You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik

H37: ik kan het niet

POV Selma

zayn en ik lopen samen de restaurant uit. 'dankjewel zayn, ik vond het echt een geweldige avond.' zeg ik en geef hem een kus op zijn wang. 'vond ik ook.' zegt hij en we stappen allebei in. 'babe, blijf je bij me slapen?' vraagt zayn. 'uhmm, ja dat zou ik heel graag willen maar ik weet niet of mijn pa het wel goed vind?' zeg ik. ik ken pap, hij komt persoonlijk naar Zayns appartement en haalt me op. 'dan bel ik hem zo wel, je vader en ik zijn toch vrienden dus het komt wel goed.' Zegt zayn met een grijns. zayn begint terijden en doet de radio aan. 'owhh zayn heb jij toevallig een iphone lader bij je?' vraag ik. opdat moment veranderd zayns gezichts uitdrukkig. 'uhmm ja in het dashboardkasje.' zegt zayn. ik doe hem open en zie er drie pistolen liggen. ik staar heel even voor me en pak de oplader eruit en doe hem weer dicht. 'babe i-' 'zayn, je hoeft niks uit teleggen.' zeg ik en doe mijn telefoon in de oplader. 'gelukkig.' zegt zayn en hij kijkt me aan. 'ZAYN LET OP DE WEG!' zeg ik geschrokken. zayn kijkt geschrokken naar de weg. 'dat gaat nogal moeilijk als er zo een knap meisje naast me zit waarvan ik ongeloofelijk veel hou.' zegt zayn met een grijns. ik voel dat ik langzaam rood word. 'je bent ook zo goed.' zeg ik en opdat moment parkeert zayn zijn auto. we stappen uit en lopen het appartementencomplex in. zayn slaat een arm om me heen en samen lopen we zijn appartement in. 'IS ER IEMAND THUIS!' roept zayn door het huis. 'nope, niemand thuis.' zegt hij. opdat moment gaat mijn telefoon over. 'het is liam..' zeg ik. 'ik ga wel even je vader bellen tussen dat jij praat met liam.' zegt zayn met de nadruk op liam. ik ontwijk liam nu al een paar dagen en ik neem elke keer niet op als hij belt. ik vind het gewoon echt niet leuk als iemand tegen me liegt over zo jets groots. zayn geeft me snel een kus op mijn voorhoofd. als zayn naar zijn slaapkamer loopt neem ik op. 'hallo met selma.' 'selma! ik weet niet waar ik moet beginnen. het spijt me echt! ik wou het je wel zeggen dat ik dat samen met de jongens doe maar, ik kon het niet zeggen omdat ik weet dat het slecht is.' zegt hij en ik hoor aan zijn stem dat hij huild. 'lll-i-a-m beloof je vanaf nu eerlijk te zijn over alles.' 'ja, ja natuurlijk, beloofd.' zegt hij een stuk vrolijker. 'maar uhm selma wil je alsjeblieft niks zeggen tegen pap of mam.' 'natuurlijk zeg ik niks.' zeg ik. 'uhmm nou selma, ik moet je eigenlijk wat zeggen...' zegt liam. 'ik heb de afgelopen drie maanden een huis ingericht voor danielle en ik ga haar daarmee vanavond verassen.' zegt liam over enthostias. 'echt! wat leuk.' zeg ik. 'als je wilt kun je morgen langs komen met zayn. de rest komt ook.' 'ja gezellig.' 'ik app je wel het adres.' zegt liam en ik eindig het gesprek met hem. ik voel me nu een stuk relaxter doordat ik het met Liam heb goed gesproken, er is niks moeilijk dan ruzie hebben met je broer. ik loop naar zayns slaapkamer en zie zayn in de balkon staan zoder shirt aan en aan de telefoon met mijn vader. ik zoek in zayns kast mijn pyjama die ik de vorige keer bij hem had gelaten. ik doe hem aan en haal ook al het makeup van mijn gezicht af. als ik terug loop zie ik zayn de balkon uit lopen. 'en?' vraag ik. 'je vader zei dat hij het goed vond als ik je maar niks aan doe.' zegt zayn met een grijns. 'dan vind ik het goed.' zeg ik en sla twee armen om zayn. als ik mijn ogen sluit komen onze lippen tegen elkaar aan. ik kan niet omschrijven hoe goed dit voelt. ik kom langzaam met mijn rug tegen de bed aan en zayn hangt boven me. 'sorry zayn, ik kan het nog niet.' zegt ik en ik kijk zayn aan. we gaan allebei op het bed zitten. 'nee babe. ik sorry.' zegt hij en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'we wachten samen wel op het juiste moment.' zegt hij en hij tilt me speels op. 'zayn? wat doe je?' vraag ik. 'ik til je op.' zegt hij en hij legt me neer op de bank. 'heb je zin in een film avond?' vraagt zayn. 'ik vind het ook niet erg als je wilt gamen.' zeg ik en ik zie zayn helemaal stralen. zayn en ik gaan leggen op de bank. ik wurm me lekker tegen zayn aan als hij zijn armen om me heen doet. 'whooooww zayn wat is dit, dit had je gister nog niet.' zeg ik als ik een hele grote blauwe plek op zijn borst zie. 'een klein gevechtje gehad.' zegt hij. 'waarom zei je niks.' zeg ik. 'ik wou je er niet mee belasten.' zegt hij en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'je belast me er niet mee.' zeg ik. ik staar zayn even aan. 'sorry babe, volgende keer zeg ik het wel.' zegt hij. ik kijk hem met een lach aan en wurm me lekker tegen hem aan. zayn pakt zijn gamestik en begint te gamen. 'hoe had ik het kunnen weten, een moordspel.' zeg ik en zayn begint telachen. 'owhh weet ik niet, zeker toeval.' zegt hij en hij speelt verder. ook al is Zayn een 'drugsdealer' vind ik het toch kut dat hij daardoor mensen vermoord voor zijn eigen veiligheid. op dat moment komt Louis binnen lopen. 'hey.' zegt hij. 'hey.' zeggen Zayn en ik tegelijk. 'mag ik meedoen?' vraagt Louis als hij een gamestick pakt en mee speelt. zayn en louis praten over de game. ik kijk hoe zayn helemaal in het spel zit. als ik langzaam in slaap val.

