POV Selma
Ik sta achter Liam, voor de dood dat het Harry is. Liam doet de deur open. "Hallo, is Selma thuis", zegt Mariska. Ik zucht... gelukkig het zijn maar Mariska en Larissa. "Ja", zegt Liam en hij laat ze naar binnenkomen.
"Hey, Selma", zegt Larissa, ik glimlach naar haar toe en we lopen naar de woonkamer. Ik hoor m'n moeder vragen; "hebben jullie zin in een kopje thee". We roepen alle drie "Jaaa".
Liam komt naast me zitten, hij is bezig met z'n telefoon. Hij doet alsof hij niet met ons aan het meeluisteren is. "Selma waarom was je gister niet op school?", vraagt Mariska. Ik had geen idee wat ik daar op moest antwoordden. Ik tik Liam ongemerkt aan. "Ja, je had toch gister toch last van hoofdpijn", zegt Liam. Ik knikte, "ja, ik had echt last van hoofdpijn." Zei ik. "Maar waarom heb je een blauwe plek op je kaak?" Vraagt Larissa nieuwsgierig. Ohh my god, waarom ondervragen ze me helemaal?! Liam zag dat ik geen antwoord kon geven en zegt; "we hadden gister samen gevoetbald en ik schoot per ongeluk de bal tegen haar hoofd, daardoor had ze gister ook hoofdpijn". Larissa en Mariska beginnen keihard te lachen, ik lach maar gewoon mee.
-----
Het is al 14uur. Ik doe de deur achter ze dicht. "Pfff, ze zijn eindelijk weg". M'n moeder opent haar armen, als teken dat ze me een knuffel wilt geven. "Liefje, je moet weten dat je me altijd alles kunt vertellen", zegt me moeder. Ik wilde haar wel vertellen wat Harry me aan heeft gedaan, maar dat wil ik haar niet aan doen. "Ik zou je het echt eerlijk vertellen als er iets zou zijn", zei ik en ik geef haar een kus en loop naar boven. Naar mijn slaapkamer.
Ik plof op m'n bed. "Klop,klop". En Liam loopt m'n kamer in. Hij komt naast me liggen. "Hoe gaat het met m'n kleine zusje", zegt Liam. Ik snik. "Ik kwam Harry gister tegen", zei ik, en we gingen recht op zitten. "Selma, je weet zelf dat ik Harry zo een lesje kan leren.. ik bedoel, als jij het goed vindt", zegt Liam. Ik weet zelf dat hij zo een type is als Harry, alleen voor mij is hij wel aardig. "Nou eigenlijk hoeft dat niet, een klasgenoot van mij heeft dat al gedaan", zei ik met blozende wangen. "Oh ja Selma, waar was jij eigenlijk vannacht?", zegt Liam. Ik wist dat hij dat vroeg of laat zou vragen. "Ik was bij een klasgenoot", zei ik. "Oké,oké", zei Liam. We beginnen samen te lachen. "Is het meer dan alleen een klasgenoot?", vraagt Liam geïnteresseerd. "Nee, echt niet anders zeg ik het wel", zeg ik heel Serieus.
Er wordt beneden aangebeld. M'n moeder doet open. Ik hoor m'n moeder zeggen; "Ja, ze is boven." Ik kijk Liam aan met grote ogen.
*
Dit was het vierde hoofdstuk. Laat Horen wat je er van vind.
Votes, comments zijn altijd welkom!
•dreamingzayner•

JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanfictionWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...