Relight The Fire

Fire 2

I don’t really know what to do. Should I confess or not? Di naman all the time lalaki ang magco-confess diba?

Ba’t ba pagdating sa isang taong gusto mo nararamdaman mo lahat ng insecurities mo sa buhay?

My insecurities are eating me, how I envy the girl na kasama n’ya kahapon.

I envy her glassy white skin, ba’t ba kasi ang dami kung freckles sa ilong at cheeks ko.

Well, kahit naman wala yung babae kahapon di rin naman n’ya ako papansin. Ano bang laban ko eh hindi n’ya nga ako kilala. My family maybe rich but he don't even like me as a woman. 

“Tutunganga ka na lang ba d’yan?” naka taas na kilay na tanong ni Kuya Denzel

Iniripan ko na lang ito bago pumasok sa sasakyan n’ya.

“Aren’t you gonna fasten your seatbelt?” he asked.

I tsked.

I hate him too bad he’s my brother.

“Eh kung ilakad mo kasi ako Averill edi okay na sana tayo” saka ko kinalikot ang cellphone ko.

“Seriously? That’s the reason why you are being like that?Oh c’mon Saza” he said while starting the engine.

“Eh ilakad mo na kasi ako sa kanya Kuya. Para namang paggagawin mo iyon magiging boyfriend ko na s’ya.” pangungumbinsi ko.

“No Azalea.”

“God you are so oa” I said in most annoying voice.

“And you are so stalker,so stop what you’re doing now. He is no good for you”

“How can you say that!He is your friend for Pete's sake Kuya” saka ko binaling ang tingin sa kanya.

“That’s why I’m telling you.I’ve know him for not too long” 

“Kaya nga hindi pa kayo matagal magkakilala!”

“Hindi pa ba matagal ang 2 years sayo Azalea?” he said while raising his left brow.

“Pakilala mo na lang kasi ako” then he stopped the car.

Tumingin ako sa labas ng bintana. Diko namalayan nakarating na pala kami sa school.

“You study hard. Grade 11 ka palang, someday I will introduce you to him” wala akong nagawa kundi ang tumango nalang.

Hindi na ako naniniwala na ipakikilala n’ya ako kay Averill, hindi mabilang sa daliri ng kamay ko kung ilang ulit n’ya na iyong sinabi.

I maybe young for them, but I already know things what are needed to know.

I’m not naïve.

Seventeen is not that young and twenty is not that old.

Three years gap lang kung ganon.

May ganon nga ba?

Bahala na si kuya kung ipakikilala n’ya ako kay Averill basta I will make my move sooner or later.

Medyo close narin naman kami ng mga kapatid n’ya Thalarra is tahimik at nagsasalita lang if kailangan,si Aiken naman kabaliktaran ni Thalarra, sasakit tenga mo pagkausap si Aiken she’s super talkative in a cute way,syempre kailangan mung sumisip eh.

While Asrion is super duper makulit.He is always pestering me, I befriend him pa naman so that he can be the bridge of me and his brother. 

Imbis na matuwa akong ka batch at kaklase ko s’ya nagsisisi na tuloy ako.Sana si Thalarra nalang yung naging ka batch ko.Thalarra is on her grade 12 year .Kung maka Thalarra ako parang di mas matanda sakin eh.

1 year gap lang naman kasi, ang awkward for me na tawagin s’yang ate.

Si Aiken naman is on her grade 10 year.Ang liit lang ng age gap ng makakapatid.Gigil siguro daddy at mommy nila.

Mas lalong awkward naman if mag kuya ako sa crush ko no?Kaya walang kuya, baby pwede pa.

Averill is taking his 2nd year as a Med student.

Ang perfect na ni Averill me as a girlfriend nalang ang kulang.

Binilisan ko ang hakbang ko para ma abotan si Atre.

“Booom” sigaw ko sa tenga n’ya.

“Fuck you ka!” she hissed.

I laughed “Fuck me?Me?”

“You fuck you you” saka ako tumawa ulit.

“Sira ka na” while rolling her eyes.

May araw talagang nasa mood akong asarin si Atre.Pero mas madalas si Atre na sa mood barahin ako.

“Tabi ba ulit tayo?” tanong ko.

“Para namang may bago Saza” saka siya umismid.

Kita mo ‘to tinatanong ng maayos eh.

“Whatever” sabi ko nalang.

Nakarating kami sa designated room namin. Kung di lang ako feeling mabuting mag-aaral di naman talaga ako papasok sa unang araw ng pasukan eh.

Takot lang talaga akong umabsent,aba ewan ko rin.

“Wazzap mga marurupokzzz” masiglang sigaw ko pagkarating ko agad sa may pintuan ng room namin.

Tinawanan naman sila.

“Wazzap mother of all marupok” pang-inis ni Asrion.

“Heh bulok ka” 

“Excuse me” sabi ko habang hinihila si Atre.

Umupo agad kami ni Atre sa bakanteng upuan malapit sa likod ng pintuan.

Sinukbit naman ni Astrion ang bag n’ya at naglakad palapit samin sabay lapag ng bag n’ya sa bakanteng upuan na katabi ko.

“Oh God you're so annoying” maarte kung sabi.

He laughed “Get used to it”

“Shit ka”

Saka ko inusog ng kunti ang upuan n’ya.Ang bigat n’ya piste lang.

Papansin talaga ang Asrion na ‘to.