polika rumieniec
zimnawy przysłania
ocean co lico mi rosi
z nad głowy deszcz
ręka bladawa
trumienny świerku
zapach roznosi
trupią twarzyczką
róże zakrawa
krwawy księżyc
srebrzysta polana
młodzieniec zsiwiały
trumnę obnaża
sinawym palcem
w kałamarz mocząc
dziwnego nic w tym
daremny dramat
nad trumną stoję
gorzką łzę rosząc
i duszą czystą
dotykam ciała
i łącze się w jedność zabity
ze sobą...
CZYTASZ
w o j n a
PoetryZnajdziecie tu moją liryczną puentę. W zasadzie nazwać to mogę zbiorem mojego serca i umysłu, które w ciągłej pogoni rwą się do walki ze sobą. Bitwa mojej cichej toni i rozrywającego szaleństwa. Nie mam pojęcia jak długo to będzie trwało, ale oficja...
