MESAJ ARKADAŞIM

26. Düşmanlığa Adım Adım

Mesajı açtım. Yanımda duran Egemenden gelmişti. Ona baktım. Sonra telefona..

Kimden: Masmavimsi

Bana karşı cephe mi alacaksın? Al. Bana karşı mı olacaksın? Ol. Bana düşman mı olacaksın? Yine ol. Ama senden tek isteğim var Savaşla irtibata geçme.

Kime: Masmavimsi

Bana karışamazsın. İSTEDİĞİMİ YAPARIM!

Mesaj geldiğinde telefonunda ses çıkınca Seçil hala anlamsızca bize bakıyordu.

Sanki düşmanlığa adım adım yaklaşıyorduk.

Saate baktım. Geç kalmıştık. Çığlık attım.

"Ne var?" diye bağırdı Egemen.

"Okula geç kaldıııık!" diye çığlık attım yine.

Egemen gülmeye başladı. "Okul mu? Gereksiz bir mekan gitmeye gerek yok."

"Hayır! Müdür bana okulunu aksatma dedi!"

Bu sefer Seçil gülmeye başladı. "O salak müdürün dediklerine bakma. Otur oturduğun yerde."

Gitmemek istiyordum. "Of peki." dedim.

Sofrayı toplamaya başladım. Seçil de bana yardım etti. Egemen yerinde oturmuş telefonuna bakıyordu. Ellerimle tabakları tutmuş ona bakıyordum. Seçil kulağıma fısıldadı "Onu gerçekten seviyorsun değil mi?" dediğinde dalmıştım bile.

"E- Hayır!" aklım başıma gelmişti.

"Anlaşıldı..." dedi Seçil.

"Seçil!"

Seçil hiç dinlemiyordu bile.

Egemen yerinden kalkıp balkona çıktı. "Nereye?" cebinden sigara çıkarıp gösterdi.

"Hey sigara mı içiyorsun?"

"Evet bazenleri." üzülmüştüm. Ama belli etmeyecektim. Sonuçta neredeyse düşman olmuştuk.

Oturma odasına geçmiştik Seçil ile. Birden kapı sesi duyuldu. Gelen Egemen olmalıydı. Balkondan çıkmıştı. Yanımıza geldi.

Birden telefonum çaldı. Arayan Savaştı. Egemen gözünü kırpıp kafasını sağa sola salladı. "Şey..Sa- Savaş arıyor da.." korka korka söylemiştim. Bana bağıracağından emindim.

"Tamam. Bak." gözlerimi fal taşı gibi açmıştım.

"Emin mi-misin?"

"Bak dedim!"

"Ay.. Peki."

Telefonu açtım.

"Neden okula gelmiyorsun?!" diye bağırdı açar açmaz. Baş parmağımı dişimin arasına alıp kafamı yukarı kaldırdım. Ödüm patladı ne bağrıyon gerizekalı?

"S-Sanane?"

"Ben sana söyleyeyim öğretmenler çok kızgın... Hele müdür desen.."

"Hı? Cidden mi?"

"Okula gel ve gör." deyip telefonu suratıma kapattı.

Okula gitmeyecektim. Bugün benim günümdü!

Seçile mesaj geldi.

"Ooups! Benim gitmem gerek iyi günler." deyip kol çantasını alıp evden hızla koşup çıktı.

Egemenle baş başa kalmıştık.

"Bana çok kızgınsın değil mi?"

Cevap vermedim.

"Bunu telafi edeceğim..."