POV Selma
Ik laat zayn los als ik geklop hoor. 'Klop,klop.' M'n vader komt binnen lopen. 'Selma ik wo-' pap blijft verstijfd staan als hij Zayn ziet zitten. 'wat doet hij hier!' zegt hij op een hoge toon. 'pap-' 'nee niks, hij gaat hier weg, nu meteen!' zegt pap. 'meneer, zou ik u mogen spreken.' zegt Zayn als hij opstaan. pap kijkt geïrriteerd naar zayn. 'alsjeblieft pap.' zeg ik. we lopen met zen drieën naar beneden. 'ik wacht wel in de keuken.' zeg ik als pap en Zayn naar de woonkamer gaan, ik stuur Zayn nog een glimlach en hij mij ook. ik ga naar de keuken en wacht daar. van pap mocht ik nooit met jongens om gaan, en al helemaal geen vriendje hebben! hij mocht Harry alleen omdat hij een goede vriend van Liam was en redelijk vaak bij ons thuis was. wat ik weet kan ik me niet herinneren dat Zayn ooit bij ons thuis was geweest? als Zayn de keuken in komt lopen zet hij een mega glimlach op. 'en?' vraag ik. 'je vader zei dat we opnieuw gaan beginnen en dat hij het goed vind dat ik jou vriendje ben, maar als ik jou wat aan ga doen of als ik je hart breek, dat hij me dan iets aan zou doen wat ik nooit zou vergeten.' zegt Zayn. 'haha dan is het goed.' zeg ik en sla een arm om zayn. 'blijf je eten?' vraag ik. 'dat zou ik heel graag willen, maar ik moet nog even wat doen.' zegt zayn en hij geeft me een kus op m'n voorhoofd. 'zayn, je bent toch gestopt... het zijn er toch niet meer geworden dan 21.' zeg ik zacht. 'nee, het zijn er niet meer geworden.' zeg zayn zacht en hij geeft me een knuffel. als ik uit de knuffel ga groet zayn pap en dan lopen we samen naar de gang. 'niet vergeten he! morgen gaan we samen uit eten.' zegt zayn met een mega glimlach. 'haha, is goed. ik zal het niet vergeten.' zeg ik. ik wacht tot dat zayn weg rijd en dan doe ik de deur achter me dicht. ik loop de woonkamer in en ga naast papa zitten. het is even stil. 'dus...' zegt pap. ik draai me naar hem om. 'zayn dus... je bent gelukkig met hem.' zegt pap als hij me aankijkt. 'jaaaaah.' zeg ik en er ontstaat een mega-grote-vrolijke-glimlach op mijn gezicht. 'dan vind ik het goed.'mompelt pap extra zacht als hij weg kijkt. 'wat zei je?' vraag ik expres om het hem nog een keertje horen te zeggen. 'maar je moet wel weten hé, als ik maar een klein beetje een slecht voorgevoel krijg dan, dan-' 'dan geef je me een knuffel.' zeg ik met een glimlach en geef pap een knuffel.
-----
zayn had me een uur gelden naar huis gebracht. hij is even gaan 'omkleden' voor het etentje. ik heb net gedoucht en sta voor mijn kast. ik heb geen idee wat ik aan moet doen. ik wil er voor zayn geweldig uitzien. ik pak een schattig jurkje die ik samen met zayn heb gekocht. als ik iemand benende hoor aanbellen. ik hoor mn moeder de deur open doen voor zayn. ik doe mijn slaapkamer deur dicht. zayn praat dan wat met mn moeder en loopt dan naar boven. 'niet binnen komen!' roep ik. 'hoezo niet?' vraagt zayn lachend. 'omdat ik niks aan heb.' zeg ik zacht. 'dat geeft niet.' zegt zayn speels. 'maar wel voor mij.' zeg ik. 'ik wacht dan wel hier.' zegt zayn. ik trek het jurkje aan en doe dan mijn haar los en spuit er wat spul in. ik doe dan ook wat make-up op. 'ben je klaaaar?' vraagt zayn weer. 'ja.' zeg ik en dan komt zayn binnen lopen met een bos bloem en met een smoking aan. 'whooow babe, je ziet er echt geweldig uit.' zegt zayn. 'jij ziet er ook echt leuk uit.' zeg ik. zayn geeft me de bosbloemen. 'dankjewel.' zeg ik met rode wangen en geef zayn een zacht kusje op zijn lippen. zayn en ik lopen samen naar beneden. 'kijk nou eens, zien ze er niet schattig uit.' zegt mam tegen pap. 'ja heel erg.' zegt pap met een glimlach op zijn gezicht. het verbaasd me dat hij zo goed bezig is met het 'opnieuw beginnen'. ik pak een mooie vaas en stop daar de bloemen in.
------
aangekomen bij het restaurant stappen zayn en ik uit. zayn slaat een arm om me heen. ik blijf versijft staan als ik zie wat voor resaurant het is. 'uhmm zayn, we kunnen ook langs de mac, is dit niet heel erg duur.' zeg ik. 'babe, het word leuk en ik vind het helemaal niet erg om geld voor jou uit tegeven.' zegt zayn en hij geeft me een kus op mn voorhoofd. Zayn en ik lopen samen het restaurant in. 'hey zayn!' zegt een goed gekleden man. ik denk dat het de eigenaar is van het redtaurant. hij stelt me aan hem voor. zayn en ik lopen langs de keuken. daar stelt hij me aan een paar mensen voor. als we uit de keuken lopen komen we in een hele grote eetzaal. 'zayn!' zegt een schattige dikke man. 'wat ben ik blij om je te zien.' zegt hij. 'sabastiaan, selma. selma, sebastiaan.' zegt zayn. 'wat fijn op jullie zo gelukkig samen tezien.' zegt sabastiaan. 'hoe weet je dat we iets hebben?' vraagt zayn verbaasd. 'ik zie het in jullie ogen.' zegt sabastiaan. zayn kijkt me betoverend aan. 'als jullie mij willen volgen.' zegt sabastiaan. zayn en ik lopen hem achterna. als we bij een tafel komen schijft zayn mijn stoel aan. 'dankje.' zeg ik met rode wangetjes. zayn gaat tegen over me zitten. god wat ziet hij er sexy uit. als ik zie dat zayn mij ook aan kijkt kijk ik snel weg. 'babe.' zegt hij. 'ja.' zeg ik en ik kijk op. 'je bent echt..echt..' 'echt wat?' vraag ik. 'je bent echt ongelofelijk betoverend! ik heb geluk met zo een knap en liefdevol vriendin.' zegt hij en hij houd mijn hand vast. ik stuur zayn een glimlach. 'ik hou van je babe.' 'ik hou nog meer van jou zayn.' zeg ik.
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...