Guardian
Part 14
ျပန္လာတ့ဲ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ..
ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္မို႔..
စကား မေျပာျဖစ္ၾကဘူး..
Jisoo က သူ႔အိမ္မွာေနရတာ ေပ်ာ္တယ္တ့ဲ..
ပင္လယ္နဲ႔နီးတ့ဲေနရာမွာပဲ.. ေနခ်င္တယ္ဆို
လို႔.. ဇြတ္မေခၚပဲ ထားခ့ဲလိုက္တယ္..
သူ႔ကို လာေခၚဖို႔..ကိုပဲ တတြတ္တြတ္မွာေန
႐ွာတယ္..
~ ငါ ပင္လယ္ကို ဘယ္လိုျပန္ရမွာလဲ.. Ri..
ကို ငါ..
ေတာ္လိုက္ေတာ့.. Jiyong.. မေကာင္းတ့ဲ
အေတြးေတြ မေတြးစမ္းပါနဲ႔..
တေယာက္တည္း အေတြးေတြနဲ႔ ႐ႈပ္႐ွပ္ခတ္
ေနတုန္း..
" ကိုကုိ.. "
Ri.. က လွမ္းေခၚလိုက္တာမို႔..လန္႔ေတာင္
လန္႔သြားတယ္..
" အင္း.. Ri.. ဘာလဲ.. ေျပာေလ "
" မမ Jisoo .. သနားပါတယ္ေနာ္.. သူ႔ေမေမ
လည္းမ႐ွိေတာ့ဘူး.. တေယာက္တည္းရယ္..
သူသြားခ်င္တ့ဲ ပင္လယ္ဆီ..သြားဖို႔ ႏွစ္ေတြ
အၾကာႀကီး ေစာင့္ေနရ႐ွာတာ.. "
Ri.. က စိတ္မေကာင္းတဲ့ေလသံနဲ႔ေျပာလာမွ
Jisoo အေၾကာင္း စဥ္းစားမိတယ္..
အေဖ ဆိုတာလည္း ေမြးကတည္းကမသိ..
အေမကလည္း မ႐ွိေတာ့ဘူး..
အဘိုးအဘြားေတြက အေဝးမွာ..
တဦးတည္း ေသြးသားရင္း ဦးေလးကလည္း..
မေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးႏိုင္ဘူး..
သက္ျပင္းေလးပဲ ခ်မိတယ္..
" ကိုကုိ.. မမ Jisoo နဲ႔ သြားေနေပးလိုက္ပါ
လားဟင္.. မမ သနားပါတယ္.."
" ကိုကိုမွ.. Ri နဲ႔ မခြဲႏိုင္တာ.. "
အလိုအေလ်ာက္ ခ်က္ခ်င္း တုန္႔ျပန္လိုက္တ့ဲ
ကိုယ့္စကားကို အ့ံျသမိတယ္..
ဟုတ္ပါတယ္.. မခြဲႏိုင္ေတာ့ပါဘူး..
ဒါ အမွန္တရားပါ.. Ri..
~ Ri.. ရယ္.. မင္းနဲ႔ေဝးေဝးေနဖို႔ ကိုယ္ မႀကိဳးစားခ်င္ေပမယ့္..
" တကယ္ေျပာတာလားဟင္.. "
မ်က္လံုးေလးဝိုင္းၿပီး အ့ံျသသလို ေမးလာ
တယ္..
" တကယ္ေျပာတာေပါ့..ကေလးရယ္ "
Ri.. က မ်က္ႏွာေလး ညႇိဳးၿပီး..
