Going Back ( Saida )

chapter 29

Nang maalipungatan ako ay nakahiga na ako sa sahig. At ramdam ko ang bigat sa Mata ko dahil sa pag iyak kagabi. kaya naman bumalik lahat ng alala ko kagabi at Hindi ko na pigilan na umiyak nanaman. Hindi pwedeng umalis ako dito ng Hindi kami nag kakaayos at Hindi ko kayang hiwalayan nya ako dahil na nga ko kami sa isat isa na ipag lalaban namin ang relasyon namin.

Kaya naman lumabas na ako ng silid para sana puntahan sya pero nakasalubong ko ang mokong na si jonghyun na hinala ko ay sya ang may pakana nung nangyari kagabi dahil sinabi rin saakin ni ate shin na nakita nya nga raw yung lalaking yun na nakikipag usap sa isang tiga labas ng palasyo at marinig nyang kami ang topic ng mga ito.

" magandang umaga " nakangiting bati nya. Sabi na nga ba eh sangiti palang nya halatang sya na. ngiting wagi ang mokong sa ka tarantaduhang ginawa nya.

" anong kasalanan ko sayo? At nakuha mong mangdamay ng ibang tao? Sawa kana ba sa buhay mo?!" Madiin na sabi ko at bakas ang galit sa mga letrang binitawan ko.

" ano bang pinag sasasabi mo?!" Maang maangan nya.

" nag kukunwari ka pa eh alam ko namang ikaw ang may pakana nung kagabi!" Sabi ko pa.

" ahh ayun ba? Tama ka ako nga ano naman sayo?!" Nanghahamon na sabi nya.

" naiingit kaba at Hindi ikaw ang pinili nya? Naiinis kaba kase ako ang mahal nya? Natatakot ka na mawala sya sayo? Well wala na talaga kase panalo na ako! At akala mo dahil sa nangyari ikaw na ang pipiliin nya? Nag kakamali ka kase makitid angutak mo!"

" pak!" Isang malakas na suntok ang inabot ko kaya naman Napa tumba ako sa sakit at naramdaman ko nalang na may umaagos na dugo mula sa gilid ng labi ko.

" ano mag sasalita ka pa?! Ano lumaban ka!!" Sigaw pa nya.

" yan lang ba ang kaya mo? Ang manakit ng ibang tao? Sabagay kase makitid nga pala ang utak mo!" Sabi ko nalalong nag pa init ng ulo nya akmang susuntukin nya ulit ako ng biglang may sumigaw sa gilid namin.

" itigil mo yan! " isang pamilyar na boses si ate shin..napatingin naman kami saknya at lumapit na  sya saakin at hinarap si jonghyun.

" anong karapatan mong manakit ng tao sa puder ko?!" Madiin an bigkas nya.

" bastos kase ang tabas ng dila nyan  eh!" Sabi pa nya.

" umalis kana! " sigaw nya.

" shin... Wag sya ang kampihan mo sya ang nauna!" Pagbabaliktad nyang pa saakin.

" akala mo paniniwalaan kita?!" Nanghahamon na boses nya.

" alam ko ang totoo jonghyun. Kasalanan ba ng kapatid ko na Hindi kana nyang mahal? Ay Mali kasalanan ba nyang HINDI KA NYA MINAHAL? " maydiin na sabi nya kaya mas nainis si jonghyun.

" Hindi pa tayo tapos!" Sabi nya sakin at umalis na .

" salamat shin" nakatungo Kong sabi.

" wala yun halika sumama ka sakin gagamutin natin yang sugat mo" nakangiti nyang pahayag .

" ahh Hindi na gusto ko sanang makausap si dahyun. Nag away kase kami nakita nya akong may kahalikan na babae ka Gabi pero shin Hindi ko ginusto yun may hinala akong si jonghyun ang may pakana nun maniwala ka sakin shin." Nag mamakaawa ng sabi ko.

" naniniwala ako sayo" pag pat nya sa balikat ko.

" salamat" yun nalang ang na sabi ko.

" maari ko na bang puntahan si dahyun?" Tanong ko pa.

" sigi mamaya nalang natin gamutin yan" nakangiting sabi nya.

" sigi salamat ulit" sagot ko at tutungo na sa may silid nya  ngunit naalala ko ang mga nag babantay at pag pinaalam nya na may papasok siguradong Hindi nya ako papasukin kaya naman nag patulong ako kay ate shin pumayag naman sya at pinatawag nya lahat ng kawal at Hindi ako nag pakitang papasok ako ng nakapasok na ko nagulat si dahyun ng makita ako at inis ang bumungad sa Mata nyang nakatingin saakin. Nakita ko pa kung pano nag iba ang expression nya ng makitang nadugo ang labi ko pero isinantabi nya iyon.