"Ano ba talagang nangyare? Bakit ka umalis?" Bigla namang sumeryoso yung mukha nya,
"Ano ba talagang nangyare? Bakit ka umalis?"
"Ano ba talagang nangyare? Bakit ka umalis?"
"Ano ba talagang nangyare? Bakit ka umalis?"
"Ano ba talagang nangyare? Bakit ka umalis?"
"Ano ba talagang nangyare? Bakit ka umalis?"
Nagpaulit ulit lang sa utak ko yung sinabi nya.
ANO NGA BA TALAGANG NANGYARE?
Here, I'll give you a flashback...
(Note: basahin ulit yung TWBD 44, para mas lalong maintindihan ang chapter na ito)
Hindi ako pwedeng magkamali,
Sya yun.
Fast forward.
(Apartment)
"Hera, may problema ba?" nagtatakang tanong ni ricci sa akin,
Napabalik naman ako sa wisyo sa tanong nya, kanina nya pa siguro nahahalata na wala ako sa mood at tulala.
Jusko ano na naman kayang palusot ang sasabihin ko dito.
Ah alam kona!
Sasabihin ko na lang na nabusog ako sa kinain namin kanina. Mukhang kapanipaniwala naman siguro yun
"It's nothing love, nabusog lang siguro ako masyado sa kinain natin kanina." Please please maniwala ka cci huhu
"Nabusog? Come on kassandra, you didn't even touch your food!" Bara nya naman sa sinabi ko,
Deym! Napaka observant nga pala nitong si ricci tss.
Heto na nga po, tinawag na nya kong kassandra, that means nagagalit na talaga sya, eh kase naman ih. Hindi ako magaling lumusot sa mga ganito huhu
Integrity always prevail huhuhu
But what to do?
"Babeee, I'm just tired okay? Nakakapagod ang training namin kanina. Please understand?" Wika ko naman sabay puppy eyes.
Hoping na kakagat sya sa pagpapacute ko sa kanya huhuhu I'm sorry for being a liar this time baby.
Hindi naman talaga ako pagod dahil sa training actually naenjoy ko pa nga sya eh. What makes me felt like this, is because of the call that I recieved earlier.
That voice.
Hinding hindi ko yun makakalimutan.
"Osya. Sige pumasok ka na sa loob, para makapagpahinga ka na. And please take a good rest. Ayokong napapagod ka. Okay?" Wika naman ni ricci sabay yinakap ako pabalik,
Kung hindi ko sana iniisip yung tumawag saken kanina eh kanina pa ko naihi dito sa pwesto ko sa sobrang kilig.
"Thank you so much babe. Iloveyou" I respond and kisses him on his cheek,
Kung noon ay hindi ko ito magawa sa kanya kase medyo nahihiya pa ako, ngayon eh medyo nasasanay na rin ako.
Hindi lang talaga sa harap ng maraming tao, kase ayoko naman masira image nya sa mga fangirls nya.
BINABASA MO ANG
Thy Will Be Done | Ricci Rivero (ON GOING)
FanfictionNaniniwala ka ba sa tadhana? Naniniwala ka ba na ang lahat ng mangyayari sa buhay mo ay matagal ng nakasulat sa libro ng buhay at iniintay ka na lang nito para ito'y matupad. Cliche in some who might hear this but, I do believe in destiny. As what...
