ABİMLER BİR MAFYA

BÖLÜM 12

Yazar'dan

Burak saat gece yarısını çoktan geçmiş olduğu halde işleri olduğu için evdeki çalışma odasındayken çalan telefonuyla kafasını dosyadan kaldırdı ve telefona baktı. Arayan mafya babası Kemal'in köstebeği olan adamıydı. Ekran üzerindeki yeşil tuşa bakarak telefonu açtı.

"efendim?"

"a-abi sana bir şey diyeceğim ama sakin ol"

Burak'ın kaşları anında çatılırken yerinden kalktı ve sinirli bir sesle konuştu.

"söyle Fırat! Ne oldu?"

"abi Kemal'in bir isteği vardı bugün. Adam gönderdi."

"ne için?! Geveleme lan söyle!"

"Mahperi hanım için....."

"NE DİYORSUN LAN SEN?!"

Burak'ın bağırmasıyla Fırat da korkmuştu. Burak delirmişçesine ileri geri gidiyor Fırat'a olayı anlamak için soru sorup duruyordu.

"her şeyden beni haberdar et! En ufak bir şeyi atlarsan yemin ederim canını alırım senin"

Telefonu kapattıktan sonra koltuğa fırlattı. O sırada kapı açıldı ve içeri Tufan girdi.

"abi noldu? Ne bağırıyorsun? Kız uyuyor."

"Kemal iti Mahperi için adam yollamış! Nasıl haberi oldu bu adamın lan Mahperi'den?!"

Tufan'ın da kaşları çatıldı.

"Abi biliyorsun biz Mahperi'yi sır gibi saklıyoruz yer altında. Öğrenmesi imkansız"

Burak koltuğa oturdu ve kara kara düşünmeye başladı. Kız kardeşini kimsenin almasına izin vermeyecekti.

🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹

Sabaha kadar uyuyamayan üç abi salonda gün daha aymamışken oturmuş hala fikir üretiyorlardı.

"taşınsak mı abi? İzmir'den gidebiliriz."

"Mahperi'nin bizim kardeşimiz olduklarını öğrendikten sonra nereye gitsek peşimizden gelirler."

"o zaman yapılacak tek şey var.. " dedi Tufan

" neymiş?"

"Mahperi'yi yurt dışına göndermek."

Burak kaşlarını çattı ve başını olumsuz anlamda salladı.

"saçmalama lan! Ben bırakır mıyım kardeşimi" dedi Kıvanç.

"Kemal itinden korkmuyorum. Bi sikim yapamaz. Asıl sıkıntı diğerleri. Bütün düşmanlarımız Mahperi'yi öğrenirse onu korumak gittikçe zorlaşacak."

O sırada çalan telefonla sehpada duran telefonunu aldı ve açtı.

"duydum ki sende bir çıtır varmış Burak? Onu senden alıp kendi yatağıma koyacağım.. "

Kemal'in sesiyle Burak'ın elleri titremeye başladı.

"NE DİYORSUN LAN SEN?! KARDEŞİMİN DEĞİL DE BENİM KARŞIMA ÇIKSANA CESARETİN VARSA!"

Kıvanç arayanın kim olduğunu anlamıştı. Konuşmayı Mahperi duymasın diye Burak'a biraz sessiz olmasını söyledi.

"aaa... Olmaz öyle evlat. Kız kardeşinle son saatlerini iyi geçir. Ha bu arada kardeşin yanında bulunan adamlara dikkat etsin. Sonra benim adamım çıkar falan.... "

Yüzüne kapanan telefonla Burak onu fırlattı ve sinir krizi geçirmeye başladı. Bir yandan da Kemal' son cümleyle neyi kastettiğini anlamaya çalışıyordu.