bir delirmiş kukla

sonsuza

eve gidiyorum annemin yanına ağlıyor hala büşranın leşi önünde odaya giriyorum
-bende ağlıyordum böyle işte anacığım .aklıma geldikçe  ali niye büşrayı  seçti diye oysa sen annemdin niye yaralarımı sarmadın
-allah senin belanı versin
-sizi verdi ya başıma bela  diye
-senin şimdi  vicdanın rahat demi tüm kötüleri  öldürdün oysa senin öldürmen gerken kişi bendim
-seni süründürüyorum işte
-baban masumdu
-hadi ya neresi masumdu ve sen bu masumluğu büşraya analatmadın öylemi
ayağımla büşranın leşine vuruyorum
-kız yoksa anlatıda sen mi yazmadın bu günleri hesap edipte yazmadınmı günlüğüne
-yok öyle vicdanı rahat gitmek baban masumdu senin beni öldürmen gerkiyordu
-anlatma boşuna inanmıyorum sana
-gerizekalısın sen bi yalan uydurdum ona inandın  ben babanı aldatım hemde onunla evliyken oda beni öldürecekti bi  düşün o sana tecavüz etmiş olsa nasıl çıksın o hapisten hemen aptalsım fevrisin inandığın bi şeyin  arkasından geri dönüşü olmayan yollara gittin onu okanla aldtığımı öğrenince delirdi okanıda benide öldürmeye kalktı bi kaç gün okan gelene kadar bana eziyet yaptı aç bıraktı aynı senin gibi okanıda gözünün  önünde öldürücem sonra seni öldüreceğim diyordu sen ondan daha çetin çıktın o okanı öldüremedi ama sen  öldürdün gözümün  önünde yavrumu
-niye hapise girdi o zaman
-okan ihbar etmiş beni alıkoyuyor diye zaten bi kaç gün hastanede yatım ruhsatsız silahıda yakalandı bende şikayetçi oldum bide evde uyuşturucu buldular  hapis yedi yani babasının kızı sen kedi günahsız babanı boş yere öldürdün
-uyyşturucu?
-bak işte şu türlü çeşit  oyunlarınıda benden almışsın diyor gülüyor
-sen kahpe bi karısın bunu unutma okanıda öldürüyüm mü şimdi
-beni öldür artık
-senin orusbuluğun yüzündem iki kızında ölüyor sen bunun acısyla yaşa çok meraklıysan kendin kendini öldür o kadar yürek var mı sende  sonuçta azda olsa annelik hakkın var bu arada babamada bi gram vicdan azabı duymadım anla artık kimseye acımıyorum senin intikamını aldım gibi düşün ve beni sev sevki arkamadn acı çeken bi annem olduğunu biliyim anla beni, sevdiğin bi insanı geri dönüşsüz kaybetmek neymiş, anla ateşle oynarsan yanarsın hatırladınmı bunu bana sen öğretmiştin ananem iyce elden ayaktan düşmüştü sense okanla sürtücem diye bizi aç bıraktın ben kalkıp yemek yapmaya kalkınca yemeğin altını unutup sokağa çıktım mutfak alev almış komşular koşmuş akşamında beni bekleyen dayağı bekliyordum iyi dövmüştün be vala helal sana babamı dövemedikçe beni dövdün demi o gün öleceğime o kadar emindim ki nefesim kesiliyordu ama ısrarla dövüyordun yorulmadan dövüyordun
-keşke o gün seni öldürseydim
-kaltaksın sen bunu unutma ne yaşadıysan haketiğindendir
-sende

