Trochę wcześniej :)
Po lekcjach, wróciłam do domu i pierwsze co zrobiłam to dałam jeść pieskowi. Ostatnio go zaniedbałam, powinnam się nim bardziej zająć. Spakowałam potrzebne rzeczy i zeszłam na dół.
- a ty gdzie? - Dylan
- um.. się przejść
- z torbą? - Justin
- Tak. Muszę iść pa
Wyminełam ich i wyszłam z domu. Poszłam pieszo do szkoły, będąc na miejscu do niej weszłam.
***
Po treningu poszłam do domu Chrisa, żeby pogadać z Olivią. Tak na prawdę chce tylko go zobaczyć. Nie wiem dlaczego, ale chce. Tak jakby się za nim stęskniłam.- hej Nicki. Co ty robisz?
Zapytała wesoła Olivia.
- pogadać
- właź
Zdjęłam buty oraz kurtkę i poszliśmy na górę do jej i Zacka sypialni.
- przemyślałaś to?
- podoba mi się, ale nie jestem tego do końca pewna. Przyszłam bo chciałam go zobaczyć.
- widzę że Cię to męczy
- bo kręci z Paulą
- jak to?
- gdybym nie zrobiła tego cholernego nocowania to między nic nimi by się nie było
- no to jest źle.
- bardzo źle. Wszyscy kogoś mają, A ja jedyna nikogo nie mam.
- napewno znajdziesz
- nie znajdę bo nie chce. Jedyne kogo chce to jego.. ale on nie chce mnie.
- to się zmieni
- możliwe
- chodź. Zjemy coś
Wyszłyśmy z sypialni i spotkaliśmy Chrisa obejmującego Paule.
- pójdę już. Dzięki że mogłam się wygadać
Zeszłam na dół i ubrałam na siebie kurtkę, i założyłam buty. Wzięłam torbę i wyszłam z domu. Nie zamierzałam wracać, dlatego postanowiłam pójść na spacer. Było już ciemno, A mnie to najmniej obchodziło. Nawet to że ciągle ktoś mnie obserwuje też mam gdzieś.
Jestem mega wkurwiona, A jednocześnie chce mi się płakać. Nie chce ich już razem widywać. Serce mnie wtedy boli jak cholera i czuje że się wtedy dusze. Tak dosłownie dusze. Okropne uczucie. Usiadłam na ławce w parku i wyjęłam telefon oraz słuchawki, które włożyłam do uszu. Włączyłam piosenkę i na chwilę zamknęłam oczy.
Czułam że jest mi już zimno. Otworzyłam oczy, A przede mną stanął ten tym w kapturze.
- możesz mi powiedzieć czemu mnie śledzisz?
Nie odpowiedział. Czułam że ma coś kieszeni. Zdjęłam słuchawki i razem z telefonem schowałam do kieszeni. Wzięłam torbę i zaczęłam powoli wstawać. Nagle wyjął nóż, A ja z przerażenia zaczęłam uciekać. Biegnie za mną, widząc znowu w głowie obraz Chrisa i Pauli, przyspieszyłam. Wywołało to u mnie złość i zaczęłam szybciej biec. Zobaczyłam że jestem już blisko mojego domu. Wbiegłam na mój teren i do domu. Zdyszana, zdjełam buty oraz kurtkę.
- wiesz, która jest godzina?! - Dylan
- zamknij się
- co ty robiłaś? Biegałaś?
CZYTASZ
Always Together
Teen FictionDruga część Jednej na Milion. Jeśli ktoś jeszcze nie czytał. Zapraszam. Nicola Jonson - pewna siebie dziewczyna, wróg szkolnego bad boya, córeczka tatusia, który jest jedynym z najbardziej znanych biznesmenów w Stanach, ma brata, który przyjaźni z...