POV ZAYN

'babe-' ik kijk naar selma hoe ze in slaap is gevallen. 'ze slaapt.' zeg ik tegen louis als ik kijk hoe zacht ze slaapt. louis zet het spel op pauze. 'je houd echt van der.' zegt louis. 'echt wel.' zeg ik. louis kijkt me aan met een grijns. 'zayn...' zegt hij. 'wat?' zeg ik. 'er is iets. ik kan het zien.' zegt hij. 'ik wil de hele dag samen met haar zijn bro. het is gewoon niet normaal.' zeg ik en ik voel iets raars van binnen. 'echt! wat leuk!heb je het al?' 'ja maar ik weet niet of zei het zou willen? ik denk dat het te snel is..' 'natuurlijk wel! wanneer ga je het tegen haar zeggen?' zegt Louis grijzend. ik dacht aan volgende week.' zeg ik als selma begint te praten in haar droom. 'ik ga haar maar in bed leggen.' zeg ik als ik haar optil. ik loop rustig naar mijn kamer en leg haar neer in bed. 'ik hou ziel veel van je babe.' zeg ik en ik geef haar een kus op haar voorhoofd. 'ik heb me belofte verbroken.' zeg ik zacht. ik pak een sigaret en ga in de balkon zitten. ik steek hem op. ik ben zo een fucking slecht persoon, ik moet het haar vertellen maar ik kan het niet. er glijden tranen over mijn gezicht. ik rook mijn sigaret tot de helft en gooi hem weg. ik hoor louis mij roepen vanuit de woonkamer. ik veeg mijn tranen weg en loop naar hem toe als ik hem de tv aan zien hebben. 'niet weer toch!' zeg ik. 'fuck man, alweer.' 'ja, maar ze weten niet dat wij het zijn.' zegt louis opgelucht. 'nee niks, als selma het ziet of weet dan, dan heb ik echt een probleem.' opdat moment gaat louis telefoon over. louis kijkt me aan met een 'sorry' blik en ik weet dat, dat niet goed is. 'heyy...morgen...dan zien we jullie daar.' zegt louis als hij het gesprek beindigt. 'ik ga morgen niks doen. ik kan het selma dit niet aan doen bro, je weet het zelf.' 'maar je moet wel zayn anders hebben wij nog een groter probleem.' zegt louis. 'wij zijn de baas over ons zelf. is er ooit iemand beter geweest dan ons...precies nee. dus als ik wil stoppen doe ik het.' zeg ik en ik ga op de bank zitten. 'wat heb je selma gezegt eigenlijk?' vraagt louis. er gaat een rilling door me heen. 'uhmm, dat we drugsdaellers zijn.' zeg ik. 'dat meen je toch niet! je hebt gewoon gelogen tegen haar.' zegt Louis op een hoge toon. 'wat wil je anders dat ik doe, de waarheid zeggen! daar is zij te lief voor.' zeg ik. 'je hebt het jezelf wel moeilijk gemaakt, bro. ik zou haar maar de waarheid gaan zeggen.' zegt louis. ik hoor selma vanuit de andere kamer huilen. ik ren als een gek naar mijn kamer en ga aan het randje van de bed zitten. ze heeft een nachtmerrie. ik vind het echt pijnlijk om haar zo tezien. ik maak haar rustig wakker. 'babe, wakker worden.' als haar oogleden open gaan zit ze helemaal in shok. 'zaynn ik-' zegt ze stotterend. 'je had een nachtmerrie.' zeg ik en veeg haar tranen weg. ik geef haar een glaasje water die ik altijd voor haar klaar leg. 'rustig babe, het was maar een nachtmerrie.' zeg ik. ik leg het glas neer en kruip naast haar in bed. ze leunt met haar hoofd op mijn borst als ik zachtjes een lied voor haar zing en met mijn handen door haar haar ga. 'dankjewel zayn, voor alles.' zegt ze. altijd als ze dat zegt voel ik zo iets vertrouwt. ze vertrouwt me echt... dat maakt alles zo moeilijk. 'graag gedaan babe.' zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd.