CHAPTER 28 “ I DON’T REMEMBER!”
PRINCESS DYOSA’S POV
Hindi ako makapaniwalang… nakalimutan ko talaga ang 1 year ng buhay ko… pag uwi ko ng bahay…. Nakita ko yung graduation picture ko… grabe… ang ganda ko talaga… ayaw kong alalahanin kasi sumasakit ang ulo ko… pero sana gumaling na ako… kasi ang hirap mangapa sa dilim… nakakaloka…
Merong gwapong lalake ang nag claim na boyfriend ko daw siya… nagkamali daw siya nag away kami at tumakbo ako kaya nabangga ako ng car… imagine ako tumakba??? Isang lalake palang ang iniiyakan ko at si damiel my love yun!!!! Kaso hindi ko talaga maalala siya eh…
Pero nalulungkot ako pag malungkot ang mukha nya
(flash back)
“boyfiend ba talaga kita???”
“oo!!! Bhabe tawag ko sayo!!!”
“bakit tayo nag away???” nakataas na ang kilay ko… hindi sa ayaw kongmaniwala… p-pero lang si damiel kaya ang mahal ko..
“a-akala mo kasi binalikan ko yung ex. Ko!,”
“ah!!!.. melo right???” tumango ito “ sorry… pero makikipag balikan ako sa ex. Kong si damiel kasi mahal ko siya!” ang mean ko ba at diniretso ko siya??? Well mean naman talaga ako eh!
“p-pero dyosa.. pano tayo??”
“we can be friends !” yumuko ito… umiiyak ba siya??? Duh! I hate baby cry!!!
“k-kung yan ang gusto mo!!!”
“IT’S HARD TO FORGET SOMEONE WHO GIVE YOU A LOT TO REMEMBER” sabi ko… “kung talagang mahal namn talaga kita maaalala ko din yun!”
“mag aantay ako…!”
“masasaktan ka!”
“mas mahirap at mas masakit kung susuko ako ngayon at mag sisisi ako safuture!!!” then the guy smile to me…. Ako nga pala ang body guard mo… lagi mo kong makakasama unless my class ako!”
(end of flash back)
Ayun mag aantay daw siya… now nga pala babalik na ko sa class ko… dala kong registration card ko… hindi pa din ako makapaniwalang.. civil engineering ang kinuha kung course … duh…. !!! pero wag ko nalang palitan… sabi nung melo top daw ako sa class eh.. at mag isa lang akong babae… astig!
“dito na room mo!!!” hinatid ako ni melo.. dala nya mga gamit ko… parang nahihiya ako… pero sanay naman akong may taga dala ng gamit ko… mean ako eh.. bully pa!
“thanks…!”
“sabay tayo mag lunch??”
“diba may class ka???” tinaasan ko siya ng kilay…!
“ahm.. mag aabsebt ako!”
“wag na! ayaw kong makakaabala ako sa grades mo!... sabay kami ni damiel!” nga pala nag transfer ditto si damiel sa school ko… hindi ko lang alam kung anong course .. nagkabalikan na din kami… mahal ko siya eh… mahal pa din naman daw nya ko…
“g-ganun ba???”
“oo.. don’t be sad nga! Parang may ginagawa akong hindi tama eh!” yuntalaga ang nararamdaman ko pag malungkot si melo… ano bay an nakakainis..
“s-sorry!”
“taasan mo grades mo ha! Para hindi nakakahiyang kasama kita palagi.. at para matulungan mo ko sa mga project ko!!!” ahead sakin si melon g one year .. classmate siya ng mga pinsan ko..
“yes ma’am..” masigla na ulit ito… haist bipolar ata itong lalaking ito!!! Yuck.. pumapatol ako sa siraulo???
Parang back to first day kami.. nag pakilala ulit kami sa isa’t isa .. ang kulit… ginawa nila yun for me.. sinabi din nila kung ka-close ko sila o nilalalit lait ko lang sila… nakakatuwa naman ang mga classmate ko… napaka nice nila sakin kahit yung mga nilalait ko lang..
BINABASA MO ANG
TRUTH OR CONSEQUENCE? (the game of hearts)
Fiksi Remaja.. this is a story of a bully-mean girl... na napasok sa isang consequence because of her pride.. ayaw kasing patalo yan tuloy.. pati puso nya .., nadamay.. .. experience love on a game... truth or consequence... find the way to find true love..
