Gökhan'ı vuran silah sesini duyan Burak arabayı daha hızlı sürmeye başladı ve evin sokağına girdi.
"Kıvanç sen Mahperi ile arabada kal ben hemen bakıp geliyorum"
Burak hızla arabadan indi. Mahperi merakla ne olduğunu görmeye çalışırken koruma kalabalığının arasında yerde yatan yüzü seçebildi.
"Gökhan!"
Kıvanç'ın ona seslenmesine aldırmadan arabadan indi ve korumaları yararak Gökhan'ın yanına gitti.
Gökhan son gücüyle kendisine seslenen sevdiği kıza baktı ve o sırada yanına Burak olmasını umursamadan konuştu.
"M-mahperi... S-seni seviyorum.. "
🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹〰️🔹
Burak ameliyathanenin önünde bir sağa bir sola giderken Gökhan için de dua etmeyi ihmal etmiyordu. Mahperi ise köşede oturmuş sessizce Kıvanç'ın omzunda ağlıyordu.
Burak kardeşi gibi gördüğü adamın sözlerini şuanlık kulak ardı etmişti. Şuan önemli olan onun sağlığıydı ve şu sevme işini daha sonra soracaktı.
Mahperi ise içinden sürekli 'ben de seni seviyorum' diye takrarlıyordu. ' Allah'ım lütfen onu benden alma!' diye dua etmeyi de ihmal etmiyordu.
Sonunda doktor içeriden çıktığında hemen ayaklanıp doktoru çevrelediler.
"Gökhan nasıl?" dedi Burak endişe içinde.
"merak etmeyin kurşun karın boşluğuna gelmiş. Çıkardık ve yarayı diktik. Narkozun etkisi geçince kendine gelir. Geçmiş olsun."
Doktor gittikten sonra Mahperi sevinçle Burak abisinin boynuna atladı.
"kurtuldu!"
Mahperi sevinç çığlıkları atarken Burak'da kardeşine sarıldı ama ardından ellerini boynundan çekti.
"unuttuğumu sanma küçük hanım! O 'seni seviyorum Mahperi' olayını konuşacağız. Hele bi Gökhan iyileşsin..."
Burak bir anda yine sinirlenmişti ama içten içe Gökhan yaşadığı için bayram ediyordu.
Burak'tan
Biliyorum çok kıskanç bir abiyim. Ama Mahperi bizim ellerimizde büyüdü. Onu ben ve Kıvanç büyüttük. Tufan'ı da biz büyüttük ve onu asla kimseyle paylaşamam. Ne kadar gaddarca olduğu umrumda bile değil. O benim kardeşim ve hep bana ait olarak kalacak.
Yine de Gökhan için çok sevinmiştim. Onu kaybetseydik sanki öz kardeşimizi kaybetmişiz gibi olacaktık. Gökhan'ın kardeşime ahlaksız ve arsızca yaklaşmadığını biliyordum çünkü Gökhan çok dürüst mert biriydi. Yine de Mahperi'den uzak durmasını istiyordum ama korumalar arasında seçebileceğim en profesyonel kişi o olduğundan dolayı onu Mahperi'nin özel koruması yapmak zorundaydım.
Hem Mahperi'yi sevmesi onu daha iyi koruyacağı anlamına geliyordu. Bu işime gelirdi ama öncesinde Gökhan'ı karşıma alıp adam gibi konuşmam ve kardeşimden vazgeçmesini söylemem gerekiyordu.
2 gün sonra
Gökhan hastaneden çıktıktan sonra hep beraber eve gittik. Herkes evde koltuğa oturunca Gökhan'a peşimden gelmesi için işaret yaptım ve çalışma odama girdim.
Gökhan da içeri girdikten sonra karşıma oturdu.
"bir şey mi oldu abi? "
" evet Gökhan. Seni buraya ne için çağırdığımı az çok tahmin ediyorsundur. Seni ne kadar sevsem de Mahperi'ye bakış açını hemen değiştireceksin. Eğer değiştirmezsen ikinizin sonsuza kadar görüşmemesini sağlarım. Mahperi'nin peşine de başka koruma takarım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİMLER BİR MAFYA
Chick-Lit"bana ne zaman araba alacaksınız?" "160 boyunla ayakların pedala yetişmez senin" diyip sırıtmaya başladı. Aman ne komikkkk..... Abilerime çok zıttım. Onlar siyah saçlıydı ben biraz daha kumral sarı gibi bir şeydim. Onların boyu hep 185-190 arasıyd...