The Girl In Red

Chapter 11

CHAPTER 11: WEIRD

"Sorry this number cannot be dialed..."

I've been calling her for 10 times pero hindi parin niya sinasagot. Kinakabahan na ako ngayon dahil baka may masamang nangyari sa kanya.

"Hey, don't freak out. Just be positive." payo sakin ni Kristoff.

"Hindi talaga ako mapakali. Kinakabahan ako ngayong nalaman ko na yung motibo ng mamatay-tao na ito." nasabi ko na lamang.

"Chelsea, always remember that we are not halfway through this investigation." sabi naman ni Kristoff habang lumiliko kami sa parking lot ng school.

"How come? We already knew the motive of this killer." sabi ko naman sa kaniya.

"Not to offend pero akala ko pa naman may common sense ka." biro nitong saad. Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

He chuckled before talking.

"Well, think of it carefully ha. Binary code on Mia's nape. Do you think the killer wrote it there accidentally?" paliwanag niya. Tanga mo talaga, Chelsea. Di ko talaga naisip yon. Talino talaga ng lalaking ito.

"Talino ko diba?" sabi niya at nagtaas kilay pa. Ayan nanaman siya sa pagiging mind reader niya. Never been different.

"Oo na, ako na hindi matalino." biro ko at tinanggal ang seatbelt ko. We are now in the school. Hinatid talaga ako dito ni Kristoff dahil baka ma-praning daw ako sa daan kapag ako lang mag-isa.

Ang plano namin ngayon ay hanapin si Stacey but by sneaking. Bawal nga daw kasi ako pumasok dahil sa mga police dogs este pulis so kailangan naming pumasok sa loob without the police glimpse.

"May fire exit na malapit dito sa pinarkan ko. It is somehow connected to a somekind of hallway. We should be careful though dahil mara---" di natapos ang kanyang pagpapaliwanag nang may kumatok na... pulis.

"Hide!" he said quickly and me, also quickly hid behind his seat. Buti nalang at super tinted ng sasakyan ni Kristoff. Yung tipong walang makakakita saiyo sa loob.

Anyways, the police continued knocking on the car's window, asking him to open it. I quickly heard the window slowly open.

"Sir, pasensya na po pero kelangan po namin ang inyong valid ID for verification." rinig kong sabi ng pulis. Kinakabahan ako at nararamdaman ko na ang pawis na unti unting tumulo sa aking leeg.

"Here." sagot naman ni Kristoff. Nagkaroon ng konting katahimikan at nagsalita ulit ang pulis.

"Ano po appointment niyo dito?" tanong nito.

"Appointment with the Dean." maikling sagot ni Kristoff.

"Okay sir, we will shortly verify your request." rinig kong sabi ng pulis. Narinig ko naman na naglakad ito palayo. Nakahinga naman ako ng maluwag.

Lalabas na sana ako sa likod ng upuan niya nang magsalita si Kristoff.

"Get out now." bulong nito.

"Iiwan kita dito?" bulong ko din sa kanya. I slowly realized that the police just backed away a little bit from the car.

"Just go now. Slow and quiet." he said and I just nodded. I slowly opened the right backseat door and closed it quietly.

Tumakbo ako ng tahimik sa pagitan ng bawat kotse para di ako makita ng mga guard. Actually, Kristoff showed me a map of this school. Sabi ko sa kanya na hihiramin ko para di ako maligaw pero di niya ako pinayagan.

Habang dahan dahan akong tumatakbo sa parking lot, I reached the fire exit. The only problem is, may pulis din doon. Dalawang lang sila, guarding it. Such stupid idea ang ginawa ng Dean ng school na ito. Sa labas nga nangyayari ang krimen pero ang binabantayan ay yung loob.

Ngayon, ang objective ko is to create a distraction para mapaalis ko itong mga police na ito. An idea quickly popped to my mind. Naghanap muna ako ng maliit na bato at nang makahanap ako ay ibinato ko ito sa harap ng kotseng pinagtataguan ko. Tumunog naman ang alarm nito ng sobrang ingay. Parang ambulansya.

That drove away the police officers. I took the chance to enter the fire exit. I don't know kung nasaang floor si Stacey ngayon. So iniisip ko kung saan ang favorite spot niya.

Library is one of her spots kaya yun muna ang una kong pupuntahan. Buti nalang may directions sa every corner itong school na ito.

After I reached the library, wala siya doon. Wala ngang tao doon eh. Thankfully, wala din ang librarian kung hindi, baka sabihin niya may spy sa school.

Lalabas na sana ako nang may librong nahulog sa desk ng librarian. Kaba ang unang pumasok sa dibdib ko. Dahan dahan kong pinulot ang librong iyon at ito ay may pangalan na, "Codes and Ciphers".

Binuklat ko naman ito and there was a bookmark. Page of... binary codes. Nahulog naman ang libro sa mga kamay ko. The killer is here.

I can't believe it. I don't want to waste any time because Stacey's life is in danger. I picked up the book and ran quietly in the hallway. That is when I heard a scream.

Stacey's scream.

Di na ako naghesitate tumakbo ng mabilis sa left hallway. There was a door in this hallway. The hallway where she was in.

It was jammed. Kahit anong gawin ko ay ayaw nitong mabuksan.

"Stacey!" sigaw ko sa pangalan niya at kasabay noon ay ang muling pagsigaw niya. Agad naman akong kinabahan at bilis na pinilit buksan ang pinto.

Nothing seems to work so I kicked it. Sa una, hindi gumana pero agad naman ito gumana sa pangalawang sipa ko.

I saw her sitting on the ground with her head bowed down. I ran to her and tapped her.

"Stacey, are you okay?" pag-aalalang tanong ko dito habang niyuyugyog siya. She didn't answer.

"Stacey?" I called her name once more. She slowly lifted her head and smiled at me.

"I am absolutley fine, girl! Nakakita lang ako ng lumilipad na ipis kaya ako napasigaw." pagbibiro pa nito. It was an unexpected answer from her.

"A-Are you sure?" nauutal kong tanong sa kanyang hindi inaasahang sagot.

"100 percent sure! Haha!" she laughed.

I can see in her eyes na nagsisinungaling siya. Tinignan ko naman ang kuwartong nasa tapat niya. Everything in there was normal. Mukhang inabandona din ang daanan na ito dahil sa tuklap- tuklap na kisame pati pader. I also began to worry.

Nabalik ako sa wisyo nang tumayo siya at inilahad niya ang kanyang kamay para tulungan ako tumayo.

Something wasn't right. I knew that when I saw the bruise on her neck.

ANOTHER PASABOG UPDATE HAHAHAHHAHA! DONT WORRY DI PA YAN ANG CLIMAX, NAGSISIMULA PALANG TAYO. HEHE ENJOY