You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik

Wat staat er in?

POV Selma

Harry loopt weg zonder om tekijken. ik kijk naar het envelop. Wat zou er in staan? Ik loop het school gebouw in. ik groet wat mensen als ik richting m'n kluisje loop. Ik doe mijn kluisje open en stop m'n jas er in, ik doe m'n kluisje weer achter me dicht en stop de envelop van Harry in m'n tas. Ik voel dat er een arm om m'n middel word gezet, ik schrik en draai me om. 'Zayn!' Zeg ik en ik kijk recht in zijn mooie bruine ogen. 'Hey babe.' Zegt hij en hij geeft me een kus op m'n voorhoofd. Zayn geeft me een gevoel dat nog nooit iemand me heeft gegeven.

-----

Ik zit in m'n laatste uur. zayn, Austin en Sofia zitten naast me. Ze zijn keihard aan het werken, in tegendeel kan ik me al de hele dag niet concentreren, wat echt bijna nooit gebeurt. Ik wil weten wat er in de brief van Harry staat. pap komt zo thuis en dat van Harry en Liam? Er is iets dat ik niet mag weten. De bel gaat, ik ruim m'n spullen op en tegelijk luister ik naar het gesprek van Austin en Sofia. Sofia en Austin lopen voor mij en zayn. 'Babe, is er iets..' Vraagt zayn zacht voor de duizendste keer. 'Nee, er is niks.' Zeg ik. Zayn die kijkt me met een serieuze blik aan. 'Er is echt niks.' Zeg ik. 'Babe..' Zegt hij en hij blijft me aan kijken. 'Je kunt zeggen dat er niks is maar ik kan gewoon zien dat er iets is..' Zegt zayn zacht. '...m'n vader komt straks thuis en ik heb hem al heel lang niet meer gezien...'zeg ik. '...owh' Zegt zayn. 'Maar ik ben heel erg blij dat ik hem weer zie.' Zeg ik vrolijk. 'Dat is fijn om te horen.' Zegt hij en zayn stuurt me een glimlach. Het is best vreemd, ik bedoel ik ken zayn nu bijna twee weken en het voelt net alsof ik hem al jaren ken?! We lopen naar onze lockers en zayn en ik luisteren naar het grappige gesprek tussen Sofia en Austin. Ik vind het wel heel grappig dat onze lockers dicht bij elkaar staan. Ik haal m'n spullen er uit en doe m'n locker achter me dicht, de rest doet dat ook en we lopen samen het school gebouw uit. 'Ik pak even m'n fiets.' Zegt Sofia en ze loopt samen met Austin naar de fietsenstalling. 'Babe, zal ik je naar huis brengen?' Vraagt zayn op een zachte toon. '..Ja is goed.' Zeg ik en zayn stuurt me een glimlach. 'Zayn, vind je het leuk om mij 'babe' tenoemen.' Zeg ik. Er ontstaat een grijns op Zayns lippen, zayn weet dat ik het niet leuk vind als hij me zo noemt. Zayn houd me met bijde handen vast aan me middel, ik probeer me eruit te wurmen maar het lukt niet. 'Je moet eens weten.' Zegt hij en hij geeft me een kus op m'n voorhoofd. Sofia en Austin komen de fietsen stalling uit. Zayn en ik groeten ze en dan loop ik samen met zayn naar z'n zwarte rang rover, en we stappen in. Zayn start de auto en begint terijden. Altijd als ik bij zayn in de auto zit, dan is het stil. We rijden mijn straat in. ik kijk om naar zayn en ik kijk naar z'n mooie lange wimpers en z'n geweldige kapsel. 'Babe, waar kijk je naar.' Zegt zayn met een grijns. '...ik kijk naar buiten.' Zeg ik en zayn parkeert de auto voor de deur. 'Owh, oké ik dacht dat je naar mij keek.' Zegt zayn en hij kijkt me speels aan. 'Dankjewel dat je me naar huis bracht.' Zeg ik. 'Graag gedaan.' Zegt zayn en hij stuurt me een glimlach. Ik stap uit en loop naar de voordeur, zayn wacht tot dat ik binnen ben en rijd weg. Ik Plof m'n rugtas op de grond en doe m'n jas en schoenen uit en loop de woonkamer in. Als ik de woonkamer in loop kijken Liam en mam mij met grote ogen aan. 'Hoe wist ik het..' Zeg ik. Ik had al zo een vermoede dat pap niet zou komen. 'Sorry liefje, je vader belde net en zei dat hij vandaag niet kon komen.' Zegt mam. Ik loop de woonkamer uit, pak m'n tas en ga naar m'n kamer. Ik laat mezelf neer ploffen op m'n bed. Ik haat het echt, pap was er nooit voor mij of voor een van ons, het enige wat hij deed was ons omkopen met dure spullen. Pap en Liam hebben altijd ruzie, waarom weet ik niet maar het loopt in ieder geval altijd slecht af. Liam zal zeker blij zijn dat hij er niet is. Ik doe mijn tas open en pak de envelop van Harry eruit. Ik wil weten wat er instaat maar tegelijk ook weer niet?! Ik open het envelop en begin te lezen...

Selma,

Ik weet niet waar ik moet beginnen, ik heb teveel fout gedaan. Je hebt het recht om boos op me te zijn en om me nooit meer te willen zien. Het enige wat ik je wil laten zien is een traan. het is niet te beschrijven hoe erg ik je mis. als je wilt mag je me gaan slaan! maar please.. kom bij mij terug. M'n hart verscheurd in duizend stukken als ik je met iemand anders zie, dan hoop ik dat ik hem was. Maar ik blijf elke nacht hopen dat jij me vergeeft, maar ik blijf de hele dag met spijt en pijn als ik denk wat ik je aan heb gedaan. Ik hoop dat je me vergeeft zo dat ik weer bij jou kan zijn. Want ik wil niks liever dan bij jou zijn.

Het spijt me en ik hoop dat je me het vergeeft...

Ik voel m'n ogen vullen met tranen. Ik weet niet wat ik nu moet voelen. Hij heeft het weer voor elkaar gekregen. Misschien kan ik het hem wel vergeven maar vertrouwen dat dacht ik niet. En bij hem terug komen al helemaal niet. Ik voel wat voor zayn en daar hou ik het bij. Hij geeft me een gevoel die ik nog nooit heb gevoelt. Ik pak m'n telefoon uit m'n tas als ik 'm hoor over gaan. Het is Sofia. Ik wacht even voor dat ik op neem om even op adem te komen. 'Hallo met Selma.' 'Hey Selma, heb je zin om zo met mij naar nialls huis tegaan?' Vraagt Sofia. 'Ik weet het niet, ik heb nog wat huiswerk liggen..' Zeg ik. 'Maar het word heel erg gezellig iedereen is er.' Zegt ze met een schattig toontje. 'Oké, ik kom wel.' Zeg ik. 'Haha oké, ik kom je ophalen over een half uurtje.' Zegt Sofia en ze hangt op.

*

Hii, sorry dat ik afgelopen vrijdag niet had gepost, mijn tante gaat trouwen en had een beetje te druk met de bruiloft ;) Maar vanaf nu ga ik gewoon weer elke dinsdag en vrijdag en hoofdstuk posten :)

Vergeet alsjeblief niet testemmen en te volgen