Guardian
Part 17
~ Ri.. မေသေသးဘူးေပါ့.. ဒါေပမယ့္..
ေရကူးကန္မွာတုန္းက.. သူ ေရနစ္ထားတ့ဲပံုပါ
ငါေတာင္ ေပြ႔ထားေသးတာပဲ..
~ မေသေသးလို႔ပဲ ငါ့ဆီ ပုလင္းေတြပို႔တာေပါ့
~ ဒီကေလးေလးကေတာ့ေလ...
ေအးေလ..သူ႔ခမ်ာ ဖုန္းေခၚလို႔မရ..စာပို႔လည္း
မေရာက္တ့ဲေနရာကို..ငါ့ဆီ ဆက္သြယ္ဖို႔..
နည္းလမ္း႐ွာေတြ႔သြား႐ွာတယ္..
~ ဒီကေလးေလးက ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတာ့
ထြက္လာသားပဲ..
~ ဒီပုလင္းေတြကို ပင္လယ္ဆီ ပို႔ရင္..ငါ့ဆီ
ေရာက္မယ္ဆိုတာ.. ေတြးမိတာေနမယ္..
ေတာ္လိုက္တ့ဲ Ri..
အျမန္ခတ္ရလြန္းလို႔ အၿမီးေတာင္ နာေနၿပီ..
ခုနက သေဘၤာေတြကို ေတြ႔ရတ့ဲေနရာေရာက္
ေတာ့.. မ႐ွိၾကေတာ့ဘူး..
~ ဟာကြာ...မမွီေတာ့ဘူး..မနက္ျဖန္ေတာ့
လာဦးမွာပါ..
ခ်က္ခ်င္း နန္းေတာ္ကို ျပန္လိုက္ၿပီး.. Jisoo
ကို လိုက္႐ွာမိတယ္..
Jisoo ကိုေတြ႔ေတာ့..
" Jisoo.. အ့ဲပုလင္းေတြ ဒီကိုပစ္ေနတာ..
ဘယ္ႏွရက္ တခါပစ္တာလဲ.. ဘယ္ေလာက္
ၾကာၿပီလဲဟင္ "
အေမာတကာနဲ႔ေမးလာတ့ဲသူ႔ကို Jisoo က
ထူးဆန္းသလိုၾကည့္ၿပီး..
" သိပ္မၾကာေသးဘူး..ဦးရီးရဲ႕.. ၃ ရက္
ေလာက္ေတာ့႐ွိၿပီ.. "
" ဟုတ္လား..အင္း.. ဒီၾကားထဲ တခုခုထူးရင္
ဦးရီးကို လာေျပာေပးပါဦးေနာ္.. "
" ဟုတ္က့ဲပါ.. "
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတ့ဲ Jisoo ကို
႐ွင္းျပဖို႔ထက္.. ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ရင္မခုန္လာခင္
Ri.. ရဲ႕ ပုလင္းေလးေတြ ႐ွိတ့ဲ ကြၽန္းဆီ..
လာခ့ဲလိုက္တယ္..
~ ၾကည့္စမ္းပါဦး.. ေထာင္နဲ႔ခ်ီေနတ့ဲ..
အရြယ္အစားစံု ပုလင္းေတြ..
ကမ္းစပ္ေလးမွာ ထိုင္ၿပီး..တခုၿပီး တခုဖြင့္
ၾကည့္ေနမိတယ္..
" ကိုကို "
Ri.. တကယ္မေသပါဘူး..ကိုကိုရဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေတြကို အကူအညီေတာင္းၿပီး
ကိုကို႔ ငိုေအာင္လုပ္လိုက္တာ..
ဒါေပမယ့္.. ေသမလိုေတာ့ျဖစ္သြားတယ္..
ကိုကိုက အၾကာႀကီးဖက္ထားလို႔..
