ACI

BÖLÜM2

Aslında bu bölümü bugün değil yarın yayınlamayı düşünüyordum ama okuyan arkadaşlar ısrar edince dayanamadım ben de çok heyecanlıyım o zaman gelsin 2. Bölüüüm !!

O gün sabaha kadar düşündüm durdum. Bu çocuk nerden çıktı. Başta hiç hoşlanmasam da hatta nefret etsem de etkilemişti beni öyle düşüne düşüne sabahı etmişim. Baktım saat geliyor kalktım aylardır düzleştirmediğim saçımı düzgünce yıkayıp düzleştirdim biraz pudra ve allıkla yüzümün o soluk morumsu renginden kurtulup insana döndüm. Eye liner göz kalemi ve biraz rimelle baktım ki gerçekten güzel olabiliyor insan makyajla.Hava da çok sıcaktı yüksek bel kot bir şortla üstüne pudra rengi ince tülden bir t-shirt giydim altına da pudra rengi yüksek topuklu sandaletlerimi giyip kot desenli çantamı alıp çıktım gittim. Dediği yeri sora sora zor da olsa buldum baktım karşıda biri var galiba o diye gittim yanına. Gözlerimi üzerinden alamıyordum o kadar yakışıklıydı ki. Neyse dedim bu kadar çabuk kaptırma kendini cüzdanı alıp gideceksin hepsi bu abartmaya gerek yok. Gittim yanına tabi ne yapacağımı bilmiyorum elini mi sıkmam lazım ya da direk cüzdanı alıp arkama bakmadan kaçmam mı lazım hiçbir şey yapamadım. "Selam" dedim önce o da " selam" dedi ve sarıldı. Sarılınca şok oldum tabi hemen geri çekilip " hop noluyoruz alt tarafı cüzdan vericeksin ver cüzdanımı da gideyim" dedim. "Tamam ileride bir bank var biraz oturalım sonra gidersin" dedi. Ama ben nasıl sövüyorum ulan ne bu özgüven şerefsiz alt tarafı cüzdanı verip iyilik yapacaksın her istediğine eyvallah mı diyeceğim. Neyse dedim sabırlı ol kızım zaten son kez göreceksin yüzünü otur iki dakika sonra siktir olur gidersin. Gittik gittik bir banka oturduk. Yanından bir buket çiçek çıkarttı içinde de cüzdanım. Şaşırdım ben de dedim siktir noluyoruz şimdi bu niye. Köpürüyorum tabi bir yandan hayatımda ilk defa gidip bir erkekle oturmuşum ben o da yavşak barzonun teki çıktı. Delirdim ben aldım cüzdanı çiçeği de alıp parçalara ayırıp " bu ne şimdi sen beni ne sanıyorsun alt tarafı cüzdanı vericeksin sikik sokuk işlere ne gerek var elinle verip siktir olup gidemez miydin" diye bas bas bağırıyorum. Sonra aldım cüzdanı koşuyorum minibüs durağına. Aslında yaptığımın saçma olduğunu biliyorum ama şu ana kadar gördüğüm tek erkek babamdı ondan da küçükken hep dayak yerdim beni hiç kucağına alıp canım kızım diye sevmezdi. Bazen balkondan dışarıdakileri izlerdim babası kızına oyuncaklar almış beraber oynuyorlar veya annesi kızıyla sokakta el ele geziyor. Bunlar bazı çocuklar için çok normal hatta bazıları bunun değerini bilmeyip ağlardı daha çok oyuncak isterlerdi görürdüm hep ama ben babamdan dayak yerken bile bana dokunuyor beni seviyor dövüyor çünkü o sevgisini böyle gösteriyor diye mutlu olurdum. Hiçbir zaman öpüp koklanmadım ben. Evimizde hiç çiçek olmadı. O yüzden bu bana çok ağır gelmişti. Niye bilmiyorum ama güvenmiyordum kimseye. Yalnızlığa alışmışım çünkü. Sanki hep böyle kalacaktım. Annemi özlüyordum gerçekten severdi beni. Sevgisini göstermese de ben hissederdim kahvaltı hazırlarken bana şu yemeğini bitir diye bağırdığında bile çok mutlu olurdum çünkü beni düşünüyor aç kalmamı istemiyor seviyor beni. Şimdi ise gördüğüm tek şey odamın 4 duvarı. Yanlarında kaldığım amcam ve yengem. Babamın bir kızı var görüyorum arada dışarıda el ele koşarlarken ya da babamın omuzlarında gezerken. Koyuyor işte bana. Neyse bindim minibüse parayı uzatıcam bir kağıt düştü cüzdandan. Açtım bir baktım bir bilet . O gün İzmirde Duman konseri varmış içinde de bir not. " ŞİMDİDEN 'ÖZLEDİM SENİ HARBİDEN'"