NOT: Merhabalar. Yazmayalı baya oldu. Babamın rahatsızlığı ile ilgilendiğimiz için açıkçası hikayeyi tamamlayamamıştım fakat şimdi kısa hikayemizin sonuna geldik. :) Okul başlayacağı için erken bitiriyorum maalesef çünkü yazmak için yeterli vaktim olmuyor :) Şimdiye kadar okuduğunuz ve yorumladığınız için çok teşekkürler. Acemi Hırsız bitiyor fakat Pardon'un bölümleri gelmeye devam edecek haberiniz olsun :) Ayrıca başka hikayelerde de görüşmek üzere, kendinize iyi bakın :)
NOT 2: Özel bölüm için ne kadar çok istek olursa o kadar çok yazma ihtimalim artar :) aşağıda bazı yorumlar okudum özel bölüm gelmesi için bu yüzden açıklama yapmak istedim.
Ayrıca yarım bıraktığım bir hikayem vardı. eğer tamamlarsam onu da burada yayınlayacağım :)
Akın’ın sözlerinden sonra Aslı yerinden kıpırdayamamıştı. Onun kaçtığını düşünmüştü ve pes edip gitmesine izin veriyordu. Tam Aslı’nın gözleri onun bakışlarını, teni dokunuşlarını ararken öylece bırakıp gitmişti.
Olaylarını farkında varınca hemen ayaklandı. Pencereden bakınca bir adamın Akın’ın arabasının bagajını kapattığını gördü. Gidiyordu işte. Gitmesine izin veremezdi. Akın konuşmuştu ama hala onun söyleyeceğini şeyler vardı.
Merdivenleri olabildiğinde hızlı indi. Kapıdan hızla çıktı fakat Akın çiftlikten çıkmak üzereydi.
Gördüğü ilk kişiye Akın’ı sordu. Fakat kimse nereye gittiğini bilmiyordu.
‘’Olamaz.’’ Diye fısıldadı.
Kapının önüne çöktü. Başını ellerinin arasına aldı. O anda arkadan birinin ‘’Aslı Hanım? Gitmek için hazırsanız sizi istediğiniz yere bırakacağım. ‘’ dedi.
Aslı anında yerinden kalktı ve adamın gösterdiği arabaya bindi ve nefes bile almadan ‘’Sizce Akın’ın arabasını yakalayabilme ihtimalimiz nedir?’’ diye sordu.
***
Anlaşıldığı üzere şoför elinden geleni yapıyordu fakat Aslı asla Akın’a yetişeceklerini düşünmüyordu bu yüzden sürekli ‘’Biraz daha hızlı gidebilir miyiz lütfen!’’ diyerek duygusal baskı da yaptığını inkar edemezdi. Yerinde hop oturup hop kalkıyordu. Belki de geçtikleri her siyah arabayı Akın’ın arabası zannedecek kadar delirmişti.
‘’Aslı hanım Akın bey’i yakalamamız imkansız .’’
‘’Kahretsin! Kahretsin! Biliyorum! İyimser olmaya çalışıyordum. Burada önemli bir mesele var , bana destek olman gerekiyordu. Iıı Şey. Adın her neyse!’’
‘’Ahmet.’’ Diye mırıldandı.
‘’Peki Ahmet madem onu yakalayamayacağız o zaman Akın bey’in evine gidiyoruz.’’
‘’Nasıl isterseniz Aslı Hanım.’’
Böylece Ahmet arabanın yönünü değiştirirken Aslı da arkasına yaslandı ve kısa bir an içinde olsa derin bir nefes alıp rahatladı. Gidiyordu işte. Sonunda kalbinin peşinden gidiyordu…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acemi Hırsız
Romance''Deli adam!'' derken gülümsüyordu Aslı. Kasayı açmanın rahatlığı vardı üzerinde. Karşısında simsiyah deri kaplı ve oldukça ihtişamlı bir kutu duruyordu. O an bir insan neden iç çamaşırlarını burada saklar ki diye yeniden düşünmeden edemedi. Sonrası...
