ABİMLER BİR MAFYA

BÖLÜM 2

Medyada: Burak

2. Bölüm ile karşınızdayım. Yazım hatası varsa affola hepinizi seviyorum :)  <3

Hatırlatma:

"hayır bakarız değil ikimizin de dediği olacak"

"tamam baş belası tamam"

Zafer kazanmışçasına gülümseyerek arabadan indim.

🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹

Tabiki de mükemmel ikna yeteneklerimle abimi istediğim mini eteği aldırmaya ikna etmiştim.

Boş yapma ve götünden sallama.

Uff tamam tamam şuan kavga ediyorduk.

"ya banane ben bu eteği giymem!"

"kızım çıldırtmasana beni lan! Okulunuz ergen sürüsü zaten. Seni oraya nasıl göndermemi bekliyorsun?"

Etek olarak diz kapağımın 3 parmak altında olanını seçmişti.

"ya banane ya giymem ben bunu hani benim de istediğim olacaktı"

Burak abim yüzünü sıvazlıyarak satış elemanına döndü.

"bunun etek boyunun dizde olduğu modelini getirir misiniz?"

"hayır dizin biraz üstünde olsun"

Okul kıyafetlerinde uzun eteği hiç sevmiyordum çünkü gerçekten çok kötü duruyordu ve ben hep bana yakışanı giymek isterdim.

"sabrımı daha fazla zorlama istersen"

Gerçekten sinirlenen abime bakarak omuz silktim evden çıktıktan sonra kıvırırdım ben onu kimin umrunda.

🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹

Burak abim arabayı evin önüne çektiğinde tripli tripli arabadan indim ve önden önden yürüyerek anahtarımla kapıyı açtım ve içeri girdim. Çantamı kenara attıktan sonra şımarık şımarık gidip koltukta oturan Kıvanç abimin yanına oturarak ona sırnaşmaya başladım. Asık suratımla ondan ilgi görmeyi beklerken çok salak bir yüz ifadesi içinde olduğumun farkındaydım.

"noldu güzelim?"

"Burak abim benim sevmediğim eteği zorla aldı"

İçeri giren Burak abim bana dik dik baktı.

"birincisi şu kenara saçtığın eşyaları topla ve ikincisi şımarıklık yapma"

Kıvanç abim gülerek burnumu sıktı.

"güzelim benim napalım kıskanıyoruz işte seni idare et olmaz mı?"

Göz devirerek Kıvanç abimin de yanından kalktım. Öküzler topluluğu resmen ya.

Dağıttığım eşyaları alarak sinirle yukarı çıkrım ve odamın kapısını kapattım. Bazen böyle baskıcı olmaları çok sinirimi bozuyordu.

Biraz telefonumda takıldıktan sonra canım sıkıldı ve zıplaya zıplaya aşağı indim. Öküzcüklerime ne kadar sinirlensem de çok ayrı kalamıyordum.

Neşeli neşeli aşağı indiğimi gören Kıvanç abim gülümsedi.

"ooo birilerinin neşesi geri gelmiş"

Koşarak yanağını öptüm ve sonrasında sıkmaya başladım.

"şimdi o neşeli kişi mutfağa gidip çikolatalı kek yapacak"

Mutfağa gittiğimde internet yardımıyla değil de kendi bildiklerimle bir şey yapmak istediğimden dolayı çikolatalı kek malzemelerini hatırlamaya çalışarak buzdolabına yöneldim.

Ne katılıyordu bu keke?

Dolaptan aldığım süt un yağ şeker ve yumurtayı tezgaha koydum. Sanırım başka bir şey katılmıyordu. Hepsini kaba döktükten sonra birazını ayırdım ve ona da kakao döktükten sonra iyice karıştırdım daha sonrasında sade ve çikolatalı keki kaba dökerek fırına yolladım.

Yarım saat sonra nefis kokular içinde fırını açtım ve kekleri tabaklara koyduktan sonra abilerime götürdüm.

"nefis kokuyor güzelim ellerine sağlık"

Diğer öküzler bir şey demese de içimden zıkkım yiyin demedim.

Dedin

Demedim

En azından ben dedim.

Sen de benim iç sesim olduğuna göre ben de mi demiş oluyorum

Bilmem

Ben de bilmem

Kafayı yemeyi geçtim dibine ekmek banıyordum sanırım.

Tatlıyı tadan abilerime baktım. Hepsinin ilk lokmayı almasıyla yüzünü buruşturunca yine trip atmaya başladım

"ağzınızın tadını bilmiyorsunuz siz ne anlarsınız kekten be"

Ben de kekimden bir ısırık alınca hızlı hızlı çiğnediğim kek bir anda berbat bir tat aldı. Hemen yanımdaki peçeteyi alarak ağzımdaki keki çıkardım.

"bu ne be? "

Aşırı tuz tadından gözlerim dolmuştu ve ağzımda dayanılamayacak bir tat vardı.

"şeker yerine tuz katmış olabilir misin?"

Burak abimin bilmiş sesiyle 'hıı çok biliyon sen' bakışı atsam da haklılardı.

"hiçbir boku beceremez mi ya bir insan"

Tufan abimin ezikleyici konuşmasıyla sinirle ona baktım. Ardından tabakları toplayarak mutfağa gittim ve keki üzülerek çöpe attım.

Allahım sen çarpma yarabbim.

🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹

Biraz boş bir bölüm oldu ama dizim olduğu için çok uzun da yazamadım. Hepinizi seviyorum görüşmek üzere :)