POV Selma
'Waar kom ik vroeg of laat wel achter?!'zeg ik verbaasd. Liam, niall, Louis en zayn kijken me met grote ogen aan. 'Gaat er iemand nog wat zeggen!' Zeg ik. 'Dat kunnen we je niet vertellen.' Zegt niall zacht. 'Liam waar kom ik nog wel achter!' Zeg ik. Ik zie iets raars in Liams ogen als hij zich al snel omdraait en verder loopt, niall en Louis lopen samen met niall voor me. Harry, zayn en ik lopen achter ze aan. 'Zayn kun je het me uitleggen!' Zeg ik.'babe, ik kan het niet.' Zegt zayn met een schuldige blik in z'n ogen. We lopen verder in de donkere straten. Ik begrijp er nu echt helemaal niks meer van?! Wat is er zo moeilijk aan om het mij gewoon te vertellen! Liam die praat met niall en Louis maar ik kan het net niet helemaal horen. 'Selma, heb je door mij ruzie gekregen met je moeder.' Zegt Harry. Ik blijf voor me uitkijken en zeg. 'Ook?!' Harry houd m'n hand vast ik schrik en trek m'n hand terug. Harry komt wat dichterbij er en hij klemt z'n hand in de mijne. Ik voel z'n warme adem.'Ik wil je terug..' Zegt Harry zacht. Ik wurm m'n hand uit die van Harry en ik schuif een stukje dichterbij er naar zayn, Ik kijk hem aan in z'n mooie bruine ogen, ik wijk m'n blik snel af als ik zie dat zayn ook naar me kijkt. We lopen m'n straat in. Liam belt aan, en mam doet open. 'Owh liefje je liet me schrikken!' Zegt ze als ze mij ziet. Ik zeg niks terug en loop naar binnen. Sofia, danielle en eleonor zitten in de woonkamer. Als ik naar binnen loop word ik geplat door knuffels. 'Selma toch?!' Zegt Sofia. Ik stuur haar een glimlach.-----
Ik wurm mezelf lekker in m'n deken. Na heel wat gezellig gepraat en gelach is iedereen naar huis gegaan. Ik heb het weer goed gemaakt met mam, gelukkig maar want ik vind het echt niks als ik ruzie met haar heb. Ik zit op dit moment echt vast...ik bedoel er is iets gebeurd tussen Harry en Liam en ik mag niet weten wat, iedereen doet er zo geheim zinnig over. Harry wilt me weer terug! Ik weet niet wat hem bezielt, eerst gaat hij mij helemaal mishandelen en nu doet hij weer helemaal lief en schattig tegen me...pap komt morgen gelukkig weer terug ik heb hem al langer dan 2 maanden niet gezien, volgens mij denkt hij dat ik nog wat heb met Harry...
-----
Ik hoor m'n wekker over gaan. Ik haat dat geluid in de ochtend. Ik word niet wakker gemaakt door vogels die lief fluiten. Neeé ik word gewoon letterlijk wakker gewekt. Ik doe m'n ogen open en wankel naar de badkamer. Als ik weer terug loop doe ik m'n kast open, uhmm wat zal ik vandaag aan gaan doen? Ik pak een simpele lichtblauwe spijkerbroek met een leuk t-shirt. Ik doe wat make-up op, doe wat spul in m'n haar en laat het los hangen. Ik pak m'n tas die ik gister al had klaar gelegd en loop naar beneden. Als ik de keuken in loop staat Liam er in. 'Jij bent vandaag vroeg op?' Zeg ik verbaasd, normaal gesproken ben ik eerder klaar dan hem. 'Ik heb voor m'n kleine zusje ontbijt gemaakt.' Zegt Liam met een glimlach en hij geeft me een bord met een heerlijke toast. 'Awh, dankje wel Liam.' Zeg ik. 'O ja, ik heb ook je lunch gemaakt wat je mee kunt nemen voor opschool.' Zegt hij. 'Dankjewel Liam dat je zo veel moeite voor me doet.' Zeg ik. '...Selma je bent toch niet boos op me...daardat ik niet wil zeggen wat er is gebeurt tussen mij en Harry.' Zegt hij zacht. 'Natuurlijk ben ik niet boos, alleen ik zou het wel heeeeel graag willen weten!' Zeg ik en ik geef Liam een knipoog. We eten allebei snel ons ontbijt op. We doen onze schoenen aan. 'Selma zal ik je een lift geven?' Vraagt Liam. 'Nee, hoeft niet. Ik loop liever.' Zeg ik. We lopen allebei naar buiten. 'Dan ga ik alvast.' Zegt Liam en hij start z'n motor en rijd weg. Ik loop m'n straat uit en ga de hoek om. 'Selma?!' Als ik me omdraai staat Harry achter me. Kan hij me niet gewoon met rust laten. Hij komt naast me lopen. '...dus..' Zegt hij. We lopen in stilte verder. Ik zie het school gebouw al. Harry komt voor me staan, ik blijf staan. 'Selma ik heb iets voor je...en nog sorry voor alles..' Zegt Harry en hij geeft me een en envelop.
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...