MESAJ ARKADAŞIM

12. Yerleşme

Arabasına binip gidiyorduk.

"Şarkıyı sen seç." dedi gülümseyip.

"Peki." dedim ve Duman - Yürek şarkısını açtım.

"Güzel şarkıymış." dedi.

"Öyledir." dedim.

Eve varmıştık. Şahaneydi.

Hava da kararmıştı.

"Film izleyelim mi?"

"Olur."

bir cd çıkarıp büyük televizyonlarına taktı.

"Ee Paris nasıl bir yer sence?"

"Çok güzel..."

Büyük bir sessizlikten sonra Madeleine konuştu.

"Yarın gidecek misin?"

"Evet." gözlerimi devirmiştim ve somurtmuştum.

"Peki." dedi. Yüzü asıldı.

Film açılmıştı. Hüzünlüydü. Sıkıcı bir şey işte. Madeleine yanına birsürü peçete aldı. Hay aksi!

Yine bir kadın serüveni ha? Yandım.

"Bu.. Peçeteler.. Neden?..." diye sordum.

"Şey... Ağlıyorum da."

"Ha. Tamam." anlamıştım. Kaçmam laızm. Bari bi macera, aksiyon, fantastik, savaş üzerine bir şey olaydı...

"Sen ağlamaz mısın?" NE?

"Yok. Asla."

"Ama çok hüzünlü kesin ağlarsın."

"Ağlamam."

"Ya ağlars-"

"AĞLAMAM!"

"İyi bari."

Burnunu sildi. "Kusura bakma hatırlardıkça ağlıyorum da."

Of. Ne diyo ya.. Ben napacam?

Filmi izlemedim.

"Ay çok üzücüüü" deyip peçeteyle burnunu silip üstüme doğru attı.

Ağlamaya başladı. "Ühühühühühüühühühühüh ay çok üzücü bak bak ayrılıyorlar kız çok üzüldü intihar etecek!"

"Şey ben lavaboyu kullanabilir miyim." diye sordum.

"Gel bak en heyecanlı ühühühühühüühühü yeri."

Çok sıkıcı... Ya valla bizim sınıftakiler görse şurda gülmekten boğulurlar...

"Sıkıcı ühühüühühühühühü mı?" diye sordu.

"Şey... Yoo... Değil."

"İyi o zaman. 5. parçaya kadar izleyelim."

NE

N

E

N E

N E N E ?

"Lavaboyu kullanabilir miyim?"

"Tamam bende durdurayım bari."

"Yok sen izle. Ben uzun kalmam zaten."

"Yok yok durdurayım. Sende izlersin."

"Yok gerek yok."

"Yoksa beğenmedin mi?"

"Şey. Yani.."

"Tamam istersen Harry Poter izleyebiliriz."

"Süper olur!"

İşte şimdi yaşadık.

"Lavaboya gircen mi?"

"Heee."

"Tamam."

Girmiştim. Saçımı düzelttim biraz. Televizyondan sesler geliyordu. Sonra çıktım.

"Açtım." dedi gülümseyip.

"Tamam."

"Sen çok iyi bir arkadaşsın." dedi.

Ama sanki.. Ne bileyim... Arkadaş deyince kalbimden tüfekle vurmuş gibi hissettim.. Bilmiyorum. Kanka olmakta istemiyordum. Sanki daha fazlası gibi...

DAHA FAZLASI.