The Dark Controller Goddess

XI

Chapter 11: Back to H.A.

ㅤ

Nagising  ako dahil sa init ng paligid. Naiinis naman akong kinati ang aking leeg dahil sa buhok na dumikit doon. Napakalagkit ng pakiramdam ko, kung kaya’t naisipan ko na lang na bumangon at magpahangin sa labas. 

“Gabi pa,” mahinang sabi ko, at dahan-dahang lumabas sa tent. Ayaw kong gisingan pa sila dahil sa ingay ko. Buti’t may anghel na bumulong sa akin na maging mabait at hindi sila bulabugin.

“Ini-insomnia na naman ko,” napairap ako sa kawalan habang sinasabi ko ‘yon. 

Tumaas naman ang balahibo ko nang dumampi sa balat ko ang lamig ng hangin.

Naglakad ako at umupo sa nakitang nakatumbang kahoy. Niyakap ko ang aking sarili habang nakatingin sa kawalan. 

Isang makulimlim na gabi, ngunit ng dahil sa mga alitaptap na nasa paligid ay kumikinang ito sa ganda. Samahan mo pa ng crescent moon na s’yang nakakabighani ring tingnan. Malamig din ang bugso ng hangin, at hinahayaan kong sumama sa daloy ng hangin ang aking mahabang buhok. Pumikit naman ako upang namnamin ang ganda ng gabi ngayon. 

“Can’t sleep?” Napatigil ako nang may magsalita sa ‘king likuran.  “O? Ba’t parang na-estatwa ka yata r’yan?” natatawang dugtong nito at nagpakita sa ‘kin. 

Agad akong napabuga ng hangin dahil sa ginhawa.  Akala ko kasi kung anong masamang elemento. 

“Bw*sit ka,” I cursed and gazed at him, irritatingly.  

Natatawa naman siyang tumabi sa akin kaya napausog ako upang hindi kami magkadikit.  

“Sino namang nagbigay ng permiso sa ’yo para tumabi ka sa ‘kin?” mataray kong tanong sa kan’ya pero ngumisi lang siya. Psh. Hindi ba nangangawit bibig n’ya?  

“Ang asawa mo.” Muntik pa akong mahulog sa kinauupuan ko no’ng sinabi niya ‘yon. 

“Hell,” Naalala ko na naman ‘yong sinabi ng unggoy na 'yon sa ‘kin. “Wala akong asawa,” malamig na sabi ko sa kan’ya. 

“Gano’n ba? Ako kasi meron. Tingnan mo,” sabi pa niya at itinaas ang kamay niyang may singsing. 

I just rolled my eyes. Psh. The hell I care. Pangit naman ang attitude ng kan’yang asawa. 

“Ikaw din naman, a? May... asawa,” dagdag nito kaya tiningnan ko s’ya nang masama at itinago ang kamay kong may singsing. 

Ang pakialamero n’ya ‘ata?  

“Gusto kong mapag-isa, Calvin,” matamlay na tugon ko at tumingin na naman sa kawalan. 

“Ako rin naman, a,” hirit pa n’ya kaya binatuhan ko s’ya ng masamang tingin. 

Hindi ba s’ya nakakaintindi?

“Leave now,” mahina pero may diing sabi ko.

Itinaas naman n’ya ang kan’yang dalawang kamay na parang sumusuko na.

“Okay, okay!” natatawang sabi n’ya at tumayo na.

Ba’t ba lagi itong natatawa? Wala atang problemang dinadala ‘to, a? 

“You’re similar to her...” mahinang bulong nito bago umalis nang tuluyan. 

Nagtaka naman ako sa mga sinasabi niya. 

“Ang weird,” sambit ko.

Nagkibit-balikat na lang ako. Baka napagod lang ‘yon kaya kung ano-ano ang mga pinagsasabi.

Hindi ko na lang pinansin ang mga bagay na 'yon, sa halip ay tumingala na lang ako sa langit, ipinikit ang mga mata at ninanamnam ang mahinang paghampas ng malamig na hangin sa aking magandang mukha. 
 
I love this.  
  

Silence. 
  

Darkness. 
 

Peace of mind. 

And pe— 

“Booo!”

Piece of sh*t.

Naimulat ko ang mga mata ko dahil sa nanggulat sa ‘kin. 

“Nagmo-moment ka ‘ata?” bungad na sabi sa akin ng unggoy na ito kaya matalim ko siyang tinitigan.

“Oo, at ikaw lagi ang sumisira,” I answered and rolled my eyes heavenwards.
 
Ang galing talagang sumira ng segundo ng lalaking ‘to. 

Inilagay niya naman ang kan’yang kamay sa bulsa n’ya. 

“Ayusin mo nga ‘yang suot mo,” saad n’ya saka inayos ang blazer na ipinahiram niya sa akin. Or should I say, pilit kong kinuha sa kan’ya.

“Ako na!” Winakli ko naman ang kamay niya ‘tsaka inayos ito. 

Nakita ko naman kung paano s’ya napairap, dahilan para mapaghinalaan ko na naman s’yang bakla.  

“Isauli mo ‘yan, ha? At labhan mo nang maigi, baka may germs pang natitira d’yan dahil sinuot mo!” reklamo nito sabay upo sa tabi ko.