chapter 6

454 14 0
                                    

" tama kase maslalo kang hindi makakabalik kaya kung ako sayo mag pakabait ka lang kung gusto mo pang bumalik,mag tiis kalang kase makakabalik ka naman kapag nag karoon ulit ng pag tatangahal at salosalo dito. kase ito yung dinatnan mo kaya makakabalik ka pag nang yari ulit to hindi ko nga lang alam kung kailan ito mauulit. At higit sa lahat bawal kang mamatay dito kase hindi kana mabubuhay sa kasalukuyan bilang ikaw. Pag butihin mo lang ang iyong trabaho kase wala kanaman poproblemahen sa prinsesa ang ayaw nya lang ay ang pinag hihintay sya at ang wag na wag mong gagawin ay ang pag tataksil sa kanya ayun ang pinaka ayaw nya siguradong papatayin ka nya. Kailangan mong gumising ng maaga bukas kaya matulog kana isasabit ko nalang yung gagamitin mong damit para bukas sige na pumasok kana sa silid mo"(Utos nya )

" sige po thank you po sa pag papaalala goodnight po " ( wika ko , tumango lang sya bilang tugon )

Pumunta nako sa silid ko,marami paren ang tanong na nasa isip ko, pero pinatay to nang antok ko.

Yahh... Ireona.. ( hey... Wake up )
Hindi ko alam pero Parang nananaginip ako. Boses ng lalake ang naririnig ko. Hindi kaya ginigising ako ni papa?!!?

Papa!!!!! ( sigaw ko napabalikwas ako nang gising )

"Ay pasensya napo. Namimiss ko na po kase sila mama at papa," (paliwsnag ko)

" naiintindihan ko yun Hannah " ( sagot nya na ipinag taka ko)

" pano nyu po nalaman ang pangalan ko?(tanong ko)

" ah yun ba? Ayan oh nakasabit sa bag mo " ( Sabay ngiti nya )

" ay oo nga pala haha" ( nalimutan ko haha)

" ah may tanong lang po ako Mr. Choi ...." (Panimula ko )

" sige ano yun?" ( pakikinig nya )

" wala po bang nag hahanap sainyo sa kasalukuyan? "( curious na tanong ko)

"Ah yun ba ang inaalala mo?.. Nako wag mo nang isipin yun. Isa akong ulilang bata Simula nung 10 years old ako. Ako narin ang tumustos  sa sarili ko hanggang sa naging 35 nako at ito na nga dito ko nakahanap ng kabiyak ko kaya Hindi ko na iniisip ang kasalukuyan handa ren akong dito mamatay "  (paliwanag nya)

"Ah ganon po pala " ( sagot ko habang inaayos ang isusuot ko )

"Sige na at kumilos kana. Sabi ko nga diba ayaw ng prinsesa na pinag iintay sya " ( sabi nya na. Agad ko namang sinunod )

"Sumunod ka sakin" pupunta na tayo sa silid ng prinsesa 

" ahh... sige po " (sagot ko ) 

hindi ko alam kung hanggang kailan ako mag iintay para lang maka balik 

kase sa totoo lang hindi ko alam kung pano magiging takbo ng buhay ko dito sa nakalipas 

siguradong tapos na yung test hayy...  siguradong pag balik ko lagot nako kala mama na mimiss 

ko na sila 😥😥 na balik ako sa realidad ng mag salita si mr. choi 

"magandang umaga mahal na prinsesa," (pag bungad na bati nya)

Going Back ( Saida )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon