POV Selma
Ik probeer mijn ogen open te doen, maar er schijnt fel zonlicht in mijn ogen. Ik open mijn ogen en zie dat ik in een tweepersoons bed lig. De kamer ziet er best wel jongensachtig uit. Ik schrik op. Waar ben ik? Dit is niet mijn kamer. Ik zie dat er schuin naast me iemand op een stoel ligt te slapen. Hij komt me bekend voor, dat is die nieuwe klasgenoot! Hij slaapt zo schattig, hij lijkt best wel veel op m'n broer Liam. Is hij op die stoel in slaap gevallen? Waarom ben ik hier eigenlijk?
Ik heb nog knallende hoofdpijn door de klap van Harry. Wanneer kom ik nou van Harry af? Ik begin te huilen, alles komt weer naar boven. 'Gaat het?' Het komt vanuit de stoel. Ik veeg m'n tranen snel weg, maar het lukt niet om te stoppen met huilen. Hij staat op uit de stoel en komt op het hoekje van het bed zitten. Hij begint me zachtjes op mijn arm te strelen en probeert me gerust te stellen. Ik kan maar niet stoppen met huilen. Opeens geeft hij me een knuffel. Eigenlijk hou ik helemaal niet van knuffels, maar nu heb ik er best wel eentje nodig. Hij wacht totdat ik stop met huilen en zegt in m’n oor. ' het komt goed, ik beloof het je.' Opeens hoor ik vanuit een andere kamer iemand heel hard roepen 'ZAYN, IS JE PRINSESJE AL WAKKER.’ en hij laat me los. 'Sorry, dat is mijn huisgenoot Louis. Ik ben Zayn, Zayn Malik.’ zegt hij met blozende wangen. Ik begin te lachen. 'Heb je misschien zin in een ontbijt', vraagt Zayn. ‘ontbijt?’ zeg ik. ‘je was gister flauwgevallen doordat een jongen je had geslagen. Je vriendin wist niet wat ze moest doen dus bood ik aan of je bij misschien kon rusten.’ Ik probeer het even te bewerken. ‘maar heb je zin in een ontbijtje.’ Zegt hij. ik knik. 'Je mag ook douchen als je wilt, dan maak ik alvast ontbijt.’ zegt Zayn. Het is misschien wel echt super raar om bij iemand te douchen die je niet eens kent maar het voelt zo vertrouwt. 'Ja graag.’ zeg ik. Hij staat op en rommelt wat in zijn kast en hij geeft me een joggingbroek dat van hem is, een sweater en een handdoek. Hij leidt me naar de badkamer. 'Dankjewel.’ zeg ik zacht en hij loopt voor me de badkamer in met een glimlach. Ik kijk in de spiegel van de badkamer en schrik van mezelf. Ik zie dat mijn mascara is uitgelopen. Ik probeer het snel weg te vegen, maar Zayn houdt m'n handen zacht vast en zegt. 'je bent mooi zoals je bent.' Ik glimlach naar Zayn en hij loopt de badkamer uit. Ik doe de deur op slot, kleed me uit en spring onder de douch.
-----
Ik doe de joggings broek aan van Zayn en de veel te groot sweater. Doe mijn lang gekruld haar in een staart en loop uit de badkamer. Ik leg de kleren die ik aan had opgevouwen aan de zijkant van het bed waar ik op had geslapen en loop op het geluid af naar de keuken. 'Lekker gedoucht?' Hoor ik zayn zeggen, ik knik en ga aan tafel zitten. 'Hey, ik ben Louis.’ zegt de jonge die naast Zayn zit. ‘Selma.' zeg ik en zie op tafel heerlijk zelf gemaakte warme wafels. 'Ohh heerlijk ik ben gek op wafels.’ zeg ik en op dat moment voelde ik me pas echt gelukkig.
-----
We hebben net lekker ontbeten en Zayn is zich even aan het omkleden, hij brengt me zo naar huis. Ik zit nu in de woonkamer en ben het hier een beetje aan het verkennen. Het huis is best wel mooi ingericht voor twee badboys en ook best wel groot voor een appartement. Louis zit naast me en is aan het gamen.
'Kom we gaan zegt Zayn terwijl hij de woonkamer binnen loopt. Ik zeg gedag tegen Louis en loop achter Zayn aan. Hij doet de deur achter ons dicht en we lopen naar de lift. We stappen de lift in en de liftdeuren gaan achter ons dicht. Ik zie een hele grote spiegel. Ik kijk in de spiegel en zie een blauwe plek op m'n kaak. Ik leg m'n hand erop. 'Doet het pijn.’ vraagt Zayn. Ik geef een klein lachje. 'het is minder erg dan dat het er uit ziet.’ zeg ik. De lift deuren gaan open en we lopen het appartementencomplex uit.
Zayn pakte de autosleutels uit z'n zak en loopt naar een grote zwarte range rover. Hij doet de deur voor me open. Ik begin te blozen. 'Dankjewel.' zeg ik en stap de auto in. Zayn doet de deur dicht en hij loopt naar de bestuurdersdeur en stapt in. Ik zie dat mijn schooltas op de achterbank ligt. Ik pak mijn tas en haal meteen mijn iPhone eruit. '86 gemiste oproepen!', zeg ik met een schrik. 'denk je dat je ouders er moeilijk over gaan doen dat je gister niet thuis bent gekomen.’ zegt zayn. 'Ik denk niet dat m'n moeder er moeilijk over gaat doen, maar wel dat ze HEEL erg bezorgd is.’ zeg ik. 'hahahah een bezorgde moeder, ik heb er ook een.’ zegt Zayn. Net alsof hij mijn moeder heel goed kent. Zayn start de auto en rijdt naar mijn huis terwijl dat ik hem de weg wijs.
We rijden mijn straat in, ik wijs m'n huis aan en Zayn stopt de auto. 'Dankjewel voor het brengen naar huis...en me hebben afgeholpen van Harry.’ zei ik. Ik weet niet zeker of hij Harry wel kent maar ik denk wel dat hij begrijpt wie Harry is. 'Graag gedaan', zegt Zayn en hij geeft me een kus op m'n wang. Ik begin te blozen. 'Wil je dat ik je morgen naar school breng, aangezien Harry overal rond kan zwerven.’ zegt Zayn. 'Dat zou ik wel fijn vinden.’ Zeg ik en pak me tas en stap de auto uit. Zayn wacht tot dat ik binnen ben en rijdt weg.
Ik loop naar binnen, doe de deur achter me dicht en plof m'n tas op de grond. Ik hoor m'n moeder naar beneden stormen. Ze geeft me een knuffel en ze ondervraagd me helemaal. 'Ohh, liefje waar was je? Ik was ongerust, en wat heb je aan?' Ik zie dat m'n broer naar benden kwam. 'Zusje toch, wat heb jij nou weer uit gespookt vannacht?' En hij geeft me een knipoog. 'Liam, ik heb niks gedaan, ik was bij een vriend en.......ik had Harry gister gezien en het was niet bepaald goed afgelopen-‘ voor dat ik mijn zin kan afmaken word er aangebeld. 'Verwacht jij iemand?' Vraagt Liam aan mij. Ik schud nee. Liam loopt naar de deur en doet de deur open.
*
Laat horen wat je er van vind
Vites, comments zijn altijd welkom!
•dreamingzayner•
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
Hayran KurguWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...