GÜLÜCÜK KRALİÇESİ

-14-

Multimedia:Emre Abimiz

Rüzgar ile dün sinemada gerçekten çok eğlenmiştik.Sinemayı benim için boşalttırmıştı.Yavaş yavaş Demir'in bana yaptığı töbe yarabbi küfretmiycem unutuyordum.Birazdan akşam yemeğine inecektim ki annemin sesini duydum;

"Kızım hazırlan Demir'ler birazdan yemeğe geliyorlar?"

Ne cidden mi yani?Şimdi uf.Ya ama olmaz ki.Demir'ler bize geliyorlar hem de biz Demir ile küsken.Bunları düşünmeyi bırakıp giyinmeye başladım çünkü sabahtan beri evde olduğumdan pijama ile dolaşıyordum.Hemen altıma bir siyah tayt üstüme de herhangi bir bluzümü geçirdim.Hala hava sıcaktı.Sıcak havayı sevmiyordum.Serin havaları her zaman daha çok sevmiştim.Tam ben göz kalemimi çekerken kapı çaldı.Aldırmadan kalemimi çekmeye devam ettim.Aşağıya inmeye başladığımda kapının önünde bekleyen masum bir Demir buldum.Göz göze gelmemek amacıyla kafamı başka yere çevirdim ve anneme 

"Hadi anne ya ben acıktım."

"Tamam o zaman hadi sofraya geçelim."

Hemen sofradaki yerimi aldım ve Demir'de hemen yanıma oturdu.Annem yemekleri koymaya gittiğinde ben tabağıma salata alıyordum.Tam bu sırada Demir koluma dokundu.Kolumu çektim.Sinirliydim.Hala çok sinirliydim.Ama konuşmadan ve sorunları çözmeden bu evden dışarı adımını atamazdı.

"Kayra konuşmamız lazım.Sen de biliyorsun."

"Biliyorum Demir biliyorum.Ama sırası değil.Yemekten sonra konuşuruz."

"Tamam."

Yemeğimi bitirdikten sonra odama çıkmaya başladım.Bu sırada Demir de peşimden geliyordu tabiki de.Odama girdiğimde kendimi yatağıma attım.Demir konuşmamıştı.Kafamı ona çevirdiğimde başucumdaki Rüzgar ile olan resmimize baktığını gördüm.

"Evet Demir konuş hadi seni dinliyorum."

"Kayra bak çok özür dilerim.Hata ettim.Ama kendimi tutamadım seni kıskanıyorum seni seviyorum seni arkadaşlarından dahi kıskanıyorum bana da hak vermelis-"

"Bir dakika bir dakika ya hak mı veriyim.Demir sen bana bencil dedin ya.Sırf Rüzgar'a aşık olduğum için.Özür dileme benden."

Ayağa kalkmıştım bunları söylerken ve aynı zamanda ağlıyordum.Masama gidip Demir ile içinde resmimiz olan çerçeveyi alıp yere attım.Yere attığım gibi kırılmıştı.Asılı olan deri ceketimi aldım içine motorumun anahtarını sıkıştırıp koşarak merdivenlerden indim kimseye bir şey demeden hızlıca ayakkabılarımı giyip kendimi dışarı attım.Motoruma binip garajın kapısını açtıktan sonra garajdan dışarı çıktım.Yağmur yağıyordu.Yanlız kalmaya ihtiyacım vardı.Bu yüzden öylece gittim.

                                                                       ***

Gözümü telefonumun sesiyle açtım.Saat bire geliyordu.Yok artık bu kadar uyumuşmuydum.Gece eve saat beş gibi gelmiştim.Demir arıyordu.Meşgule attım.Onunşa uğraşıcak halim yoktu.Hemen hızlı bir duş alıp üstümü giydim.Emre Abi'ye gitmem lazımdı onunla dertleşmem lazımdı.Ne araba ne motor kullanacak halim kalmadığımdan bir taksi durdurdum ve Emre Abinin yerine gittim.

                                                                       ***

Yaklaşık iki saattir Emre Abi'nin yanında göz yaşı döküyordum.Artık gitmem gerektiği için Rüzgar 'ı aradım.İkinci çalışta açıldı.

"Güzelim."

"Rüzgar ben şey kitapçıdayım da beni alabilirmisin acaba?"

"Tabi adresi ver geliyorum."

Adresi verip telefonu kapadım ve beklemeye koyuldum.Yaklaşık sekiz dakika sonra Rüzgar gelmişti.

"Güzelim."

"Rüzgarrr."

Kendimi onun güvenli kollarına bıraktım.

"Tatlım benim alacağım bir kitap var sen arabaya geç kapı açık zaten ben de geliyorum."

"Tamaaam."

Karşı tarafa bırakmıştı arabayı.Geçmek için arabaların durmasını bekledim.Durduklarında ben de geçmeye başlamıştım ki yere yığıldım.Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu.Hayır hayır araba çarpmamıştı.Duyduğum son şeyler Rüzgar'ın 

"Kayraaa!"

demesiydi.

                                                                         ***

Kısa oldu biliyorum ama bence güzel bir bölümdü.Yorum yapmazsanız öldürürüm.Geçenlerde bir yoruma çok güldüm.Sizinle de paylaşmak istiyorum;

Wattpadin yazarı kitabınınkadını olacaksın Edağ.

Hepinize teşekkür ederim yanımda olduğunuz için sizi seviyorum.