~POV Selma~
Ik zit op m'n bed, ik luister naar de voetstappen die mijn richting opkomen. Ik kijk Liam aan, hij lacht mij uit wanneer hij de uitdrukking van mijn gezicht ziet.
Er wordt op de deur geklopt van m'n kamer. "Klop, klop, mag ik binnen komen". Ik hoor de stem van Sofia. Opgelucht zucht ik en Sofia loopt mijn kamer binnen. "Je moest je gezicht eens zien, haha... Wie dacht je dat het was", zegt Liam. En hij krijgt de slappe lach. "Had Liam niet gezegd dat ik langs zou komen?" Zegt Sofia. "Nee, dat heeft hij niet gezegd, Sukkel", zeg ik. Ik kijk Liam aan en duw hem bij zijn rug. Liam staat op en loopt mijn kamer lachend uit.
Sofia komt op de plek zitten waar Liam zat. "Dus...." Zegt Sofia en ze begint rondjes te tekenen op haar been. "Gaat het al een stuk beter?", "ja, het gaat al een heel stuk beter", zeg ik en kijk haar aan met een glimlach op me gezicht.
-----
Ik zit samen met Liam en m'n moeder in de woonkamer. M'n moeder is een boek aan het lezen. Liam en ik zijn een tv programma over moord aan het kijken.
Sofia is een uur geleden weggegaan. Ze is echt een goede vriendin van mij.
"Ik denk dat ik maar ga slapen het is al elf uur", zeg ik tegen Liam en m'n moeder". "Slaap lekker zusje van me.. en morgen kom ik laat thuis, ik heb afgesproken", zegt Liam. Ik knik naar Liam. "Slaap lekker liefje, zal ik je morgen naar school brengen?" Zegt m'n moeder. "Uuuhh, dat hoeft niet ik word al gebracht door een klasgenoot", Zeg ik. Ik zie aan liams gezicht dat hij heel wat anders denkt. "oké liefje, vergeet niet dat ik morgen kookles heb", zegt m'n moeder. Ik knik en loop de woonkamer uit.
-----
Ik hoor m'n weker afgaan. Het geluid dat niemand in de ochtend wilt horen. Ik loop wankelend uit m'n bed naar de badkamer, doe de deur op slot, kleed me uit, en spring onder de douche.
-----
Ik wikkel een baddoek om me heen en 1 om mijn lang gekruld haar. En loop de badkamer uit. Loop naar mijn kamer, pak wat kleren uit m'n kast en doe het aan. Ik heb een simpele lichtblauwe spijkerbroek aan en een zwart hemdje. Droog mijn haar af en laat het los. Ik doe wat foundation op de blauwe plek op m'n gezicht, een klein beetje mascara en eyeliner. Pak m'n rugtas die ik gister al had klaargelegd, een zwart leren jasje en loop naar beneden naar de keuken. Ik zie Liam al in de keuken staan. "Goedemorgen zusje", zegt Liam en hij zet m'n haar door de war. Ik zet het weer goed en zeg", "jij ook goeiemorgen Liam", zeg ik. Ik smeer een boterham voor school en stop het in me tas. "Klop, klop," hoorde ik vanuit de gang. "Ik ga wel", zeg ik. Ik weet zeker dat het zayn is. Hij is best vroeg het is pas acht uur.
Ik sta voor de deur, en klik 'm open. "Hoi zayn, zeg ik. "Hey Selma", zegt hij en hij kijkt me recht in de ogen aan. Ik kijk snel weg en laat hem binnen. "Wie is het?" Vraagt Liam en hij loopt naar de gang, Liam die kijkt verbaasd. "Hey Zayn, wat heb ik jou lang niet gezien", zegt Liam. Kent Liam Zayn?? "Hey Liam, hoe gaat het? Ik wist niet dat je hier woonde", zegt zayn. Ik kijk Liam vragend aan, hij begint te lachen. "We waren vroeger hele goede vrienden", zegt Liam. Ik knik. "Maar Zayn, wat doe je eigenlijk hier?" Vraagt Liam. "Ik zit bij je zusje in de klas", Zegt Zayn. "Ohhh.... Dus ze was bij jou gister?" Zegt Liam. Zayn knikt en kijkt me aan. "Zullen we maar naar school gaan?" Zegt Zayn. Ik knik, pak m'n witte Allstars en doe ze aan. Zayn doet de deur open als gebaar dat we gaan. "Liam ik spreek je nog", zegt Zayn en hij loopt naar buiten. Ik loop achter hem aan en doe de deur achter me dicht.
*
Ik hou echt zo veel van jullie, ik bedoel jullie zijn echt geweldige lezers!!
Laat horen wat je er van vond in de comments ! Vergeet niet te stemmen.
•dreamingzayner•
JE LEEST
You thought you were in a fairy tale with me || zayn malik
FanficWaarom moet jou geluk altijd afgenomen worden? Waarom moet het altijd fout gaan als het eindelijk goed gaat? Waarom vertrouw je iemand zo snel of vergeef je iemand zo snel? Waarom blijft het verleden je steeds achter na gaan en genezen de littekens...