walls woven into people••Jeno

29||sucker||

Birlikte daha iyi gideriz
Tüyden kuşlardan, sen ve ben
Hava durumunu değiştiririz
Aralık'ta sıcaklığı hissediyorum
Etrafımda olduğunda
Arabaların üstünde dans ediyordum
Ve bardan çıkarken tökezliyorum
Seni karanlıkta takip ederim
Yeterince alamıyorum
Sen ilaç ve acısın
Beynimdeki dövme
Ve açıkça ortada olduğunu biliyorsun
Senin için bir aptalım
Dünyaya söyle ve kör bir şekilde her yere gideceğim
Senin için bir aptalım, evet
Aldığın her yol beni bulacağını biliyorsun
Tüm bu gizli şeyler için bir aptalım
Kimse senin hakkında bilmiyor
Senin hakkında
Ve tipik beni yapıyorsun
Tipik kurallarımı kır, o gerçek
Senin için bir aptalım - evet
Onu zorlaştırma, 'çünkü seni biliyorum
Ve sen benim hakkımdaki her şeyi biliyorsun
Hatırlayamıyorum
Tüm gecelerde, hatırlayamıyorum
Etrafımda olduğunda

Gelmemelisin, yanıma, sokağıma. Eğer gelirsen kaybolurum, eğer gelirsen bırakamam, kaybolacağımı bilsemde gelirim çünkü biliyorum. Herkesten gitsem içim acımaz olduğum yerde kalırım ama sen benden gidersen gelirim.

Salıncaktan kalkıp balkon kapısından içeriye girerken telefonum için elimi arka cebine attım fakat yoktu. Salıncakta düşürmüş olmalıydım. Kapıdan bahçeye tekrar baktığımda Jeno hala ordaydı. Nefesimi kuvvetlice çektim ve adımlarımı tekrar salıncağa yönlendirdim.

Beni her şey sana getiriyor ama ben inat ediyorum.

Adımlarım salıncağa yaklaştığında bir şey fark ettim; Jeno'nun kafası salıncağın koluna düşmüş baygın şekilde uzanıyordu. Yanına yaklaştığımda hareket etmiyordu. Dizlerimin üstüne çöküp yüzüne baktım. Gözleri kan çanağı olmuştu ve göz bebekleri kocamandı.

"Jeno?" dedim kolunu dürttüp, hareket etmedi. Sanki beni duymuyordu. Daha güçlü dürttüm. Gözlerim sargılı eline kaydığında elinde ki küçük boş paketi gördüğümde kendimi yere bırakıp ellerimle ağzımı kapattım.

"Jeno!" Daha güçlü bir şekilde seslendikten sonra ona doğru kalkıp başını kaldırdığımda onu dik tutmaya çalıştım ama anında kafası omzuma düştü.

Elinde ki paketi aldım, bırakmamıştı.  Amantanrım, gerçekten bırakmamıştı.

"Jaemin!" Gözlerimden yaşlar yanağıma hücum ederken Jeno elimi tuttu. Buz gibi elleri ellerimdeyken başımı indirip gözlerine baktım.

"Sessiz ol." Çatlayan dudaklarından dökülen kelimeler yüzünden ağlamam şiddetlenmişti.

"Seni seviyorum."

Yalancı.

"Jaemin! Arin! Lanet olsun!" Ardı ardına bağırıyordum. Kendinden geçiyordu, gözleri kayarken çatlamış dudaklarına bir tebessüm düştü. Hayır, hayır gidemezsin. Gitme.

"Hyeri, elimi bırakma, lütfen."

"Jeno hayır, seni adi herif hemen kendine gel!" Jaemin bize koşarak geldiğinde Jeno'nun gözleri kapanmış bedeni ağır bir şekilde üstüme düşmüştü. Jaemin şok olmuş şekilde bana bakarken Arin ve Jaehyun onun peşinden geliyordu.

"Hyeri iyi misin-aman tanrım Jeno!" Arin uykulu gözlerini kocaman açmış bize bakarken Jaemin "Jaehyun arabayı bahçe kapısına getir çabuk, lanet olsun kaç tane almış?" derken bize doğru geldi ve elini Jeno'nun çenesine koyup onu sarsmaya başladı.

"Ne demek kaç tane almış? Jaemin sen-"

"Şimdi değil Hyeri, şuan değil. Kaç tane aldı?"

Söz vermiştin seni adi herif.

Bilmiyorum anlamında kafamı sağladığımda elimde ki boş paketi ona uzattım. Gözlerimden akan her bir yaş mentol kokan saçlarına damlarken, daha sıkı tuttum elini.

"Benim yüzümden, onu bahçede tek bıraktım, lanet olsun!" Bağrışlarım kendi kulaklarımı sağır ediyordu. Böyle olmamalıydı, hayır lütfen.

Jaemin'le beraber Jeno'yu kaldırıp bahçede ilerlerken, Jeno kollarımızda sürünüyordu. "Aptal herif, bu doz çok yüksek dayanamaz!" dediğinde Jaemin, Arin elleriyle ağzını kapatırken başımı Jeno'nun omzuna gömdüm ve yürümeye devam ettim.

Lütfen..

Araba geldi, hızlıca arabaya bindiğimizde Jeno'nun hala elini tutuyordum. Arka koltukta bana yaşlanmıştı, bana her yaslandığında kalp atışları bana can veren adam, kollarımda hareketsizdi.

Bırakma, sakın elimi bırakma..

090519
☆_blueseesaw☆

Geçiş bölümü, finale 4 bölüm kaldı milkalar haberiniz olsun... İyi sahurlar💎