“ ဘာ!!!!…”
“ ဦးျမင့္စံကိုလာကယ္သြားတယ္ဟုတ္လား....”
“ ဟုတ္တယ္ဆရာ....”
“ လမ္းတစ္ဘက္အေရာက္မွာ....သူ႔တပည့္
ေတြအုပ္စုလိုက္ေရာက္လာတာ....”
“ အဲ့ဒါၿပီးေတာ့...ရဲကားေပၚပါလာတဲ့ရဲမွန္သမ်ွအကုန္သတ္သြားၿပီး....”
“ ဦးျမင့္စံကိုကယ္ထုတ္သြားတာ....”
“ အင္...ငါစီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္း....မင္းတို႔လုပ္
ထားေသးလား....”
“ လုပ္ထားပါတယ္ဆရာ....အခုတည္ေနရာ
ပို႔လိုက္ပါ့မယ္....”
အျပင္မွာအလြတ္စံုေထာက္အျဖစ္တာဝန္ယူထားတဲ့သူ႔တပည့္ေတြဆီကေန ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကား
လာမႈကို လက္ခံစကားေျပာၿပီးတာနဲ႔....
ခြန္းစစ္ခန္လည္း သူ႔တပည့္ေတြပို႔လာတဲ့ ဦးျမင့္စံ
အက်ႌမွာ သူ႔အတြင္းလူတစ္ေယာက္အား
မသိမသာေလးတပ္ထားခိုင္းတဲ့GPSမွ
တစ္ဆင့္ေပးပို႔ေနတဲ့အခ်က္ျပတည္ေနရာကို
သူ႔ဖုန္းကေနတစ္ဆင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
“ ခြန္းေလး....အခ်က္ျပေနရာအတိုင္းသာဆို...
ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔လိုက္ရင္ပိုျမန္လိမ့္မယ္...”
သူ႔အနားေရာက္လာကာ သူ႔ဖုန္းကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း
ေျပာလာတဲ့ကိုကို႔စကားေၾကာင့္....
“ Wow...ကိုကိုကေတာ့ေလ...”
“ အၿမဲတစ္ကြက္ႀကိဳစီစဥ္ထားတယ္ေပါ့...”
သူ႔စကားကို
“ မစီစဥ္ထားလို႔မွမရတာ...”
“ ဒီလူယုတ္မာလား....အလြယ္တကူအဖမ္းခံမွာ...”
“ ေျပာေနၾကာတယ္...”
“ အျမန္သြားရေအာင္....”
ထိုသို႔ေျပာရင္း ေကာင္းကင္ေပၚမွာ အဆင္သင့္ေစာင့္ကာပ်ံသန္းေနတဲ့သူ႔ကိုယ္ပိုင္ရဟတ္ယာဥ္ႏွစ္စီးေပၚကေလယာဥ္မွဴးေတြကို ေျမျပင္ေပၚဆင္းသက္လာဖို႔
လက္ျပအခ်က္ေပးလိုက္တဲ့ မုန္းမာန္ညိႇဳး.....
ထိုရဟတ္ယာဥ္ႏွစ္စီး ေျမျပင္ေပၚဆင္းသက္လာ
သည္ႏွင့္....
“ ခြန္းေလး....မင္းကစႏိုးနဲ႔လိုက္သြား
လိုက္...”
“ ကိုကို...ဘလက္နဲ႔လိုက္ခဲ့မယ္....”
သူ႔ရယာဥ္ႏွစ္စီးကို စႏိုးအိန္ဂ်ယ္နဲ႔ဘလက္အိန္ဂ်ယ္
လို႔အမည္ေပးထားတဲ့ မုန္းမာန္ညိႇဳးလည္း....
ဘလက္လို႔အမည္ေပးထားတဲ့ရဟတ္ယာဥ္ေပၚ
တက္ဖို႔အလုပ္....
