-POV Selma
Aan gekomen bij mij in de straat, parkeert zayn de auto, het is rustig in onze straat iedereen ligt volgens mij nog te slapen het is zaterdag en het is pas 11 uur.' We zijn er.' Zegt zayn en hij kijkt me met een enge glimlach aan. 'Gaat alles wel goed zayn?' Vraag ik. 'Huh, o ja, alleen weet je nog de eerste keer toen ik je hier thuis bracht, toen had je ook mijn kleren aan.' Zegt zayn. 'Haha, misschien moet ik maar eens een paar reserve kleren bij jou leggen.' Zeg ik sarcastisch. Zayn stapt uit en helpt mij uitstappen, hij geeft me m'n krukken, terwijl de rest op ons aan het wachten is voor de deur. 'Klop,klop.' Niall klopt aan de deur, niet veel later doet m'n moeder open. 'Ohh hallo wat en leuke verrassing is dit, kom gezellig binnen.' We lopen met ze allen naar binnen. 'Ohhh lieverd wat is er met je been gebeurt.' Zegt m'n ma geschrokken. 'Uhh ja nou-' 'we gingen wandelen in het bos en het was best wel donker en toen viel ze over een boomstam.' Zegt zayn vol van zich zelf. 'Loop maar verder, ik zet alvast een pot thee.' Zegt m'n moeder en iedereen loopt de woonkamer in. 'Uhh, ik ga maar eens andere kleren aan doen en even snel een douche nemen, ben zou terug.' Zeg ik. 'Moet ik je naar boven helpen?' Vraag zayn. 'Nee, hoeft niet, kan het wel.' Zeg ik en loop naar de trap, ik probeer de eerste trap treed op te komen maar dan val ik al bijna om, heb toch maar hulp nodig. Ik loop terug naar de woonkamer, ik steek alleen m'n hoofd uit en zeg 'zaynn...' ik zie een grijns op Zayns lippen verschijnen, en hij staat op. 'Toch maar wel hulp nodig.' Fluistert hij zacht en we lopen naar de trap. Zayn legt m'n krukken neer en hij tilt me op en hij loopt de trap op. Hij loopt m'n kamer in en legt me neer op m'n bed. Zayn loopt weer de trap naar beneden haalt m'n krukken en loopt weer terug. Zayn geeft me m'n krukken. 'Dankje wel zayn... Voor alles.' Zeg ik op een zachte toon. 'Graag gedaan.' Zegt zayn en hij geeft me een kus op m'n voorhoofd. 'Niet te lang boven blijven.' Zegt zayn en hij loopt weer naar beneden. Ik loop naar m'n kleding kast pak wat ik nodig heb en loop naar de badkamer.
----
Ik draai de warme kraan dicht, stap uit de douche. Ik doe een handdoek om me heen, droog me af, kleed me aan en loop de badkamer uit. ik hoor vanuit beneden heel wat gezellig gepraat en gelach, ik ben er achter gekomen als ik m'n been stijf hou, dat ik dan gewoon kan lopen. Ik loop stijfjes naar m'n kamer. Ik droog m'n haar, smeer er wat spul in en maak er een knot van. Ik hoor iemand naar boven lopen. 'Klop,klop.' Zegt zayn en hij blijft voor de deur staan. 'Kom maar binnen.' Zeg ik en hij loopt m'n kamer in. 'Hé, je staat zonder krukken.' 'Ben er achter gekomen als ik m'n been niet buig dat ik er gewoon op kan staan.' Zeg ik. 'Zo wil ik het horen.'zegt zayn en hij tilt me op. 'Zayn.' Zeg ik speels. 'Je kunt misschien wel lopen maar de trap kun je nog niet af.' Zegt hij en hij loopt de trap af, met mij in z'n armen. Hij zet me weer neer als we beneden zijn en hij kijkt me recht in de ogen aan. 'Wat?' Zeg ik. 'Huh, o nee, niks.' Zegt zayn en we lopen de woonkamer in. 'Hey daar ben je weer.' Zegt niall. 'Hahah, ja hier ben ik weer.' Zeg ik, en ga zitten op de bank naast Sofia, zayn komt naast me zitten. Niall en Liam, zijn een raar gesprek over pannekoeken aan het voeren. 'Tring, tring.' De huistelefoon gaat af. 'Ik neem 'm wel.' Roept m'n moeder vanuit de keuken, en ze neemt op, niall en Liam praten gewoon verder over hoe je het best pannenkoeken kunt bakken tot dat m'n moeder ijsberend de woonkamer in loopt, aan haar gezichts uitdrukking zie ik dat het niet bebaalt goed nieuws is '....ja ik begrijpt...hoe dan...en er kan niks tegen worden gedaan...hoe lang...ik zou het door vertellen...' En ze hangt op. M'n moeder gaat zitten en kijkt me aan en zegt. 'Selma..het was de politie en...Harry is vrij gelaten.' Op dat moment voelt het net als of je me hebt neer gestoken, iedereen reageert geschrokken. 'Hoe lang, loopt hij nu al vrij?' Vraag ik. 'Nu al een half uur.' Zegt m'n moeder. En op dat moment voel ik en brok in m'n keel. De andere praten tegen me maar op dit moment voel ik me niet goed. Ik sta op en loop naar de keuken en ga zitten aan de eettafel. Niet veel later komt Sofia binnen lopen. 'Gaat het?' Vraagt ze en ze komt naast me zitten. 'Eindelijk dacht ik dat ik van hem af was en nu loopt hij gewoon vrij rond.' zeg ik. 'Kijk hoeveel mensen er zijn die je zonder twijfel gaan beschermen.' Zegt Sofia. ' en hij moet het maar uitproberen om jou aan te raken.' Zegt ze met een gemene grijns. 'Sofia toch.' Zeg ik. 'En als hij maar bij jou in de buurt komt weet ik zeker dat zayn hem wel een lesje leert.' Zegt ze en we beginnen allebei telachen. 'Hoe zit het eigenlijk met jou en...zayn...vind je 'm leuk.' Zegt ze. 'Nou, eigenlijk weet ik niet of ik hem wel leuk vind, ik bedoel ik ben nog nooit verliefd geweest, en ik ken hem pas 1 week.' Ik had wel met Harry, maar Harry bedreigde me al voor dat hij had besloten dat ik van hem ben. ' Misschien moeten we een Meiden avond houden met danielle en eleonor, misschien hebben hun wel leuk advies.'zegt Sofia en ze geeft me een knipoog. Sofia en ik staan op en lopen terug naar de woonkamer, en we gaan zitten op de plek waar we zaten. 'Hey hebben jullie zin in een meidenavond.' Zegt Sofia tegen danielle en eleonor. 'Ja, leuk.' 'Lijkt me gezellig.' Stemmen ze mee in. 'Zijn wij ook uitgenodigd?' Vraagt niall. 'Nee, alleen meisjes.' Zeg ik speels. 'Dan houden wij een mannen avond!' Zegt Liam. 'Oja, dat is een leuk idee.' Zegt zayn.
*
Hier is nog een hoofdstuk ;)
•dreamingzayner•
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...