Heyhat (GirlxGirl)

Geçmiş-10.Bölüm

Çağla'dan

Ağlamaya başlarken kimsesizliğim düştü yüreğime.. Babam bile beni unutmuştu.. Kimse yoktu. Kimsem yoktu. Bu bok çukurundan çıkamadan, bir tümör yüzünden ölecektim.
“Öleceğim.. Yalnız başıma, kimsenin haberi olmadan gideceğim...”

Suyun altında ne kadar kaldım bilmiyorum ama, su soğumaya başlayınca kendime gelmeye başladım. Hemen kısa bir duş alıp, havlumu sarınıp duştan çıktım.

“Sonunda çıkabildin.”

Kafamı kaldırıp, karşımda ifadesiz bir şekilde duran Esra'ya bakmaya başladım. Yutkunup gülümsedim.

“Çıktım işte.. Bir şey mi oldu.. Niye geldin.” dedim.

Yaslandığı lavabodan doğrulup üstüme doğru yürümeye başladı. Burnumun dibine girip bana bakmaya başladı.

“Ne zaman diyecektin he.. Ölünce mi haberim olacaktı Çağla..”

“Esra ben..”

“Ne Çağla nee.. Arkandan gelmesem, duymasam Allah bilir ne zaman söylecektin  Çağla.”

“Söyleyecektim.”

“Ne zaman söyleyecektin bana onu söyle. ‘Esra sana şu zaman da söyleyecektim de’ bana zamanını de.”

“Tedaviye başlayınca ilk sana söyleyecektim”

“Zahmet ederdin. Çağla, sen buraya geldiğinde kaç yaşındaydın?”

“18 yaşındaydım...”

“18.. Şuan 22 yaşın bitecek.. 4 yıldır ben senin ablanım, sende benim kardeşimsin.  Çağla'm benim.. Neden benden sakladın.. Halbuki ilk bana demen lazım..” gözlerinden birer damla yaş dökülürken, hemen ellerimle yanaklarını tutup baş parmaklarımla sildim.

“Üzülme istedim. Kendimi iyi hissedince diyecektim. Bende daha şokundayım...”

Burnunu çekip, kahverengi gözlerini benim yeşillerime dikti.
“O zaman dediğin de üzülmeyecek miydim?”

“Üzülecektin.. Böyle öğrenmenden daha iyi olurdu.”

“Bok olurdu gerizekâlı.. Şuan seni öldüresiye dövmemem için bir şey söyle.”

Cidden öldürecek kadar sinirliydi.. Masum bir ifade takınıp “Beni seviyorsun yetmez mi?” dedim.

Gözlerini sinirle kapatıp arkasını döndü. “Allah’ım sen bana sabır ver.” Diye söylendi.

“Çokça lazım..” dememle tekrar bana doğru döndü. Gözleri çakmak çakmak bakarken korkuyla yutkundum. Şimdi sıçmıştım..

Gece'den

Hücremde ki küçük pencereden, Çağla'nın gidişine bakarken, derince bir iç çektim.. Dalgın bir haldeydi.. O hastaneden iyi bir sonuçla çıkmadığı bariz belliydi..

Hücreden dışarı çıkınca, Esra'nın kapıdan çıktığını gördüm. Nereye gidiyordu ki..

Omuz silkip, Ceylan ablanın nerede olduğuna baktım. Derya ile oturmuş konuşuyorlardı. Derya'ya kızgınlığım hâlâ  sürdüğünden yanlarına gidemezdim.

En iyisi geri hücreme dönmekti.. Kendime bir bardak çay alıp, geri hücreme doğru ilerledim.
Hücreme gelince masama oturup, önümde ki deftere bakmaya başladım. Buradan çıkınca gerçekleştirmek istediğim projeleri çizmem için yada yapmak istediklerimi yazmam için Deniz ablam yollamıştı. Defterin ilk sayfasını açıp ilk cümlemi yazdım.