MESAJ ARKADAŞIM

25. Oyun

Sesin geldiği yöne yani o odaya girdim. Egemen oradaydı.

"Ne işin var burada?" diye sordum.

Oyun oynamışlardı bana.

"Sana kızgın olduğumu tahmin ediyorsun..."

"Eee?"

"Doğru düşünüyorsun! Bu okulda yaklaşmaman gereken tek tip var Savaş!"

"Olabilir!"

"Eğer onunla konuşursan sana zarar verecek!"

Elimi tuttu.

"Hayır! Sen daha çok veriyorsun zaten!" deyip elimi çektim. "Şimdi günlüğümü verir misin?"

"Peki!" deyip günlüğümü verdi. Günlüğü hızla çekip aşağı indim. Gözlerim yine dolmuştu.

Neden her seferinde ağlıyordum? Neden? Niye ben ağlıyordum? Gözümden 1 damla yaş düştü. Silip hemen arabama bindim. Eve son kez baktım. Kim bilir neler olmuştu bu evde? Arabamla hızla uzaklaştım. Belkide hiç bulaşmamalıydım Egemene. Bu okula geldiğimde normal bir arkadaş olurduk en azından...

Eve vardım. Hava kararmıştı. Akşam yemeğimi de yiyip yatağıma geçtim. Laptopuma girip Egemenle tanıştığımız siteye girdim. Bana mesaj attı.

Bana küs müsün?

Cevap verme gereği bile duymadım. Beni kırması yetiyordu zaten. Birde laf dalaşına giremezdim!

Nede teker teker değer verdiklerimi kaybediyordum? Neden?

Yatağıma yattım. Uyuma vaktim gelmişti...

"Sarı civciv. Kalk hadi." gözlerimi açtığım anda karşımda Seçili buldum.

"Hey senin burda ne işin var?"

"Seni görmeye geldim Madeleine. Hatta sadece ben değil. Birazdan diğerini de görürsün."

Kaşlarımı hafif çattım.

"Sinirlenme hemen!" diye karşı çıktı.

Saçımı tarayıp kıyafetlerimi giydim. Seçil salonda annemler ile konuşuyordu.

Odaya gittiğimde bir an durup kaldım çünkü tek gelen cidden o değildi. EGEMEN'de vardı!

Annem ve babam bana bakıp gülümsedi. "Biz bugün birlikte çıkacağız. Sen arkadaşlarınla gidersin." deyip konuşmama bile fırsat vermeden evden hemen çıktılar.

Egemen muzipçe güldü. Bense kahvaltı sofrasına oturmuş kahvaltımı yapıyordum.

"Hayırdır niye gülüyorsunuz? Arkadaşım!" Arkadaşımı vurgulayarak söylemiştim.

Sırıtarak cevap verdi "Sizi ilgilendirmez. Arkadaşım!"

Seçilin telefonu çaldı. "Ay Levent arıyor. Ben dışarı çıkıp konuşayım."

"İyi." dedi arkasına yaslanıp Egemen.

Seçil dışarı çıkıp konuşmaya başladı. Egemen bana yaklaşıp fısıldamaya başladı. "Günlüğünde yazanlar için teşekkürler."

Duyar duymaz öksürmeye başladım "Son nordon boloyosun?"

Egemen duymamazlıktan gelip yüzünü silmekle boğuşuyordu. Yumurta parçacıkları yüzünü sarmıştı.

"Yüce yıldız..." deyip gülmeye başladı.

"Gülme. Öldürürler seni!"

Kahkaha atmaya başladı. "Ahahah ahah ahaha ne diyorsun sen ya?"

Sinirlenip sofrayı terk ettim. Hem dışlıyo hem laf dalaşına girmeye çalışıyo. GICIK!

Seçil içeri girdi. Birden telefonuma mesaj geldi.