18. Barıştık

45 3 1
                                    

Okul günü gelmiş çatmıştı bile.

Serbest giyiniliyormuş okulda. Bende şort etek ve üstüme de normal bir tişört giydim.

Yemeğe gittim. Annem pizza yapmıştı.

"Mmm. Elena Kraliçe pizza yapmış..."

"Ye çabuk. Okulun ilk gününden geç kalma."

"Ay aman. Tamam."

Yemeğimi de bitirdikten sonra Egemeni aradım.

5 kez aradım. 5'indende cevap gelmedi. Hatta meşgule aldı.

Çantamı alıp evden çıktım.

Eski bahçeyi... Arka bahçeyi... Havuzu... Her şeyi çok özlemiştim.

Arabama binip okula doğru gittim. Babam önceden okulun yolunu göstermişti ve öğretmişti de.

Okula vardığımda sınıfımı aradım. Seçili gördüm. Yanıma doğru geliyordu.

"Hoşgeldin. Bak bu bizim okul."

Okulları çok büyüktü. Hemde çok... İçinde spor salonu ve yüzme havuzu vardı.

Sınıfa doğru çıkarttı beni. Egemenin yanında Seçil oturuyormuş. Tek boş olan yer ise Savaş diye birinin yanıymış. Onun yanına çantamı koyup oturdum. Telefonumu açtım.

Egemeni aradım. Hala daha gelmemişti.

Yine meşgule aldı. Mesaj attım.

Kime: Masmavimsi

Seni merak ettim. Neredesin?

Cevap geldi.

Kimden: Masmavimsi

Bugün gelmeyeceğim.

Kime: Masmavimsi

Neden?

Kimden: Masmavimsi

Rahat bırak beni!

Bunu yazdığına kesinlikle anlam verememiştim. Gözlerimden yaş geldi. 1 damla yaş...

Seçil yanıma geldi.

"Hey iyi misin?" dedi kısık bir sesle kimsenin duymaması için.

"Hayır." dedim aynı ses tonunda ve devam ettim "Egemen nerede oturuyor?"

Gözümden 1 damla yaş daha geldi.

Seçil hemen tarif etti. Çantamı alıp hızla koşarak arabama bindim. Arabaya bindiğim gibi adrese doğru gittim.

Vardığımda evin dışının çok güzel olduğunu fark ettim. Villaydı. Havuzu yoktu ama yine de çok güzeldi.

Zillerine bastım. Genç bir kadın çıktı. Çok güzeldi. Üstünde göbeği açık askılı tişört altında ise şort vardı.

"Kimsiniz?"

"M-Madeleine."

"Balparem Madeleine diye bir kız gelmiş! Tanıyor musun?"

"Evet. Bir saniye anne."

Demek annesiydi. Kumral saçları mavi gözleri vardı. Aynı Egemene benziyordu. Zayıf manken gibi bir kadındı...

Egemen geldi.

"Beni rahat bırak dediğimi hatırlıyorum Madeleine."

"Hayır! Bunu yapmayacağım!" deyip yanından geçtim ve eve girdim.

"Okulunun ilk günü Madeleine. Okuluna git."

"Hayır gitmeyeceğim."

Telefonunu açtı.

"Beni niye bu kadar aradın?" dedi. Telefonun yüzeyini bana gösterdi.

Telefonunda "Yemyeşilimsi" diye kayıtlıydım. Birden gözlerime baktı ve kızardı. Anlaşılan bunu öğrenmemi istememişti.

"Yemyeşilimsi..." dedim birden.

Yüzünün kızarıklığı geçti bir anda...

Telefonumu açıp rehbere gidip "Masmavimsi" yazan yer bastım. Telefonumu ona gösterdim.

Mutlu olmuşa benziyordu. Gülümsedim.

"Barıştık mı?" diye sordum.

"Barıştık."

Yakınlaştık birbirimize. Tam o anda zil çaldı.

MESAJ ARKADAŞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin