Heyhat (GirlxGirl)

Tanıtım

Taktıkları kelepçe Gece'nin bileğine büyük bir baskı yaparken, cezaevi aracı yavaşlamaya başladı.. Gece derin bir nefes aldı. İçindeki endişesinin yanında korkuyu da hissetmeye başladı.

Burada ne yapacaktı, nasıl yaşayacaktı.. Şerefsizin biri yüzünden hayatı mahvolmuştu.

Ama bilmiyordu.. Gün ilk önce apaydınlık olacak, sonra bir anda etrafını kapkara bulutlar kaplayacaktı...

Buradan geldiği gibi gitmeyecekti. Kim giderdi ki?

.....

Koğuşunda ki duvara kazıdığı yazının üstünde parmaklarını gezdirdi..

Gece Karadağ Buradaydı...
Burada yaşadı...
Burada çok şey yaşadı...
Burada sevdi...

Sevdi.. Delicesine aşık oldu.. Çağla ile beraber kazıdığı yazının üstünden parmaklarını bir kez daha geçirdi... Sanki onu hissetmek ister gibi..

Çağla öldükten sonra ağlaya ağlaya kazıdığı cümlelere baktı Gece...

Burada sevdiğini kaybetti...
Burada öldü...

Gözünden bir damla yaş düşerken duvardan yavaşça uzaklaştı.

Son kez etrafına bakıp koğuşundan çıktı. İçi cayır cayır yana birlikte zaman geçirdiği, birbirlerinin yoldaşı olduğu insanlar ile vedalaştı.

Derin gardiyan ona eşlik ederken, kâh acıyla kâh sevinçle koştuğu bu koridorlardan son kez geçti..

Cezaevinin avlusuna çıkınca parmaklıklar arkasında ki arkadaşlarıyla bir kez daha vedalaştı.

Geride bıraktığı 2 buçuk yılın ardından, gecenin kör bir vaktinde girdiği bu cehennemden gündüz her taraf aydınlıkken çıkıyordu...

Kocaman cezaevinin kapısına ardına kadar açılırken, karşısın da ailesi onu bekliyordu.. Onlara arkasını dönüp kapanan kapıya baktı.
Burada Çağla'sı vardı nasıl gidecekti ki...

Arkasından beline sarılan kollar ile olduğu yerde salladı Gece...

"Sonunda özgürsün abla.."

Küçük kardeşinin ellerini belinden çekip ona doğru döndü, kollarını Güneş'ine sardı...

Özgürdü, ama gerçekten özgür müydü?