Heyhat (GirlxGirl)

Geçmiş-11.Bölüm

Gece yatağıma oturunca, bende yanına oturdum.. Elleriyle oynamaya başlarken, bende onun yüzünü her noktasına bakıyordum.. Ellerim benden bağımsız bir şekilde elmacık kemiğinde ki morluğu buldu..

Parmaklarım yüzüne değer değmez, gözlerini kapattı.. Baş parmağımı, yavaşça dokundum..

“Yapma.”

Gece’nin ateş gibi sesiyle elimi hemen çektim.. Neler yapıyordum ben...

Gece'den

Yapma dememle kafasını aşağı eğmiş bir şekilde duruyordu..

“Çağla..” sesimi duymasıyla kafasını yukarı kaldırdı. Yeşil gözleri korkuyla bakarken “Gerçekten pişman mısın?” dedim.

“Pişmanım.. O günden beri içim içimi yiyor.. Esra.. Esra beni kaç kere ölümden kurtardı... Islah evinden buraya sevk edildiğim gün, ilk Esra'nın koğuşuna verildim. Tabi o zamanlar Derya ile ikisi birbirlerine düşmanlardı...  Akşam yemeğinde, Gülden beni gördüğünde her yeni gelene laf attığı gibi laf attı. Esra ona karşı gelince, sabaha diğer koğuşa alındım. Eski müdiremiz tam Gülden’ciydi.. Gülden’in koğuşu bana cehennem gibiydi.. 18 yaşında daha çocuktum.. Korkuyordum. Korkmakta haklıymışım ama.. Bunlardan duyduğum bilgileri Esra'ya söylüyordum. Bildiğin köstebektim.”

Gözleri ileri doğru dalarken, acıyla yutkundu.. Duyduklarım için, belki de kendi için biraz zaman tanıdı..

“Tabi Gülden bunu öğrendi.. Uyuyamadığım gecelerin birinde lavaboya kalkmıştım. Tuvaletlerde sıkıştırdılar.. O gün öyle bir dayak yedim ki izleri hâlâ vücudumda durur.. Bayılmışım.. Tabi bayılınca konuşmayım diye uyuşturucu enjekte etmişler. Son anda Esra ile Derya bulmuş beni.. Hatırlamıyorum tabi.. Gülden yüzünden 2 ay komada kaldım.. Geldiğim de hiç bir şey eskisi gibi değildi.. Tabi bende değildim. Esra'ya canımı düşünmeden veririm.. O gün her şey gözümün önünde olunca kendimi kaybettim. Pişmanım..” Elini elimin üstüne koyup “Özür dilerim..” dedi.

Diğer eli tekrar yanağımı buldu..
“Her biri için binlerce kere özür dilerim.. Ölüm her an olan bir şey Gece.. Tek isteğim ölmeden beni affetmen..” dedi.

Ölüm.. Çağla yaşamın hiç bir anını düşünmeden yaşayan biriydi. Bu işte, bir iş vardı..

Çağla ellerini çekip, yüzüme bakmaya başladı..

“Tamam affettim. Ama..”

“Ama..”

“Seninle eskisi gibi olmamız zor..”

Yüzü düşerken kafasını anladım derecesinde sallayıp “Olsun... Bu bile yeter." diye mırıldandı..

Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledim, elim kapıdayken “Eskisi gibi olmamız için çabalaman gerek Çağla.. İyi geceler..” deyip odadan çıktım.
Odama ilerleyip hemen kendimi yatağıma attım.

....

3 Hafta Sonra

Sabah kahvaltısında, gene hep beraber oturuyorduk.. Ben Çağla’dan en uzak köşede oturdum. Önümdeki zeytinler ile oynarken içeri Gülden girdi. Elimdeki çatal düşerken yutkundum.
Bakışları bizim masayı bulunca pis pis gülmeye başladı..

“Hala yaşıyorsun Esra.. Şaşırtıcı..”

Esra elindeki plastik çatalı kırıp elini yumruk yaptı. Gülden’in bakışları benim üstüme geldi..

“Çağla.. Karadağ’ı haşat ettiğini duymuştum.. Bakıyorum hala yan yanasınız..”

“Sanane lan sanane..” Çağla hışımla ayağa kalkınca hepimiz ayağa kalktık.