The Dark Controller Goddess

XXVIII

Chapter 28: Bulwark of the Students

ANTONETTE

Matiwasay kaming naglalakad patungo sa gubat na sinabi sa amin ni Beatrice habang maingat naming inaalalayan ang mga katulad naming estudyante.

Grabe, ang lakas pala talaga ng isang controller! Biruin mo ‘yon? Mahigit kumulang tatlong libong estudyante ang nakontrol niya sa maikling panahon lamang? Pero ang ipinagtataka ko, bakit siya natalo noon kung ganito siya kalakas?

“Hinay-hinay lang,” sabi ni Kristina sa isang imortal na muntikang mamudmud sa lupa habang maingat niyang inaalalayan ito. Tulala lang kasi itong nakasunod sa amin, at para silang mga zombie kung maglakad.

Makalipas ng ilang minuto ay naaninag na namin ang gubat. Kalahating kilometro pa lang ang layo namin dito nang may naaninag kaming isang taong naglalakad patungo sa direksiyon naming lahat.

“Wait,” seryosong bulalas ni Dianna at pinatigil kaming lahat sa paglalakad.

Nakakunot ang noo nito habang maiging tinitigan ang nakita naming tao na lumabas sa gubat.

Huminto kaming lahat. Laking gulat ko naman nang biglang yumanig ang lupang kinatatayuan namin, para bang maraming kabayong nagkakarera papunta sa amin.

Napalinga-linga naman ako nang dahil sa takot. Sinusuri ko kung saan ito nanggagaling.

“L-Leviathans!” malakas na sigaw ni Calvin kaya dali-dali naman kaming tumalikod at tumakbo pabalik sa eskwelahan. Fudge!

“Antonette!”  sigaw sa akin ni Carper kaya nilingon ko siya. Nakita ko namang iniwasiwas niya ang kaniyang kanang kamay, saka ipinalabas ang kaniyang abilidad, naintindihan ko naman ang kaniyang pinapahiwatig, kung kaya’t agad akong napatango sa kaniya.

Ipinalabas ko naman ang aking cryokinesis ability, dahilan upang ang iba ay matumba. I built an icy spikes beneath them, so they can not run as fast as earlier.

Nakita ko naman kung paano ipinalabas ni Carper ang kaniyang abilidad upang pigilan ang ibang nakalusot sa aking kapangyarihan. Habang si Euhonn naman ay gumawa ng gawa sa kahoy na panangga upang maprotektahan ang mga estudyanteng kasabay namin ngayon.

Si Kristina naman, at Sky ay nagmamadaling pinapatakas ang mga estudyante papalayo rito sa amin.

“I can make them slower, but I can’t use it in a long period of time,” Eunice muttered as she looked at the leviathans, dead serious. “Call my sister, Calvin. We can protect the students temporarily while they’re running away, just be fast, now!” she added. Tumango naman si Calvin sa kaniya at nagmadaling mag-teleport.

“I can use my parafrosynikinesis ability, however, I don’t have much energy to stop this. Antonette, will you lend me a hand?” Agad naman akong napatango sa kaniya at mas lalo ko pang nilakasan ang pwersa ng aking abilidad upang sila ay hindi na makalapit sa amin.

Hindi ko alam kung bakit namin ito ginagawa. Beatrice said that she will explain it later. Ang alam ko lang, may gyerang mangyayari ngayon, at kailangan naming protektahan ang mga kamag-aral namin at ang eskwelahang ito.

Sandali lang? P’wede naman siguro silang makipaglaban kasama namin, hindi ba?

“P’wede rin naman silang makipaglaban, Dianna, hindi ba?” tanong ko rito sa kaniya habang patuloy pa rin sa pagmamasid sa paligid kung may nakatakas bang leviathan o wala.