Yağmurun sesiyle gözlerimi açtım. Merve ve Volakn oda'da değillerdi. Kahvaltı hazırladıklarını düşündüm,aşşağıya inmeden annem gilin odasına uğradım ama orada'da kimse yoktu.
Kesin bensiz kahvaltı yapıyorlar diye düşünerek,merdivenleri ikişer üçer atlayarak aşşağıya indim.
Ama aşşağıda'da kimse yoktu. Korkmaya başladım yukarı çıkıp telefonumu aldım beş mesaj,yedi cevapsız çağrı vardı.
Bunların biri Mango'dan, üçü Merveden ve ikiside Gökalptendi. Cevapsız çağrıların ise ikisi bilinmeyen beşi Gökalptendi.
Tamam Mangoyu ve Merveyi anladım da Gökalp niye beni gecenin bir vaktinde aramıştı? Hemde bilmem kaç kere, üstelik mesaj'da göndermişti. Kendimi daha çok meraklandırmadan mesajları açtım.
Merve saat 20.09;"Lan bizi gönderdin de sen iyi misin? bişey olmadı dedin ama bunu söylerken bile korkunçtun."
Merve saat 22.01;"Olm lan bi cevap ver evine gelelim mi?"
Merve saat 24.17;"Asya senin azına kezzap dökeyim cevap ver ulan."
Gökalp saat 02.45;"Kapıyı falan kitle ve bişey görürsen hemen beni ara silahınıda yanından ayırma."
Gökalp saat 04.25;"Sakın korkma.Onlar korkuyorlar."
Ne? Noluyo lan?
Bunlar ne saçmalıyor? Şaka falan mı yapıyorlar bana.Şu an hiçbir şey anlamadım. Lan noluyo.
iç sesim nedense bittin sen kızım diyordu.Kafam çok karışmıştı. Bunlar ne diyorlardı böyle? Daha dün beraberdik şimdi neredeydiler? Niye böyle mesajlar atmışlardı? Ve en önemlisi neden silahımı yanımda tutacaktım,kim benden korkuyordu,ben kimden korkmamalıydım?
Daha fazla durmayıp Merveye mesaj attım "Lan ne diyon? nerdesiniz?"
Üzerinden on dakika falan geçti ama Merve Cevap vermedi. arayacaktım ama tam o anda kapı çaldı. Koşa koşa aşşağıya indim. Delikten baktım. Merve.
"Kızım nerdesiniz siz? Annemle Gökalp nerede? Volkan napıyo?" Dedim kapıyı kapatırken. "Ne annesi ne Gökalbi kanka ne diyon sen? Bizide dün sen kovdun ya evden. Ben iyiyim hadi gidin falan dedin" dedi Merve kaşlarını kaldırarak.
Ne? Neler oluyo?
"Lan dün siz burdaydınız.gece garip garip gölgeler gördük baya korkmuştuk hatta annemler geldi gece?"Dedim tırnaklarımı yerken. Eminim ten rengim üç ton açılmıştı.
"Ne diyon Asya iymisin sen? Ne gecesi? Ne gölgesi? Ne annesi? Dün bizi kovdun hadi gidin ben iyiyim, zaten şimdi uyuyacağım diye. Ve annenler falan'da gelmedi. Ne saçmalıyon sen?" dedi bana. Korkmuşa benziyordu. Bende korkmuştum.
Hemen annemi aradım. Açar açmaz "alo anne nerdesiniz?" dedim. "alo Asya? Kızım önce bi günaydın falan der insan. Bi hal hatır sorar. Ben hiç mi öğretemedim kızım sana böyle şeyleri çok ayıp sen yarın bir gün evde'de kalırsın." dedi bana kinayeli bir ses tonuyla.
Tanrım ben ne diyom kadın bana ne diyo ya. "Haklısın annecim'de merak ettim ondan" "Neyse ee neredesiniz?" dedim.
"Anneannengildeyiz dedikya kızım. Bir hafta kalacağız dedik." Annemler buraya hiç gelmediler mi yani? Merve gil hiç burada kalmadılar mı? Nasıl ya. Ne oluyor.
Arkadan Gökalbin sesini duydum. O bana gece mesaj atmıştı yani aslında o o zaman benim yanımdaydı. O da,annem de,Merve de,Volkan da. Ama onlar öyle bir şey olmadığını iddia ediyorlardı.
"Annecim Gökalp abiyle konuşabilir miyim?" dedim. "abi canım hadi öpüyorum seni anneminde selamı var o da öpüyor seni çok." diye karşılık verdi.
"Alo?" Bu Gökalpti. "Alo gökalp neden bana dün gece o mesajı attın?" dedim direkt.
"Dün neler oldu anlat bana." dedi sesi çok garip geliyordu. Ürkütücü.
