Chapter 9. He's mad

142 7 8
                                    

(Jinesse's POV)

Patay ako neto  =____=

Naku naman!! Ba't ba kasi nakaturo yung hose kung saan merong dadaan!! TT____TT

At sa lahat pa ng dadaan, SIYA pa talaga. Anong nang gagawin ko?!

WAAAHH. PAPALAPIT NA SIYA!! >__<  

 Napayuko ako sa sobrang hiya at takot.

"ARE YOU BLIND OR WHAT?!"  -Paul

"S-sorry...Ano k-kasi....." 

"NAKITA MO BANG BASANG-BASA AKO! Tsss..!"  -Paul

"Nagsorry na nga dba?! Tsaka di ko naman sinasadya ah!" 

Di ko naman talaga sinasdya eh! Kahit may atraso pa'tong mokong nato, di naman ako aabot ng ganun. 

"T-teka! H-hoy! Bakit mo ko hinihila?! San mo ko dadalhin?!!!! O__O" sigaw ko. Bigla bigla kasing nanghihila! 

"Sa langit, gusto mo?!"  -Paul

*GULP*

Patay. Galit ata talaga siya. TT____TT

"Oi! Wala namang ganyanan!!!! Nagsorry na nga ako eh?!"  -ako

Hindi niya ko sinagot. Patuloy parin siya sa paglalakad. TT___TT

"San mo ba kasi ako dadalhin?! Oi!!" 

"Please naman! Maawa ka sakin! Wag mo kong ipabugbog dun sa mga tambay sa kanto!!"

 

"O kaya'y ipakatay!! O kaya'y ipakain sa mga buwaya! Masisira mga pangarap ko nun!!!"

 

 

"Waaaahh!! San mo nga ko dadalhin!!!"

 

Halos maiyak na talaga ako. Hindi parin siya nagsasalita. Lord, help me! Baka kung anong mangyari sakin! Yung mukha niya, para na talagang kakain ng tao!!! Galit na galit!!! Eh sino ba kasing hindi magagalit, una, binato ko siya ng bag at eto ngayon, basang-basa siya dahil naituro ko yung hose sa kanya. Take note, sa mukha pa niya. Naku naman Jinesse! Tange ka talaga!  TT________TT 

We Hate PROPELLERS!!!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon