" က်ြီ!!!!!....."
ေငြေရာင္ကားေလးရဲ႕ပိုင္႐ွင္လည္း
သူ႔ကားအေ႐ွ႕ကေနပိတ္ရပ္လိုက္တဲ့
ကားအနက္ႏွစ္စီးေၾကာင့္ ကားအခ်င္းခ်င္း
မတိုက္မိေအာင္ဘရိတ္အုပ္လိုက္ရေလသည္။
" ေဒါက္....ေဒါက္....ေဒါက္...."
သူ႔ကားမွန္ကိုအျပင္ဘက္ကေနလာေခါက္ေနတဲ့
မ်က္ႏွာကိုအဝတ္နက္ေတြျဖင့္အုပ္စည္းထားတဲ့
လူမိုက္လိုလိုလူတစ္စုေၾကာင့္ ေငြေရာင္ကားေလး
အတြင္းမွ ဦးခက္ဆစ္တစ္ေယာက္....
ကားအေနာက္ခန္းမွာထိုင္ေနတဲ့ စစ္မင္းေလးကို
ၾကည့္ကာ....
" ဟူးးး...ငါ့တစ္ေယာက္တည္းဆိုအေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး..."
" ဘာမွနားမလည္တဲ့ကေလးသာ....ဟိုလူမိုက္
ေတြလက္ထဲေရာက္သြားရင္မေတြးရဲစရာပဲ..."
" ျမင့္စံ...ျမင့္စံ...မင္းေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ့
လူပဲကြာ...."
တစ္ေယာက္တည္းေျပာရင္း သူ႔ကားမွန္ကိုသာ
ဆက္တိုက္ေခါက္ေနတဲ့ ထိုလူမိုက္ေတြရဲ႕လက္ထဲကေနလြတ္ဖို႔အတြက္....
သူ႔တပည့္ကိုယ္ရံေတာ္ေတြဆီဖုန္းဆက္ဖို႔
ကားေ႐ွ႕ခန္းအံခြက္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့ဖုန္းကိုယူကာ
ဖုန္းနံပါတ္ကိုႏိွပ္ဖို႔အလုပ္....
" ေဖေဖ...ဟိုဘက္ထိုင္ခံုမွာထိုင္လိုက္..."
" ဟိုလူမိုက္ေတြလက္ထဲကလြတ္ေအာင္...
သားတာဝန္ယူမယ္...."
႐ုတ္တရက္ေျပာလာတဲ့ သူ႔ေမြးစားသားစစ္မင္း၏
စကားေၾကာင့္.....
ဦးခက္မင္းတစ္ေယာက္နားမလည္ႏိုင္စြာျဖစ္ရကာ
ထိုကေလး၏မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနမိေလေတာ့....
" အိမ္ေရာက္တာနဲ႔အားလံုး႐ွင္းျပမွာမို႔လို႔...."
" ကားေမာင္းတဲ့တာဝန္...က်ြန္ေတာ္ယူပါရေစ
ေဖေဖ..."
စိတ္ကိုညိႇဳ႕ခံထိလိုက္တဲ့လူတစ္ဦးပမာ ကားေမာင္းသူ
ေဘးဘက္ထိုင္ခံုဆီေနရာေျပာင္းထိုင္လိုက္တဲ့
ဦးခက္မင္း.....
ထိုအခ်ိန္မွာ ကားအေနာက္ခန္းကေန ကားေမာင္းသူ
ေနရာဆီကိုလ်ွပ္တျပတ္ေနရာဝင္ယူကာထိုင္ခ်လိုက္
တဲ့သူ႔ေမြးစားသားစစ္မင္း၏လႈပ္႐ွားပံုေတြကအလြန္
လ်င္ျမန္ေနသလို.....
ကားစက္ႏိႈးၿပီးတာနဲ႔ ကားကိုလ်င္ျမန္စြာ
ေနာက္ျပန္ဆုတ္ကာေမာင္းလိုက္ရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ထိုလူဆိုးေတြကားနဲ႔ခပ္ေဝးေဝးေရာက္ေတာ့မွ ကားေတြတရစပ္ေမာင္းေနတဲ့ကားလမ္းမအထက္မွာပင္ တစ္ျခားကားေတြနဲ႔မတိုက္မိေအာင္ ကားစတီယာရင္ကိုက်ြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္စြာပံုမွန္အတိုင္းျပန္လည္ကာေမာင္းႏွင္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့....