"Siz siz evdeydiniz. Sen,Merve,annem,Volkan hepiniz. Hepiniz evdeydiniz." korkudan ağladığımı fark ettim ama aldırış etmeden anlatmaya devam ettim.
"Biz uyuyorduk gece Merve çığlık attı ona uyandık bize gölgeler gördüğünü söyledi. Volkan ve ben evin her yerine baktık hiç birşey, hiç kimse yoktu sonra tam yatacaktık ki kapının buzlu camında bir gölge fark ettik. Çok korkmuştuk. Aşşağıya indik etrafı ararken kapı çaldı saat gece 04.30 gibiydi yanlılş hatırlamıyorsam. Ve siz geldiniz. Bana ne olduğunu sordun ve sonra yatıp uyumam gerektiğini söyledin" dedim çatallaşmış sesimle.
Gökalbin nefes alış verişlerini dinledim uzun bir süre.
"Rüya görmüşsün canım" dedi.Hayır rüya değildi buna Tanrı üzerine yemin edebilirdim.
"H-hayır! rüya değildi. Yaşadım,yaşadık. Hepsini. Hepsi gerçekti!!" diyerek bağırdım.
Merveye döndüğümde korkmuş gözlerle bana bakıyordum Yanına gittim. Tanrım kafayı yemek üzereydim nasıl olurda yaşamadığımızı söylerler? Nasıl bana inanmazlar? Nasıl olurda hatrlamazlar?
Telefonu hoparlöre aldım. "Merve bişey s-söyle! kafayı yiycem. ulan nasıl hatırlamazsınız ya nasıl?!" İstemsizce Merveye bağrıyordum onu çok korkutmuş olmam gerekiyorduki ağlıyordu.
Gökalp lafa atladı; "Asya sakin ol herşeyi sana anlatacağım." dedi. Ne herşeyinden bahsediyor bu lanet adam?
"Ne herşeyi anlat hemen."dedim kesin bir sesle.
"Burada olmaz eve gelince herşeyi konuşacağız. Sen sadece İçindeki kişiye kulak ver ve onun uzak durmanı söylediği kişilere yaklaşma." dedi. Tam azımı açıp ona küfür edecektim ki yüzüme kapattı
Ne diyo bu adam. Beni kendimle yanlız mı bıraktı yani? Bu ne saçma bir cümleydi böyle.
Merveye döndüm. Sinirden ve korkudan kriz geçirmek üzereydim. "Ba-bana sigara bu.." lafımı kesip bana çantasından çıkartıp bir çöpsigara verdi.
"Merve bana neden inanmıyorsunuz? yaşadık. Neden hatırlamıyorsunuz?" dedim ağlayarak.
"Asya sen dün bir kriz geçirdin bunu sende biliyorsun. Araştırdım kriz sonrasında bu tarz halüsinasyonlar görmek normalmiş. Belkide gerçekten rüyanda gördün ama gerçek sanıyorsun?" dedi bana.
Sigara beni biraz daha sakinleştirmişti. Eğer Mervenin dediği gibiyse o zaman neden onları evden gönderdiğim zamanlarıda hatırlamıyordum?
"Olamaz Merve. Bu bu çok gerçekçiydi. Hatta gerçekti"dedim elimdeli sigarayı ona doğu sallarken.
"Neyse canım çok karmaşık bu aralar kafan bak Gökalp abi gelince konuşacağız diyor.Kesin bir açıklaması vardır yani.Belkide gece kalkıp hap attın hatırlamıyorsun. Hani uyur gezerlik varya sende olamaz mı yani. Gayet olağan. Adamlar uyurken adam öldürüyor sende hap atmış olabilirsin." dedi sigarasını söndürürken.
Aslında olabilirdi çünkü ben bir keresinde Çınara (Çınar karşı komşumuz ve aynı zamanda benim eski sevgilim.) "Seni geberteceğim Çınar. Seni bıçakla lime lime edeceğim." Demiştim ve gece uyurken kalkıp mutfaktan bıçak alıp Çınarı öldürmek için kapıyı açarken Gökalbe yakalanmıştım.
Bu bana sürekli olan bir şey neyi düşünerek yada isteyerek uyursam o bilinç altımı etkiliyor ve uyurken kalkıp o şeyi gerçekleştiriyorum.
Evet, evet biraz korkutucu.
"Gökalbe kaldık yine desene." dedim Merveye omuz atarak. Kendime geliyordum. Ben güçlü bir kızdım. Dışarıda çıt kırıldım gözüksemde içimde bir gangstar barınıyordu. Ve istediğimde yapamayacağım şey yoktu.
Ama şu an yapabileceğim tek şey Gökalbin bana ne anlatacağını düşünmekti.