-küçücük çocuktan çıkardın tüm hırsını  ben senin eserinim unutma
diyorum
dışarı çıkarken
-gitme dur kıyma kendine nolur affet beni
acıma duygum kabarıyor mutfağa gidip yiyecek içecek bi şeyker getirip önüne koyuyorum
-niye anne niye sevmedin madem sevmeyecektin niye doğurdun beni afetmelik bi durum bile yok ortada hesabımız bi evladını kurban vermenle kapandı seninle benimse mezarımı bile bulamayacaksın beni sevmiyorduysan çıksaydın hayatımdan  ara sıra iyi çoğunlula kötü anne oldun bendeki bu dengesiz  ruh senin eserin bendeki  bu gadar ruh senin eserin dövmeseydin beni babamdan alamadığın hırsını niye benden aldın niye ben masum bi insanın canına kıydım hata iki insanın yok kabul etmiyorum ikisinin canımada sen kıydın hata sen ilk babamın sonra alinin sonra büşranın sonra torunun canına kıydın şimdi benim canıma kıyıyorsun tek okan kalacak yanında bir tek o bizi bu günlere  getiren  o adam olmasaydı büşra  olmazdı ali benim olur babam yaşar sen annem olurdun daha başka olurdu yada sen okan gibi başkasını bulurdun şimdi ne ali var ne büşra var ne babam var ama sen büşrasız yaşayamayacaksın onun acısyla gün geçtikçe  mahvolacaksın pekiya babamın ne suçu vardı bi mezarı bile yok şimdi denizin dibinde bi beton yığının içinde bekliyor eğerki denizin kenarından geçersen  filan onun ruhundan kendini koru lanet olsun sana ya
anneme inanmıyordum gerçek dediğim onun iki dudağının arasındaydı ama buna güvenemem niye o zaman telefonla konuşurken tecavüzcülere hapiste ne uaptıklarını biliyorum filan dedi tek derdi aptal kızının intikamını almak ruhum pişmanlık yaşasın diye yeni bi yalan daha ortaya atıyordu
elimle kafasına bi tokat geçirip
-hayatım yerien tuvalete sıçsaydın ya hiçmi tuvalet ahlağı gelişmedi
elime su şişesini alıyorum
-kes ağlamayı anne katili olmucağım aç ağzını  ağlama sus ve ağzını aç suyu zorla içiriyorum ekmek arasını ağzına kocaman kocaman ısırtıp yediritorum  tekrara biraz daha su içirip
-bu kadar benden saol beni vakti zamanunda döverek filan yedirdin yemek su içiridin sonrada bıraktın beni sevmeyi bıraktın  dayakları azaltın filan al işte borcumuz filan yok ahirete bile çıkma karşıma biti tamammı 
diyorum büşranın cesedini  sürükleyerek dışarı  çıkarıyorum iğrenç bi hal almış zaten bu kadar aciz görmedim ben onu ama içimdeki öfkem geçmediki bıçakla karnını deşiyorum karnından  çocuğu alıyorum
işte o an pişman oluyorum kanlar içinde bi bebek parçası hakım varmıydı bu kadarına anne ve babaların  günahını çocukalr mı öder hep  böylemi  herkes kendi günahını  ödese ne canım  bu genmi nesilden nesile aktarıkıyor affet beni küçük yavru ben değiştirebilirdim bu düzeni  belki ama olmadı ölen doğamayan milyonlarca çocuktan birisin sende işte  kaderi kötü  yazılanlardan biririsin çocuğu elime  alıp
-bak bu kahpe anendi biliyorum kimse annesini seçemiyor gel bak babanıda gösteriyim  alinin yanına yürüyorum buda baban yok aslında çok yakışıklıdırda ölüm işte napıcan
-napıyorsun gül
-ha bak geldi  buda dirisi onu ben uyduruyorun farkındayım farkındayım beni duymuyorsun olsun yinede dinle bak gördünmü kes görmediğini biliyorum ufaklık yakışılı demi
-yakışılımıyım oğlum
-yakışklımıymış bunun babası 
-ne kıskandınkı bizi şimdi çocuk   o hayal oysa  asıl baban yatan hep annenden gelen genler yüzünden oldu bu demi
bahçedeki köpeğin önüne atıyorum onu dayanamıyorum o yerken kusuyorum hemde nasıl ahhh ben napıyorum
-niye oğlumu köpeğe attın nasıl  yaparsın bunu
-ali geliyorum orada  konuşalım olurmu
-onuda getirseydin
-gelemez ali oda annesinden izler taşıyor bende sende herkes babasından  annesinden izler taşıyor kendimiz olamıyoruz asla afedemiyeceğimiz kişlere dönüşüyoruz onları afedebilseydik kendiniz afederdik görmüyormusun olmuyor ben mantıklı olanı yaptım
-sen bi çocukla savaşırken annene döndüm
-biliyorum farkımdayım sus artık onun beyni  daha gelişmemişti bunları  anlayamaz o yüzden bana kızamaz
-sen kendi yaptığının farkında mısın
-ben zaten kendime kızıyorum görmüyor musun
tekrar kusuyorum ellerimde Büşra'nın  kanı çocuk aminyon sıvısı aghhhh odama  çıkıp biraz dinleniyor güzelce banyo yapıyorum ellerimi kaç  bin kere yıkıyorum sonra mezarcıyı çağırıyorum mezarcı hazır beni bekliyor
-bak şimdi önce Ali'yi koyacağız tabutla  bu çukura içine bende gireceğim  sense üstümüzü kapatacaksın bizi defnedip şu mezar taşını da koyacaksın sonra şu elma ağacı varya onu da tam üstümüze dikecekesin her şey hallolunca bana resmini çek  at ben bakıcam tamam herşeyi yapmışsın o zaman sana mesaj atacağım yerden git parayı al senin kimseye bi kelime etme burda bizim yatığımızı kimse bilmesin bak sana bi dolu para veriyom zaten şu kuranada el basmanı istiyorum biliyorum sana biraz zor olacak ama çocuklaraına sana yeni bi hayat şansı titreme dur kötü  bişey yapmıyorsun kimseyi öldürmedinki sen bizi defnedeceksin  sadece bu kadar basit
-ama gül hanım
-aması yok  bak hadi son bi iylik yapacaksın bize senin yüzünde temiz bak kavuştur bizi
kafa salıyor
-kızında hastaymış bak iyileştir onu oğlun elalemin işinde harap olmasın karının yüzü gülsün sende mutlu ol bende mutlu olayum çok korkuyorsan yurt dışına git orda yaşa sana uzun süre  yeter bu para ticarete atıl çifçilik yap işte işlet parayı
kafa sallayıp Kurana el basıyor sonra mezar yerimizi kazıyor elma ağacını hazırlıyor tabutumuz geliyor aliyi koyuyoruz içine genişce bi tabut pinokyo kitabını  beşimizin fotoğrafını koyuyorum  nurun çizdiği aile resmini sonra murata bi mektup postalıyorum annemi ordan alsın diye  eda yanıldı gerçekler beni sonsuz mutluluğa ulaştırıyor  şimdi  ve bu uğurda kaç ceset harcandı bi bebek bi baba bi kardeş bi sevgili bi yeğen sürüngen bi anne kolay  olamadı gerçeklere ulaşmak yalanlarsa yaşadığın en mutlu günlerimidi en azından yarim yanımdaydı hayataydı havada nefesi vardı şimdiyse aldığım her nefes beni iyice onsuzlaştırıyor
niye sol yanım acıyor ruhum yoksa göğüs kafesimin içinde mi saklı ama beynimde olması gerekmiyor muydu doktorlarda  bağırsakta  buluyor hatta bağırsağımızı konak olarak verdiğimiz mikrobiatalarda
bana ne bilimden bence benim ruhum kalbimde saklı sevinirsem o coşuyor benimle üzülürsem duraksıyor acılar çekiyor inanmıyorum şu mikrobiata yalanına