"Neden bunu yapıyorsun? Neden her şeyi unutmaya çalışırken daha çok acı çekmeme neden oluyorsun?"Ellerimi daha sıkı tuttu, dudakları yüzümü tavaf ederken sıcaklığı kalbimi eritecek gibiydi.
"Benden kaçamazsın, geçmişinden kaçamazsın."
Ellerimi bıraktı, boşluğa düştüğümü hissetim o an. Ardından kollarını belime doladı ve başını boynuma gömdü. Nefesi enseme kadar ulaşıyordu. Dudakları tenime değdiğinde ruhumun çekildiğini hissettim. Kalbim yuvasından çıkmış avuç içlerimde can çekişiyordu. Derin derin nefesler almaya başladı, benim nefesim kesilirken.
Sonra yine o boğuk kalın sesi doldu kulaklarıma. Kalbimi beynimi, geçmişimi esir alan o güzel ses."Çünkü yuvamdan kaçamam, senden kaçamam Hyeri."
°_sesuay
hyeri || jungkook
ŞİMDİ OKUDUĞUN
walls woven into people••Jeno
Fanfiction''Bir ev kartlardan oluşuyordu, içinde biz. Sonu gördüğünü söylesen bile, yakında çökecekti. Bir ev kartlardan oluşuyordu ve aptalca, bizde. Bunun işe yaramaz bir rüya olduğunu söylesen bile, orada biraz daha kalman gerekecek Yarın yok gibiydi, Sonr...