Relight The Fire

Fire 14

Matagal muna kaming nagkatitigan dito sa loob ng kotse bago nakapagsalitang ulit. And awkward nang nangyari kanina... after the kiss, bigla nalanh naging tahimik. I don't know if dapat pa ba namin iyong pag-usapan o hindi na. I don't have an idea, all I know is that nahihiya parin ako ngayon.

I don't know if bad breath ba ako no'ng naghahalikan kami.

"Pasok ka muna." aya ko sa kan'ya.

Umiling lang ito. "Tayo na diba? So dapat nakikinig ka sa akin." pagtataray ko.

He sighed heavily na para bang mabigat sa kalouban n'ya ang gusto ko.

"Wag na. You don't have to if ayaw mo." saka ko akmang bubuksan ang pinto ng kotse n'ya, but he is to fast. Hindi ko pa man nabubuksan ang pinto na-lock n'ya na ito.

"Hindi ganon 'yon. It's just I don't know how to act ask your boyfriend. We both know it all happened so fast." He explained.

Ako naman ang napabuntong hininga. Oo nga naman, ba't di ko na isip 'yon. Masyado ba akong naging oa maka react kanina? Eh bago pa naman kami, tama nga s'ya. Nangangapa pa kaming dalawa sa relasyon na ito. Hindi pa namin alam kung saan magsisimula.

"Okay." tanging salita na lumabas sa bibig ko.

Ngumiti ako nang pilit. "Baba na ako."

Alam ko naman ako ang mali pero gusto ko lang naman sabihin kay Kuya, habang magkasama kami... at sabay na sabihin kay Kuya na kami na.

He unlocked the door, mabilis naman agad akong bumaba at hindi na nagpa-alam pa saka tumalikod na. I should freshen up, baka sakaling mawala ang inis ko.

Hindi man lang talaga humabol ang gagu. Bwiset ka talaga Averill. Nakapasok na ako sa gate ng bahay, do'n pa lang umandar ang sasakyan ni Averill.

Atleast hinintay n'ya akong makapasok sa gate bago, umalis.

Pinupunasan ko ang buhok ko gamit ang puting towel na nasa ulo ko saka kinuha ng kabilang kamay ko ang phone ko.

May message galing kay Atreqa na nag-aayang uminom. Gusto ko sana kaso pagod na ako. I dialee her number.

"Hmm." bungad nito sa akin.

"Can't go" maikling sagot ko.

"Fine. Hindi na ngarin ako aalis." pagdadabog nito sa kabilanh linya.

"Pagod ako Atre, galing ako sa labas." pagbibigay ko nang rason.

"Saan ka naman galing aber?" Atre is my best friend, so hindi naman masama na sasabihin ko sa kan'ya ang nangyari ngayon.

"Gaga ka rin eh! Sabi mo nga may usapan sila ng Kuya mo diba? Tas ihaharap mo agad-agad, di ka talaga nag-iisip, Saza." sana pala di ko nalang sinabi. Imbis maka hanap ng kakampi, naka hanap ata ako ng taga depensa kay Averill.

"Oo na! Kayo na tama." sagot ko nalang para matigil na. Kapagod kaya makipag-away.

"Asus. Dahilan mo, porke't naiintindihan mo na point ko. Ikaw ineng. Mag-matured ka na. Sige ka." pagsasabi at panankot nito sa akin.

I rolled my eyes kahit hindi naman n'ya ito kita. The reason why also like hanging out with Atre is that, she wouldn't be on your side unless she knows the reason. She will be on your side of you're right, but it you're being inreasonable like I did earlier, you know what will happen.

She will let you know why and what you did was wrong. She's a kind of friend that won't tolerate you being bitch.

"Good night na."

"Good night." I continued checking my message.

From: My Averill

Hey?
Are you busy?
Okay. You're busy again.
Maybe mad and busy.

To: My Averill

Hey.

Makalipas ang ilang minuto bigla nalang itong tumawag. Nataranta naman ako pero agad din naman sinagot.

"You're line was busy earlier." hindi man lang nag 'Hi' sa akin.

"I was on phone with Atre." I explained. I heard his heavy breath.

"Yeah. Your best friend."

"Yeah."

Naging tahimik nalang bigla ang linya. I was about to end the call...

"I'm sorry."

"No, I'm sorry. Naging mahina ang pang-unawa ko. But I'm fine now." I said as I get a cotton pad.

"Forgiven. But still I'm sorry for not obeying you. It's just that, give me some time." he said. Pinagpatuloy ko naman ang ginagawa ko. I rubbed the cotton pad on my face. Nag-apply narin ako ng night cream.

"It's fine. I'll try to be more understanding nalang din." I said ang yawned. Inaantok na talaga ako. Sumakit ang mata ko sa kapapanoud ng movie kanina.

"Tulog ka na. Antok ka na ata eh."

"Napagod ako kanina eh. Ikaw rin matulog ka na. Past 11 na." pagsasabi ko. Tumayo naman ako sa pagkaka-upo ko harap ng Vanity Mirror ko.

Ni-loud speaker ko ito at nilapag sa side table katabi ng lamp shade at remote ng ilaw at aircon.

Inayos ko muna ang mga unan ko saka ako humiga ng patagilid at hinarap ang side table.

"I still need to study, but if you're that concern then maybe I should follow your order." natawa naman ako sa sinabi n'ya.

"If kailangan mo talaga pwede namang mauna nalang ako sa'yo." pagbibigay ko nang pagpipilian.

"Nabasa ko narin naman 'to. I should listen to you, boss." nangunot naman ang noo ko sa tinawag nito sa akin.

"What? Boss?" namula ang mukha ko sa kakatawa. Ang corny na nakakahiya.

He laugh on the other line." I know it's corny. I'm sorry I don't know how to make you kilig."

I laughed more hearing him said those words. Idagdag mo pa ang pagsasalita n'ya, ang conyo n'yang pakinggan.

"Wag ka namang ma pressure, baka ma pressure din akong pakiligan ka." then we both laughed.

At least okay na kami. Wala narin ang tampo ko kanina. Maybe dahil ma realize ko ang pagkakamali ko. I was being inconsiderate to him. He gave his reasons kanina and yet I'm pushing him to meet Kuya and introduce him as my boyfriend. Mabuti nalang di rin s'ya nagalit.

Kailangan kung itatak sa isip ko na kailangan kung magtiwala kay Averill, hindi dahil kailangan. Magtitiwala ako sa kan'ya dahil 'yon ang nararapat.

Kung gusto kung maging maayos ang relasyon namin dapat kung gawin iyon. Mas hahabaan ko ang pasensya ko, dahil hiniling kung mangyari ito, minsan lang dumating at mangyari, minsan lang matutupad, at minsan lang ako magiging ma swerte.