POV Selma
Ik kijk op naar zayn als hij opstaat om de deur open te doen. 'Hey.' Zegt zayn als hij deur open doet. Liam, niall, Harry en Louis komen binnen lopen. 'Zayn, waarom neem je niet op man, we hebben je al duizend keer gebeld!' Zegt Liam geïrriteerd op een harde toon. 'Ja man! We zijn al telaat!' Zegt Louis boos. 'Wij zijn al klaar, maak jij je ook even snel klaar.' Zegt Harry. 'Owh en de vorige keer vroeg je toch of ik die pistolen kon verbeteren!' Zegt niall en hij tovert uit zijn tas een paar pistolen. 'we moeten oppassen, want gister was er op tv dat ze twee lijken hadden gevonden, zonder enkele aanwijzingen.' Zegt Liam. De jongens blijven verstijfd staan als ze me zien zitten op de bank. 'Wat is er aan de hand..' Zeg ik zacht. Ik heb al zo een vermoeden dat het over dat drugs en alles gaat, nou vermoede ik weet het zeker, maar toch?! 'Uhmm, babe..' Zegt zayn en ik zie in zijn ogen dat het waar is wat ik denk. Ik sta op en pak mijn rugtas. 'Als je wilt mag je straks langs komen.' Zeg ik tegen zayn en geef hem een kus op zijn wang. 'Wil je dat ik je naar huis breng.' Zegt zayn. 'Nee dankje, ik loop wel.' Zeg ik zacht. 'Owh en Liam, bedankt voor het eerlijk tegen me zijn, en voor onze broer en zus belofte.' Zeg ik en ik loop het appartement uit. Er branden tranen achter in m'n ogen. Ik ren de trap af van het complex en loop naar buiten. Kijk, dat de jongens vroeger een domme fout hebben gemaakt en nu gewoon in de shit zitten, kunnen ze niks aan doen. Maar dat mijn bloed eigen broer het mij niet vertelt wat hij heeft gedaan, dat vind ik erger. Ik heb zo een vermoede dat hij ook een paar mensen heeft vermoord. Ik hoop maar dat de jongens niks overkomt... Sofia had me al vertelt dat zulke dingen vaker zullen gebeuren. Er glijden tranen over m'n wangen. Ik veeg snel m'n tranen weg en loop naar binnen. Ik doe m'n schoenen uit en zie dat m'n moeder in de keuken staat. 'Hey mam.' Zeg ik en geef haar een knuffel. 'Hallo liefje! Wat ben ik blij om je weer te zien.' Zegt ze en ze geeft me een kus op m'n voorhoofd. 'Gaat alles wel goed met je?' Vraagt ze. 'Ja, alles gaat goed. Ik ben alleen een beetje moe.' Zeg ik. 'Uhmm liefje ik heb zo kookles maar als je wilt zeg ik het wel af.' Zegt mam over bezorgd. 'Nee hoor hoeft niet.' Zeg ik en geef haar een knuffel en loop naar boven. Ik leg m'n tas neer naast m'n bed. En plof neer op m'n bed. 'Klop,klop.' 'Ja.' Zeg ik zacht en op dat moment komt pap binnen lopen. 'Hallo liefje.' Zegt hij en hij komt naast me zitten. Ik zeg niks terug. 'Uhmm, sorry voor gister, het was niet mijn bedoeling...' 'Waarom had je Liam geslagen.' Zeg ik. 'Dat is iets tussen mij en hem.' Zegt pap. ' Selma, kijk eens.' Zegt hij en hij geeft me een cadeautje. Natuurlijk, echt een actie voor papa, een cadeautje om alles weer goed temaken. Ik blijf kijken in zijn ogen. 'Als je wilt, kun je zo naar beneden komen, je moeder heeft heerlijke koekjes gebakken.' Zegt pap en legt het cadeautje neer op mijn schoot en loopt mijn kamer uit. Ik leg het cadeautje neer op m'n bureau en pak m'n telefoon. 3 gemiste oproepen van Liam, 2 van Harry en 4 van zayn. Ik wil wel terug bellen maar ik weet niet of dat wel slim is... Ik zet m'n geluid aan van m'n iPhone en loop naar beneden. 'Je moet echt even normaal tegen zayn doen.' Zegt mam. 'Ja maar ik weet niet, ik vertrouw hem niet?' Zegt pap. 'Geef hem nou eens een kans.' Zegt mam. Ik blijf verstijfd staan in de gang. Ik loop de trap zachtjes op zodat niemand me hoort en ga zitten op m'n bed. Ik ga achter m'n bureau zitten en probeer wat huiswerk temaken, wat wel redelijk lukt, Mam is net langs geweest en heeft me een paar heerlijke koekjes gebracht. Ik staar voor me uit. M'n telefoon gaat over. Ik neem gelijk op als zayn me belt. 'Hey zayn.' 'hey babe.' 'Waar ben je?' Vraag ik. 'Kijk eens uit het raam.' Zegt zayn en ik kijk gelijk naar buiten, ik hang op en doe m'n raam open. 'Zayn! Wat doe je in de boom!' Ik help zayn naar binnen via m'n raam en we geven elkaar een knuffel. Dit voelt zo goed, zo vertrouwd.
*
Hii lieve lezers van me :) hoe gaat het met jullie xx
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...