•Hermosa •

you are amazing

Έτσι όπως με πλησίασε τον βλέπω να μαζεύεται απότομα από κοντά μου , μάλλον έχει δεύτερες σκέψεις , αφού με τον τρόπο που με κοιτάει είναι στα χαμένα .Για να είμαι πιο συγκεκριμένη δεν με κοιτάει καν, κοιτάει στο κενό.

"Μελίνα πρέπει να γυρίσουμε σπίτι θα κρυώσεις " είπε σκληρά, η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα, ναι, ήθελα να φιλήσω για πρώτη φορά στην ζωή μου κάποιον και συγκεκριμένα εκείνον, άλλα μερικές φόρες δεν αρκεί τι θέλεις μόνο εσύ.

Γνέφω θετικά και πηγαίνουμε προς το αυτοκίνητο του , όλη η διαδρομή ήταν τρομακτικά ήσυχη , αφού και εγώ δεν μπορούσα να του μιλήσω ,ένιωθα άβολα . Ήθελα γρήγορα να φτάσω στο δωμάτιο μου και να ξαπλώσω κάτω από τα παπλωματά και να μην δω το φως της μέρας για πολύ ώρα.

Εκείνος οδηγεί σχεδόν μηχανικά , πιάνει πολύ σφικτά το τιμόνι , έχει νεύρα , ίσως να έχει μετανιώσει που πήγε να με φιλήσει, ποτέ κανένας δεν ήθελε να βγει με μένα έστω και ένα ραντεβού μαζι μου και μου το έχει ξεκαθαρίσει, πότε δεν θα με δει διαφορετικά.

Φτάνουμε στο σπίτι μετά από λίγα λεπτά , εκείνος δεν με κοιτάει καν , άπλα παρκάρει το αυτοκίνητο, μπροστά στο σπίτι μου και μου λέει ένα απλό και ξερό "καληνύχτα" , ήθελα τουλάχιστον να ακούσω από το στόμα του το υποκοριστικό του , άλλα δεν μου το πρόσφερε αυτή την φορά .Χωρίς να πω κάτι κατεβαίνω από το αυτοκίνητο του αμίλητη, σέρνω τα ποδιά μου μέχρι το δωμάτιο μου και κάνω ακριβός ότι είχα ονειρευτεί στην διαδρομή , ξεφορτώνομαι τα ρούχα μου και ξαπλώνω κάτω από τα σκεπάσματα , αφήνω ελεύθερο τον εαυτό μου και κλαίω , έτσι με παίρνει ο ύπνος κλαίγοντας για το χαμένο μου πρώτο Επόμενο πρωί

Αν σου πάει καλά η μέρα φαίνεται από το πρωί, μου χάλασε το αυτοκίνητο και έτρεχα στα συνεργεία πρωί-πρωί , έχασα και τα μαθήματα τα πρωινά. Υπέροχα,μονολογώ.Αφού πηγαίνω στο τελευταίο 3ωρο, πηγαίνω στα κορίτσια μου να τους πω τα νέα μου , όχι με το Χαβιέρ, με το αυτοκίνητο, θα τα κρατήσω μυστικό προς το παρών. Έχω αρκετά προβλήματα από μια χυλοπίτα.

"Τα νεύρα μου, δεν θα έχω αυτοκίνητο για ένα μήνα " λέω κλαψιάρικα και σκουπίζω την μύτη μου σε ένα χαρτομάντιλο.

" ηρέμησε ρε αγάπη μου , θα πάθεις τίποτα " λέει η Αλίκη ανήσυχα και μου χαϊδεύει την πλάτη, προσπαθεί να με ηρεμήσει άλλα δεν καταφέρνει τίποτα , νομίζω έχω πιάσει πάτο.

" πως θα πηγαίνω σχολή , ο Νίκος με γράφει γενικά, σιγά μην με πηγαίνει και σχολή" της λέω ξεψυχά στο έλεος της απελπισίας μου.