ACI

BÖLÜM 4

NOT:HER BÖLÜME MULTİMEDİA EKLEDİM HARİKA GÖRÜNÜYORLAR MUTLAKA BAKMALISINIZ BU BÖLÜME DE EMİR'E ÇOK BENZEYEN BİRİNİN FOTOĞRAFINI EKLEDİM OKURKEN KAFANIZDA CANLANABİLİR. ŞİMDİ DEVAM EDELİM ! 

Delikten baktım karşımda öylece ağladığını gösteren mor gözaltları ve kıpkırımızı gözleriyle öylece duruyordu.Kapıyı açmadım yavaş yavaş parmak uçlarıma basarak salona geçtim sessizce oturdum. Onu bırak görmeyi sesini duymaya bile tahammül edemezdim.Eminim bu çocuk oyuncağı bir şeyler arıyordu,elde edemeyince de hoşuna gitti tabii.Ama ben kendimi kimsenin eline oyuncak edecek değildim.Normalde bunu onun yüzüne de söylerdim ama galiba ben bu çocuğa bir şeyler hissediyordum ve tamamen onu kafamdan çıkarmadan konuşamazdım bunu.Biraz zamana ihtiyacım vardı. Ben böyle dalmış düşünürken kapıyı yumruklayıp tekmeliyordu öküz. Dayanamadım kalktım gittim kapıyı açmadan içeriden bağırmaya başladım "nerden buldun evimi buraya kadar neden geldin istemiyorum seni çık git yazma bir daha bana!" sonra bir sessizlik oldu uzun süre ses çıkmadı.Delikten baktım kimse görünmüyordu.Gerçekten gitti galiba diye düşündüm içim sızladı ben galiba gerçekten seviyordum bu çocuğu.Yavaş yavaş kapıyı açtım.Yerde küçük bir kutu duruyordu.İçeriye aldım o kutuyu kapıyı kapattım salona geçtim açtım bir kağıt duruyordu içinde bir tane de açtım okumaya başladım : 

"Nerden başlanır bilemiyorum.Daha beni tanımıyorsun bile,nerden çıktığımı bilmiyorsun ama ben seni kendimden iyi tanıyorum.Hayatını ,hoşlandığın şeyleri,aileni,korkularını her şeyini biliyorum.3 yıl önce gelmiştin ya buraya,hani Serpil'le (kuzenim) xxx Cafede oturmuştunuz.Ben de arkadaşlarımla gelmiştim o gün oraya.Serpil'in numarasını bulup seninkini almıştım ama yazmaya bir türlü cesaret edemedim.Buraya geleceğini de Serpil söyledi zaten.Duyar duymaz attım kendimi dışarıya.Metro,minibüs hiçbiri tesadüf değildi yani.Uyuyup kaldın ya hani Alsancak'ta bekledim ben senin başında,saçını okşadım ilk defa yüzüne uzun uzun baktım.Ama dokunamadım biliyor musun,elim gitmedi.Kıyamadım sana.Konser gecesine gelince o kadar üzgünüm ki bekledim bekledim gelmeyeceğini düşününce kuzenim de gelmişti ben de onunla takılayım dedim ama her şeyi yanlış anladın battım tamamen.Çok özür dilerim biliyorum bunu okuyacaksın ama fikrinde bir değişme olmayacak ben seni hep bekledim beklerim de.Yalnızlık da yakışır da sen olsan başka olurdum ben.Eğer biraz olsun içinde bir şeyler varsa ben seni aşağıdaki parkta bekliyor olacağım."

Ne denir bilemedim ben hayatımda sevgi görmemiş biriydim.Hep yalnızlığa alışmış biri.Ama denemeye değerdi bence o kağıdı aldım ve kendimi dışarıya attım.