*BOOOGSZXX*
Isang malakas na kalabog ng pinto ang narinig ko ng buksan ni Ricci ang pintuan ng apartment ko. Kung kanina ay ako ang humihigit sa kanya pauwi, ngayon ay ako na ang kinakaladkad nya.
Halatang-halata mo sa mukha nya yung galit.
"Ano yun hera? Sino yun!?" Garalgal na din yung boses nya.
"I-I.." ano bang sasabihin ko? Tsk.
Ngayon ko lang nakita si ricci na ganito kagalit.
"WHAT!?" Ayan tumataas na yung boses nya.
Iritable na yung boses ni ricci, gosh! What is happening!?
"He's name is -"
"Ganun ba kahirap ipaliwanag yun hera? May tinatago ka ba saken?" Pagputol nya sa sinasabi ko,
Eh bakit nya kase pinuputol bawat pagpapaliwanag ko? Tsk.
"Papaano akong makakapagpaliwanag eh pinuputol mo yung sinasabi ko? Kumalma ka nga ricci!" Tugon ko naman sa kanya,
"Papaano akong kakalma eh hindi ko na alam ang nangyayari?"
"It's nothing babe, he's just a friend. Nihindi ko nga alam na pupunta sya dito eh" totoo naman eh napaka clueless ko kung bakit sya nandito,
"Oo, at kung hindi mo pa nalimutan yung bag mo sa kotse ko hindi ko pa malalaman ang tungkol dito"
"Teka, anong tungkol dito? Ano ba yang pinagsasasabi mo?"
"CAN YOU PLEASE!! JUST ANSWER MY FUCKING QUESTION, AND STOP THROWING ME QUESTIONS AS AN ANSWER!!" Galit na talaga sya minumura nya na ko eh 😭
🥺
Bakit kase kelangan nyang magalit? Huhuhu
Pwede naman kaming mag usap ng kalmado eh. Ang hirap ng ganito.
"A-ano ba kase yung tanong mo? Di ba nasagot ko na, si luke, si luke, si luke. Ilang beses ko pa ba kelangan iexplain at ulit ulitin sayo yan ricci?" Geez im so frustrated right now.
"Stop being sarcastic Kassandra! Hindi lang pangalan nya ang tinatanong ko..." as if I dont know what he means,
"Hindi ko nga alam eh. Nagulat na lang ako bigla na lang may nagtext saken tas pagdating ko sa park andun na sya. Believe me it's nothing baby 🥺" mangiyak ngiyak kong paliwanag sa kanya,
Please maniwala ka naman cci.
"..." sya
"..." ako
"As if Im going to buy that,"
Damn. Anong klaseng pagpapaliwanag pa ba ang gusto nya?
Walang anu-ano'y bigla na lang tumulo ang mainit na tubig na kanina pang nangingilid sa mga mata ko.
Damn this fragile emotion. 🥺
"Tapos ngayon iiyak ka? Come on hera!!"
"Luke is just-a-friend!! Ano bang mahirap intindihin dun?" Garalgal na boses na tugon ko sa kanya,
"Tss a friend" he sarcastically said while staring at the floor,
"Ngayong nagpapaliwanag ako ayaw mo namang paniwalaan! You're unbelievable ricci!"
"Ako pa talaga ang unbelievable ngayon? Tss." Pabalang nyang sagot,
"Look, if you will not believe me it's all up to you. Pwede ka ng umalis." Pababa ng tono kong boses, senyales na pagod na ko sa pakikipagtalo sa kanya.
"Talaga. Aalis talaga ako. Dun ka na sa Luke mo!" Pagkasabing pagkasabi nya nun ay agad na syang nagwalk out at tinaklab ng malakas ang pinto.
Napailing na lang naman ako sa nangyari. May point sa isip ko na gusto ko syang habulin. But then naisip ko bakit ko sya hahabulin. Bakit ko hahabulin ang taong ayaw tumanggap ng explainations.
MAHIRAP PALIWANAGAN ANG TAONG SARILI LANG ANG PINANINIWALAAN NYA.
Mukhang kelangan din namin ng konting pahinga, para kalmado na kami sa next na pag uusap namin. Yun ay kung may balak pa syang kausapin ako after what had happened.
**
BINABASA MO ANG
Thy Will Be Done | Ricci Rivero (ON GOING)
FanfictionNaniniwala ka ba sa tadhana? Naniniwala ka ba na ang lahat ng mangyayari sa buhay mo ay matagal ng nakasulat sa libro ng buhay at iniintay ka na lang nito para ito'y matupad. Cliche in some who might hear this but, I do believe in destiny. As what...
