Black & White #WATTYS2015

1.Bölüm-Kibar Bey

Adam'ın aklıma gelmesiyle biraz adımlarımı yavaşattım.Dertlerimiz,birlikte başa çıktığımız sorunlar,acı tatlı bütün anılar ve o en son görüşümüzdeki kavga..

                                                *** 1 HAFTA ÖNCE ***

Adam'a söz verdiğim gibi herzamanki mekanımızda Red de buluşmak için taksideydim.Kulağımda kitap-kulaklık-çikolata üçlemesinin vazgeçilmezi olan adete bir organımmış gibi onsuz yaşayamazmışım gibi beni bu dünyadan hayal alemine taşıyan varlıkla kendimi soyutlamıştım dünyadan.Red'e yaklaştığımızı görünce müziğin sesini kısıp taksici için parayı hazır ettim.Londra'nın havasının ne olacağını bilemezsiniz açıkçası bu şehir için hava durumu spikeri olmak pek sağlıklı bir meslek değil! Nefret ettiğim başlıca şeylerden biri olan soğuk ve yağmurlu hava benim depresif olmam demektir.

Red'e adım attığımda ışığın etkisiyle gözlerimi ortama alıştırmaya çalıştım, fazlasıyla bulanık ve tıklım tıklım olan bu meken her kese hitap ediyordu.Gözlerim her zamaki yerimizde Adam'ı ararken yanındada adeta ''Genel vericiler '' grubuna üye iki kız vardı.Ihh!Onlara yaklaşmamla kızıl saçlı olanın ''İşte başlıyoruz'' dediğini duyar gibi oldum. Herzam ki sevecenliğiyle bana sarılan Adam bu sefer sarılmak yerine buz gibi gözlerime bakmıştı.

''Ee görüşmeyeli nasılsın A . '' Ona bu şekilde seslenmeyi seviyordum.İkimizinde isimleri A ile başladığından ikimzin arasında tatlı bir hitap şekliydi.

''Konuşmamız  gerek.''Bu lafından sonra iki genel vericinin birbirlerine baktıkları dikkatimden kaçmamıştı.Beni kolumdan tutup mekanın arka çıkışına doğru sürükledi.Çıkımaz sokağa doğru ilk adımımı attığımda.

''Evet, dinliyorum. Acaba bu bana karşı soğuk davranınışın altında yatan şeyi konuşacaksak bir an önce başlasan iyi olur. ''

''Sen tam bir SÜRTÜKSÜN! '' Şoktaydım ağzım bir karış açık doğrudan gözlerinin içine bakıyordum.

''NE?''Az önce sen..

Ne dediğimi duydun sürtüksün işte hemde öyle bir sürtüksün ki insanların sana çabucak güvenip her bokunu anlatabilcek ve sonrada herkese anlata bilecek kadar adi,pislik bir sürtüksün!''

HOH Okadar ani söylemişti ki sindirmem biraz zaman aldı.

''Tamam her ne oldu kim veya birileri ne dedi bilmiyorum ama bana gerçektende pişman olacağın sözleri söylemeden önce iki insan gibi konuşsaydık daha iyi olurdu.''

''Bunu nasıl yapabildin Alcyone,hayır bundaki amacın neydi, tamam sürekli birbirimize eşek şakarı yaparız ama bu yaptığın...sınırı aşmış...''

''Anlamıyorum Adam ne yapmışım? ''

''Baksana boşver gitsin insanların hakkımda bundan sonra ne düşünecekleri zerre kadar umrumda değil! Ha bide bu geceden sonra artık hayatımda senin gibi birine yer   yok! Aladınmı beni Alcyone !

                                                                    ***

''ALCYONE!'' Adımın bağırılarak söylenmesiyle düşüncelerimden çıkı verdim.Ak saçlımızın benim adımı ''hey burdamısın sen''sen gibi söylemesiyle ne diyodu da ben dinlemiyordum diye geçirdim aklımdan işin aslı o benim ismimi biliyorken acaba hala ben niye bilmiyorum diye geçirdim içimden.

''Mrs.Julian bizi bekliyor'' diyip açık tuttuğu kapıyı işaret etti.

Mrs.Julian tahminimce kırklarında olan son derce zarif bir bayandı.Sevecen bir gülümsemeye sahip olan bu kadın uzun ,tıpkı bizim soğuk beyfendi gibi aynı tonda beyaz saçları vardı açıkçası bu durum kafamda soru işaretleri oluşturuyordu ama içimden bir ses yakında zaten öğrenirsin sen diyordu.

Alcyone  normalde geldiğin gün okul müdürüyle tanışman gerekirdi lakin malesef bizim okul şimdiye kadar hiç normal olmadı.Bu sözcükler karşısında bendede olduğu gibi ak saçlıdada bir tebessüm yaratmıştı..bir saniye tebessüm.... ak saçlı... aa demek ki gülebiliyormuş diye söylendim.Mrs.Julian sanki bunu duymuş gibi

''Eminim James bütün kibarlığı ve sevecenliğiyle sana yardımcı olmuştur.

AH kahkaha atmamak için kendini tutuyordu.

''Bahsettiğiniz kişi omu diye '' Ak saçlıyı göstermemle Mrs.Julian kendini tutamayıp kahkahayı patlattı,buna karşılık bende sırıtırken James için aynı şeyi söyleyemiycektim malesef.