POV Selma
Zayn en ik lopen samen terug naar de deur. Zayn doet de deur open. Als we naar binnen lopen zijn alle ogen op ons gericht. Zayn kijkt me met glinsterende ogen aan. Ik heb het gevoel dat ik gewoon een rode tomaat ben. Zayn en ik gaan weer zitten waar we zaten en zayn slaat een arm om me heen. 'Is er niet iets dat je ons wilt vertellen zayn?' Zegt Louis speels. 'Hij hoeft niks te vertellen, Zie je niet hoe hun ogen glinsteren.' Zegt eleonor. Zayn en ik beginnen te blozen. 'Kijk dan.' Zegt danielle. 'Gefeliciteerd man!' Zegt niall. 'Dankje.' Zegt zayn. 'Gefeliciteerd!!!' Zegt Sofia speels. 'Dankjewel.' Zeg ik.
-----
'Doei, ik spreek je nog.' Zegt zayn tegen niall als we het huis uit lopen. Zayn slaat een arm om me middel. En we lopen naar Zayns zwarte rang rover. 'Babe, je moet vaker dit jurkje aan doen.' Zegt zayn en er ontstaat een grijns op z'n lippen. Zayns telefoon gaat af. 'Het is mijn moeder!' Zegt hij geschrokken 'neem dan op.' Zeg ik. 'Dat kan ik niet...' Zegt zayn en hij staart naar de telefoon. 'Mag ik op nemen...' Vraag ik. Zayn geeft me zijn iPhone. 'Hallo met Selma.' Zeg ik. 'Hallo met trisha.' Zegt de moeder van zayn. 'Is zayn toevallig in de buurt..' Vraagt ze. Zayn knikt hevig NEEE. 'Uhmm, nee hij is er niet.'lieg ik. 'Owh, oké kun je aan hem doorgeven dat ik hem heel erg mis, en dat ik hem heel graag weer wil zien.' Zegt ze en ik hoor het verdriet in haar stem. 'Ja is goed zal ik doen.' Zeg ik en ik eindig het gesprek met trishia en geef zayn zijn telefoon terug. 'Waarom wil je haar niet spreken..' Vraag ik zacht. Zayn geeft geen antwoord terug. '...zayn ik ben nu je vriendin.' Zeg ik en er ontstaat een glimlach op Zayns lippen. 'Dat weet ik.' Zegt hij speels en hij houd me vast aan m'n middel. '...ik heb iets gedaan in het verleden waardoor ik me niet meer kan vertonen.' Zegt hij en ik kan zien dat hij er niet verder over wilt praten. 'Zayn...zullen we morgen bij haar langs gaan..' Zeg ik. Zayn kijkt me aan en denkt even. 'Voor jou doe ik alles.' Zegt hij en hij kijkt me speels aan. Ik ren speels naar de auto en stap in. Zayn stapt ook in en hij begint te rijden. 'Babe, denk je dat je moeder het goed vind dat je nu iets met mij hebt?' Vraagt zayn. 'Ik denk dat ze heel erg blij voor me zal zijn maar..' 'Maar wat?' Zegt zayn zacht. 'Ik denk niet dat m'n pa het goed zal vinden, maar hij is niet thuis gekomen vandaag dus ik vind het allemaal best.' Zeg ik. 'Ik zorg er wel voor dat hij het goed gaat vinden.' Zegt zayn en hij kijkt me recht in de ogen aan. 'ZAYN! Let op de weg.' Zeg ik. En we beginnen allebei keihard telachen. 'Dat gaat nogal moeilijk als jij naast me zit.' Zegt hij en ik begin te blozen. We rijden mijn straat in en zayn parkeert de auto. 'Stap je uit..' Vraag ik. 'Als jij het wilt.' Zegt zayn met een grijns. 'Ik vind het goed.' Zeg ik en we stappen uit. Zayn slaat een arm om m'n middel en we lopen de tuin in. Ik doe de deur open en loop naar binnen samen met zayn. 'Hii mam, zayn is er ook.' Zeg ik als ik de woonkamer in loop. 'Oké.' Zegt m'n moeder. Zayn en ik lopen naar boven naar m'n kamer. Zayn gaat zitten op m'n bed en ik pak m'n pyjama om me om te kleden in de badkamer. 'Ik kom zo terug.' Zeg ik tegen zayn en loop naar de badkamer. Zayn mag wel m'n vriendje wel zijn maar ik kleed me het liefst naast niemand om. Ik doe de deur achter me op slot, Kleed me om en loop terug. 'Zayn bl-' zeg ik maar stop met praten als ik de brief van Harry in zijn handen vind. 'Ga je het het hem vergeven en zou je bij hem terug willen..' Vraagt zayn zacht. 'Misschien ga ik het hem vergeven, en misschien ga ik wel bij hem terug.' Zeg ik speels. 'Owh, echt waar.' Zegt zayn speels en hij staat op en slaat twee handen om me middel. 'Weet je het zeker.' Zegt hij. ''Eigenlijk niet.' Zeg ik en ik kijk in Zayns ogen. 'Heb ik al vertelt dat ik heel veel van je hou.' Zegt zayn en hij komt dichter bij er met z'n hoofd. Zayn trekt me rustig tegen hem aan en ik sla bijde handen van me om zijn nek. Zayns lippen komen tegen de mijne aan. Precies op dat moment word er op de deur geklopt en er komt iemand binnen. Ik laat zayn los en kijk naar m'n moeder die snel m'n kamer weer uit loopt. 'Ik denk dat je even moet zeggen dat je iets met me hebt.' Zegt zayn met een glimlach. 'Volgens mij hoeft dat niet meer.' zeg ik en zayn en ik beginnen allebei telachen.
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...