Going Back ( Saida )

chapter 25

Dahyun's POV

Alam Kong Hindi na dapat akong mag tago ng aking nararamdaman sakanya. Dahil alam Kong sya ang masasaktan sa aming dalawa. Mahal ko sya bilang kaibigan ngunit Hindi na lalagpas pa duon dahil alam ko sa pusot isip ko na si SANA ang nilalaman nito.

"Patawad... Ngunit hanggang kaibigan lamang ang maibibigay ko sayo. Hindi ko kayang pakasalan ang taong Hindi ko naman mahal. Patawad ngunit sapalagay ko kailangan mo narin malaman ang totoo jonghyun nahh.. Wag kasang mag tanim ng galit saakin dahil ngayon lamang rin ako nakaramdam na Hindi ko kayang ibigay ang aking buhay sa taong Hindi ko naman gustong mapangasawa."  may awa at sinsiridad na saad ko bahagyang lumuwag ang pakiramdam ko.

"Ngunit.. Sa..sabi mo at mahal mo na rin ako! Sinabi mo yun nung araw na ipinagkasundo tayo sa isat isa sinabi mong mahal mo ako Simula palamang maari mo bang bawiin ang sinabi mo na ayaw mo na akong pakasalan?"  nag mamakaawa at nagigilid na ang luha nya ngunit pinapakita parin nya na kaya nya .

"Pasensya na ngunit Hindi ko na kaya. Lahat ay nag babago kung gusto man kita ngayon baka sa susunod ay Hindi na. At ito nga ang naramdaman ko Hindi natin mapipilit ang ating puso Hindi rin natin sila matuturuan kusa silang titibok sa taong alam nila ay para saatin mapatawad mo sana ako at baka sa susunod na araw ay sabihin ko narin ito sa aking ama" saad ko.

"Ngunit maari mo ba akong bigyan ng sapat na rason kung bakit kita hahayaang mawala? May iba kanabang minamahal?" tanong nya na nakayuko na.

"W...wala napag isip isip ko lang na Hindi dapat tayo matali sa isang relasyon na Hindi naman natin ginusto. Alam Kong makakahanap Karin ng para sayo at tunay kang mamahalin pasensya na at Hindi ko kayang suklian ang pagmamahal mo" hinawakan ko ang kanyang balikat upang ipalala na kahit anong mangyari ay nandito parin ako bilang kaibigan nya.

"Tatapusin na ba natin ang relasyong ito? " nangilid nanaman ang kanyang luha na ikinalungkot ko.

"Hindi ko gustong saktan ka sadyang nag kataon lang na may ibat iba tayong desisyon. Hindi natin tatapusin ang relasyong meroon tayo maari panaman natin itong ipagpatuloy bilang mag kaibigan" nakangiti na ngayon ako at nakita ko namang naiintindihan na nya.

"Labis akong nasaktan sa aking nalaman ngunit tama ka bakit natin sasayangin ang oras natin at buhay sa taong Hindi naman karapatdapat na pag bigyan nito. Aalis na ako. Magingat ka pa lagi" malungkot  n umalis si jonghyun. Ngunit Alam ko namang lilipas din ang lahat at ako na ang magsasabi saaking ama na Hindi na ako mag papakasal Kay jonghyun.

nakita Kong lumabas na si jonghyun kaya naman naisipan  ng pumasok muli ni shin . Hindi ko na banggit na lumabas nga pala sya nung sinabi nya na kami muna ang mag usap.

"Na sabi ko na at alam na nya hiwalay na kami " nakangiti Kong saad.

"Ngunit bakit ka masaya? " takang tanong nya.

"Sapagkat naputol na ang kasinungalingan na pagmamahalan ayokong matulad ang aking pagibig sainyo ni Ina gusto Kong mabuhay na ako naman ang nag dedesisyon para sa sarili ko. Masaya ako at maari ko ng makasama  ng Malaya ang taong gusto ko at sya ang gusto Kong makasama habang buhay" nakangiti Kong bahagi saknya .

"Bilib talaga ako sa katapangang mayroon ka "niyakap nya ako kaya yumakap narin ako.

"Sigi na at akoy babalik na sa aking silid ay Mali hahanapin ko na ang aking nobya " nakangiti na akong lumabas upang hanapin sya.

"Magandang umaga mahal Kong prinsesa "nakangiting bati nya at masaya ako at nakita ko na muli sya.