Duke pritur vdekjen

20 5 2
                                    

Qielli ishte i vranët,me re të bardha që të krijonin përshtypjen e një bardhësie të pafundme.
Ndërsa unë ndodhesha ulur ,në një lëndinë të gjelbër dhe prisja.
Nuk mu desh shumë gjatë të kuptoja se po prisja për vdekjen...
Po...çastet e mia të fundit ishin të numëruara.
Ndërkohë që prisja nuk isha vetëm,por në praninë e një qënieje ,trajtën e së cilës nuk e shquaja dot...

Kurthi i Ëndërrave Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora