Relight The Fire

Fire 21

I'm having a thought that I should unpublished my stories for a while. I'm doubting myself a lot lately. Sorry and thank you guys!
------------------------------------------

Mabilis nagdaan ang mga panahon. Kami parin ni Averill, pinakilala narin niya ako sa parents n'ya. May hindi pagkaka intindihan pero nagbabati rin naman sa huli. Kase ganun naman talaga dapat diba? Dapat intindihin ang isa't-isa.

"Saz, correction pen." Hindi ko na nilingon ang kung sino man ang nanghingi, basta ko nalang itong inabot sa may likod ko.

Ayaw kung ma distract sa pagsagot nitong test paper ko. Hindi dapat ma sayang ang pagsulat ko ng notes ang pag-aaral nito para lang makalimutan.

Madali akong natapos dahil medyo easy nalang ang sasagotan sa likod na parte ng exam. Niligpit ko naman ang mga ballpen ko. Naglakad ako papalapit sa classmate ko na nanghiram ng correction pen ko. Hindi naman nagreklamo ang proctor naman dahil na submit ko na ang test paper ko.

Agad ko naman pinasok ang mga gamit ko sa loob ng bag ko. I fished my phone inside my bag's pocket. Pinalagay kasi ito ng proctor namin kanina bago magsimula ang exam.

May test don galing kay Kuya at sa parents ko saying  'Good luck ang God bless'. I texted Averill na tapos na akong mag exam saka lumabas na sa room.

Pumunta muna ako sa cr para mahilamos at mag retouch narin. Nakaka-stress ang exam di ko ipagkakaila kahit nag-aral ako. Buti nalang last day ngayon ng exam. Last nga puros Major subjects naman, may iba pang nakalagay sa test paper na hindi na discuss at wala talaga kaming alam kung ano iyon.

Pinunasan ko naman ang mukha ko ng tissue na kinuha ko sa loob ng bag ko. Naglagay ako na face powder at lip tint. I also curled my lashes para maging vissible ito dahil hindi naman gaano ka haba at kapal ang lashes ko kaya kailangan talagang mag-effort lara gumanda ako kahit papano.  Pinatungan ko naman agad ito ng mascara bago ako nagsuklay at lumabas ng cr.

I checked my phone pero walang reply si Averill sa text ko. Maybe he is busy pa. Pero pupuntahan ko lang naman din siya sa library gaya ng lagi naming ginagawa at napagkasunduan. But today, kailangan ko munang pumunta sa University Store para kunin nila ang size ko for my jersey na malapit ng maganap for our SHS days.

Naglakad ako palabas ng ABA Campus para pumunta sa main Campus kung saan ang Campus nila Averill at ng iba pang mga colleges.

Nginingitian ko naman ang mga kakilala ko na nakakasalubong ko. Nagpunas ako ng pawis ko dahil sa sobrang init talaga ng panahon.

Hindi ako nagdala ng payong dahil hindi naman talaga alo nagdadala nito.

Nangmakarating ako sa Main Campus agad akong pumunta sa Univeristy Store na kaharap ng finance building.

"Afternoon po Kuya, nandito po ako oata sa fitting ng jersey."

"Ah dito po maam." Saka ako tumango at sumunod sa kanya.

Pinapasok naman agad ako ng lalaki sa loob. Ito rin ang lugar kung saan kami nagkita ni Averill nong kinukuha ko ang uniform ko.

"Coach." pagtawag ko ng pansin kay coach.

"Claveria" pagtawag naman nito sa akin. Ngumisi lang ako.

"Kapag talaga nakikita kita naalala ko sayo si Valentina." saka ito tumawa.

Nangunot naman ang noo ko at nagkasulbong ang mga kilay ko. Napakamot ako at pilit na ngumti.

"Si Tita po ba o ang pinsan ko?" Saka ako ngumiti.

He laughed. "Oo nga naman. Pero ang Tita mo ang tinutukoy ko. Hindi naman nagvo-volleyball iyong pinsan mo diba? Sa ballet pinasok ng daddy niya iyon."

Of course coach knows, he is one of my aunt's suitor pero si Tito talaga ang pinili ni Tita out of many.

Naguluhan naman ako. Dahil sa pagkaka-alam ko, Valentina is one La Salle's Ace. She love playing volleyball, kaya ko rin nga ito nagustuhan. I remembered her, quited balley a long time ago.

"Po?"umiling ako. "She quited balley po coack a long time. She plays volleyball to just like Tita coach."

Nagulat naman ito sa sinabi ko. "Talaga? Namana ba niya ang galing ng ina niya?"

"Mas magaling pa ata coach." Saka naman ako tumawa.

"Nasa dugo niyo talaga ang pagiging volleyball player ah." Ngumisi lang ako.

Nagpa-alam naman agad ako kay coach saka pumunta sa harapan para magpasukat ang nang makuha na ang size ko. Agad naman nilang nilista ito sa papel.

"Ano jersey number mo?" tanong sakin ng naglilista.

"Ah 20 po." Tumango naman ito saka sinulat.

Matapos kung nagpasukat naglakad na ako papuntang library. I coded my student id sa computer para verification.

Hinubad ko ang sapatos ko bago pumasok sa Silent Room ng library. Nilagay ko ito sa gilid para hindi ma apakan ng mga lalabas at parating palang.

Pagpasok ko palang sa silent room napa yakap nalang ako sa sarili ko dahil sa lamig. Kaya gustong tumambay ng mga tao dito eh.

Nakita ko naman agad si Averill sa dulo na nakahiga at natutulog. Napangisi naman ako, sobrang pagod siguro nito kaka-aral at sa paghahatid sundo nito sa akin.

Umupo naman ako sa tabi nito. Nakahilog ito sa isang bean bag at naka pout pa.

Kinuha ko ang cellphone ko para kunan siya ng picture. Sinigurado ko munang naka silent ito at walang flash para hindi mabulilyaso.

Matapos kung kunan agad naman akong humiga sa may lap niya. Plano ko ring matulog eh. Kinuha ko ang earphones ko saka nagpa music sa phone ko. And I dont know what happened next as i dozed of to sleep.

"Saz. Saz." Pagigising sa akin ni Averill at tanggal ng earphones na nakalagay sa tenga ko.

"Hmmm." kinamot ko lang ang ulo ko saka tinakpan ang mukha ko.

"Babe, let's go. Lilinisin na ang room." malambing na sabi ni Averill.

" 3 minutes." palugit ko.

"Tayo na babe, please."

Wala na akong nagawa kundi idilat nalang ang mga mata ko.

Ngiti naman ni Averill ang unang bumungad sa akin. Dahan-dahan naman akong umupo at sinandal ang ulo ko sa dibdib niya para matulog ulit.

My body vibrated dahil sa pag-alog ng katawan ni Averill dahil sa pagtawa nito.

He slighty bite my left ear making my lighty jump. Kaya naman kinurot ko ito na mas lalong kinatawa nito.

Loko-loko talaga.

Na una naman itong tumayo, I extended my arms para tulungan niya akong tumaya that he gladly did.

Pinulot niya ang mga bag namin. Siya narin ang nagdala ng sling bag ko.

Our hands are intertwined while his other hand is carrying his books.

"Tulungan kita d'yan" sabay nguso ko sa librong dala niya.

Umiling ito. "Ako na."

"Arte." saka ako paberong umirap.

He chuckled. "It's heavy and I can handle naman."

Tumango nalang ako dahil in the end wala naman akong magagawa.

Kung yun ang gusto niya edi bahala siya. Joke.

As we walk I couldn't help appreciating the things God has given to me.

Workers are now busy putting the fairy light bulb everywhere at the Campus. With the fairy light itself, it added beauty in the school ground. The alley isn't that dim anymore.

I smiled at myself.

I wished time would freeze and things will always be alright. But life is too fair, reason why we all can feel unfair.

Change is constant.